Lucia van Syracuse († 304)

Lucia van Syracuse, Sicilië, Italië; martelaresZij zou rond het jaar 286 te Syracuse op het eiland Sicilië geboren zijn.Volgens de legende bezocht zij met haar zieke moeder Eutychia het graf van de heilige Agatha († ca 253; feest 5 februari); dat lag niet ver van Syracuse in de plaats Catania. Toen moeder op wonderbare wijze genas, schonk Lucia al haar bezittingen aan de armen. Maar haar heidense bruidegom kon dat niet waarderen en klaagde haar aan vanwege haar geloof in Christus. Dat bracht immers met zich mee dat men geen offers bracht aan de Romeinse afgoden. Daarmee sloot men zich af van het sociale leven; elke openbare manifestatie begon indertijd met een offerritueel aan de goden. Omdat de keizers goddelijke waardigheid droegen, werd er ook geofferd aan de geest van de keizer. Wie dat weigerde, stelde daarmee een openbare daad van ongehoorzaamheid of zelfs majesteitsschennis Lucia werd ertoe veroordeeld om in een bordeel te gaan werken. Maar zelfs een span ossen kon haar niet van haar plaats krijgen: zo onverzettelijk bleek zij. Ook op de brandstapel had zij nergens last van. Tenslotte stootte de beul haar een zwaard door de keel.Over de plaats waar zich haar stoffelijke resten bevinden, bestaan twee tegenstrijdige overleveringen. Volgens de een rust zij in de kerk van SS- Geremia e Lucia te Venetië, volgens de ander in een kerk te Metz. Haar legendarische levensbeschrijving ('Vita') uit de 5e of 6e eeuw verscheen pas nadat er in Syracuse een aan haar gewijde kathedraal was gebouwd.Zij wordt afgebeeld met een dolk door haar hals, of met een schaal waarop twee ogen liggen, toespeling op de betekenis van haar naam. Later vormde zich om die schaal met ogen weer een nieuwe legende: om gevrijwaard te blijven van opdringerige jongemannen die haar godsdienst en haar persoon niet zouden respecteren, zou zij zichzelf de ogen hebben uitgestoken...Zij is patrones van de Italiaanse steden Mantua, Syracuse en Venetië; van de Spaanse stad Toledo en van de Caraïbische plaats Santa Lucia.Zij wordt vereerd als patrones van het licht in de ogen; vandaar ook van blinden en slechtzienden, van artsen, oogartsen en opticiëns; van elektriciëns; en van prostituees die spijt hebben. Daarnaast van arbeiders in het algemeen, in het bijzonder van glazenmakers, glazeniers en glasblazers; van kleermakers en wevers; van zadelmakers en van venters; van deurwachters en portiers; van schippers en zeevarenden; van boeren en schrijvers. Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen besmettelijke ziekten, keelpijn (vanwege de dolksteek waarmee ze gedood werd), tegen oogkwalen en -ziekten, blindheid (ook geestelijk) en brand (vanwege haar naam); tegen vrouwenziekten en armoede. Omdat haar feest haast midden in de winter valt, wordt zij vooral in de Scandinavische landen in verband gebracht met midwintergebruiken; daar komen veel kaarsjes en lichtjes aan te pas.

Lieve mensen, ik hoop niet dat je het me kwalijk neemt, maar vanavond ben ik erg moe, dus neem ik de overweging die ik vorig jaar schreef.Vandaag lezen we bij de profeet Jesaja: 'De Heer geeft de vermoeide kracht.'Heb je ook soms van die dagen dan het moeilijk gaat, in de zin van dat je je precies door de dag heen moet sleuren. Dit kan op fysisch vlak zijn, maar evengoed op psychisch vlak, en zelfs op religieus vlak. Zonder dat we het altijd beseffen lopen deze drie soms door elkaar, overlappen ze elkaar, heeft het een invloed op het ander, enz... . Een mens is een geheel en alles hangt aan elkaar.Ja, soms kan het leven een echte pffffffff zijn, één grote zucht. Soms zijn we op, weegt alles zwaar, kunnen we moeilijk bidden, ons lichaam doet pijn, we zijn moe, we voelen ons niet begrepen, we zijn eenzaam, we leven met schuldgevoel,... . Ach, het is bij ieder van ons hoor. Iemand die beweert dat hij van dit alles geen last heeft: niks van geloven !!Konden we maar in onze pfffffffff de Heer welkom heten die, zoals Jesaja vandaag zegt, kracht geeft aan de vermoeide. Dat doet Hij werkelijk hoor. Probleem is dat we ons dikwijls opsluiten in onze pfffffff, ons hoofd naar beneden, onze lip tot bijna op de grond.Lieve mensen: kop op, borst vooruit, ogen en hart gericht op Jezus. Hij glimlacht naar je met zijn liefdevolle blik, met ogen vol van warme barmhartigheid, zijn handen uitstrekkend naar u, met die eenvoudige woorden als: 'Kom, kom naar me toe, vlei je tegen Me aan, Ik zal je kracht geven, leven, liefde'.Ja mensen, laten we de Heer zo welkom heten. Geef je mogelijk zuchten maar aan Hem. Hij ontvangt je zoals je je nu voelt. Laat Hij je kracht zijn, je stuwing om lief te hebben, je innerlijke warmte om een vredevol mens te zijn.Laat ons bidden, ook in de pfffff. En laat ons liefhebben.kris

Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Heer, richt ons weer op wanneer we vermoeid zijn, Gij die onze kracht zijt, ons leven, onze liefde. Geef dat wij niet verdrinken in ons geklaag maar ons hart en onze blik gericht houden op U, Gij die ons roept waardig en blij Gods liefde te zijn door verenigd met U het leven te leven. Kom heilige Geest. Amen.