Leestip van de dag – dinsdag 23 mei 2017

Gelakte teennagels

Wie de lelijkheid van het leven leert counteren, maakt hoop en vreugde zichtbaar.

Oud worden is niet erg, maar dat je dan zo lelijk wordt! zei een stokoude tante van mijn vriendin steevast.

Met de jaren begint de draagwijdte van haar uitspraak meer en meer tot mij door te dringen. Je kunt de ‘groeven en verzakkingen’ een hele tijd onder controle houden, maar opeens vallen ze niet meer te verbloemen. Je huid wordt een atlas van plooien en vlekken, je knoken en spieren worden strammer, je haren zijn ongenadig grijs of je wordt kaal, je hoort of ziet wat minder goed, en al met al mag je niet eens klagen.

Ook al weet je dat het de binnenkant is die telt,
toch loop je wel eens aan tegen die ‘façade in verval’.

Maar dan krijg ik, zelf al boven de zestig, een gratis levensles van mijn moeder. Het is mooi weer en ze draagt  open schoenen. En dus vraagt ze of ik haar teennagels wil lakken, want anders is dat geen gezicht. Haar teennagels zien er inderdaad niet meer appetijtelijk uit. Haar negentigjarige voeten hebben al veel meegemaakt en dat heeft zijn sporen nagelaten.

Maar dat is geen reden om het op te geven.

Ze heeft een flesje rozerode nagellak gekocht, waarmee ik een voor een haar teennagels beschilder. In verschillende lagen, zodat het een zomer lang blijft zitten.

Het resultaat is verbluffend: spetterende teennagels en een stralende negentigjarige moeder.

Haar pijnlijke schouder is even vergeten.

Misschien moeten we met zijn allen leren de lelijke kantjes van het leven te overschilderen. Weg met gezeur en geroddel, we zingen er een vrolijk liedje overheen. Gedaan met gestook tegen nieuwkomers in ons land, we drinken samen een glas. Afgelopen met zorgen en piekeren, we gaan er samen tegenaan.

Het leven is zo veel mooier met een rozerode glans.

Kolet Jansen

Meer van Kolet Jansen: klik hier.