Leestip van de dag – donderdag 1 maart 2018

Vasten verbindt

In een poëtische bezinning voor de veertigdagentijd schrijft Mark Van de Voorde dat vasten niet zonder meer loslaten is, maar vooral verbinden.

Vasten verbindt je met jezelf

Veertig dagen krijgen we de kans
om te ontdekken wie we ten diepste zijn.
In de onthechting
komen de we essentie tegen.
In de stilte van de zelfontleding
horen we de zucht van onze ziel,
en klinkt de vraag het luidst:
Wie ben ik,
wie wil ik zijn,
waarvoor wil ik leven,
waartoe ben ik geroepen?


Vasten verbindt je met God

Veertig dagen krijgen we de kans
om God te zoeken.
In het gebed laat Hij zich vinden.
In de stilte van de meditatie
ontvangen we de gave van zijn genade
en fluistert Hij ons toe:
Ik ben die ben,
Hij die is en zal zijn,
niet alleen voor jou
maar ook in jou,
alle dagen van je leven,
en daarna jij in Mij.


Vasten verbindt je met elkaar

Veertig dagen krijgen we de kans
om met elkaar op weg te gaan
naar de God van de opstanding
en zijn Verrezen Zoon en onze Heer.
In de stilte van die verwachting
Houden wij elkaar vasten begrijpen we de opdracht:
Word Kerk
van gedeeld geloof,
wees gemeenschap
van gevoelde liefde,
wees ecclesia
van hoop voor de wereld.


Vasten verbindt je met de wereld

Veertig dagen krijgen we de kans
om te delen met wie ontberen moet.
In de stilte van de verborgen vrijgevigheid
groeit de solidariteit
die scheidingslijnen doet vervagen
tussen wij en zij,
en grenzen oversteekt
die landen, volkeren en culturen scheiden,
en begrijpen we de boodschap:
Alle mensen zijn uw broer en zus,
want kinderen van onze ene God en Vader.


Vasten verbindt je met de heilsgeschiedenis

Veertig dagen krijgen we de kans
om te stappen in de oude voetsporen
van het Bijbelse Volk van God.
In de tocht door de woestijnen
van ons versteende hart
en van de verdorde wereld
herinneren we ons
de uittocht uit Egypte
en de veertig jaar van zoeken
naar de grond van het bestaan
en het verstaan van Gods bedoeling:
Trek weg uit uw land
van de gewoonte en de sleur.