Leestip van de dag – donderdag 19 januari 2017

De kathedraal blijft van iedereen

Politieke partijen mogen campagne voeren zoveel ze willen, maar religieuze symbolen horen daar niet in thuis, stel Luk Vanmaercke (Kerk & Leven) in dit standpunt.

Het was even slikken, die eerste maandag van januari. Een politieke partij die niet bepaald bekendstaat om haar liefdevolle christelijke waarden, eigent zich zomaar de Antwerpse kathedraal en het kruisbeeld toe, als symbolen voor een politieke campagne. De fatsoengrens wordt daarmee overschreden. Dat kunnen we niet zomaar laten passeren.

Het was een glunderende Filip Dewinter, lijsttrekker van het Vlaams Belang in Antwerpen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018, die zijn nieuwe affiche voorstelde. Die affiche schreeuwt in gigantische letters: Antwerpen blijft van ons. Wie zou Dewinter met die ‘ons’ bedoelen? Dat wordt duidelijk gemaakt met twee (gemanipuleerde) foto’s. Links een close-up van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal in Antwerpen, met de focus op het kruisbeeld. Rechts iets wat voor een moskee moet doorgaan, met een ster en een halve maan op de spits. Die ‘moskee’ is doorstreept met een rood kruis. Weinig subtiel dus, maar wie had iets anders verwacht?

Het is echter niet omdat we het konden verwachten,
dat we het moeten accepteren.

Deze campagne gaat zwaar over de schreef, om twee redenen. Ten eerste is het politieke misbruik van de kathedraal en het kruisbeeld ronduit ergerlijk. Religieuze en kerkelijke symbolen horen niet thuis in een politieke campagne. Partijen en hun spindoctors kunnen genoeg andere beelden bedenken. En laat men nu vooral niet beweren dat de kathedraal een algemeen Antwerps stadsbeeld is, want dat is hier overduidelijk niet de boodschap.

Een andere keuze

Ten tweede worden religieuze symbolen gebruikt om een boodschap te brengen die haaks staat op wat de Kerk zelf zegt. We krijgen eens te meer een verhaal van ‘wij’ tegen ‘zij’, van de witten tegen de bruinen, de goeden tegen de slechteriken. Mensen tegen elkaar opzetten, het wordt steeds vaker de trieste en verwerpelijke strategie van politieke partijen om een deel van de bevolking voor zich te winnen. Die aanpak bevat geen toekomstvisie en zeker geen christelijke waarden.

De Kerk maakt zelf een heel andere keuze. Terwijl deze campagne de indruk wekt dat het gaat om katholieken versus moslims, kiest de Kerk helder en consequent voor een dialoog tussen de verschillende religies. Geen confrontatie dus, maar wederzijds respect. Dat een politieke affiche niettemin kerkelijke symbolen gebruikt om standpunten te promoten die regelrecht ingaan tegen die kerkelijke visie, is zeer kwalijk. Uitsluiting, haat en confrontatie staan haaks op de naastenliefde en de barmhartigheid van het evangelie.

De slag om de gelovige kiezer

Als christenen mogen we de politieke recuperatie van ons geloof echt niet dulden. Tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen zagen we ook al de slag om de gelovige kiezer. Een presidentskandidaat met een bedenkelijke persoonlijke levenswandel probeerde zijn christelijke imago op te poetsen met een ex-katholieke running mate die zich bekeerde tot evangelicale scherpslijper. We zijn benieuwd hoe christelijk zijn beleid als president zal zijn. Sta ons toe sceptisch te zijn, zoals paus Franciscus dat eerder ook al was.

Kerk & Leven heeft niet de gewoonte om stemadvies te geven,
en dat gaan we ook nu niet doen.

We willen wel een duidelijke streep trekken. Laat elke partij campagne voeren met slogans, affiches en liefst een hele rist programmapunten. Geen enkele partij heeft evenwel het recht om kerkelijke symbolen te claimen. Politici en campagnemakers moeten daar met hun handen van afblijven, zo simpel is dat.

En de kathedraal zelf? Die blijft van iedereen. Van iedere mens die er wil bidden, bezinnen, even stil worden of gewoon genieten van een wondermooi historisch bouwwerk.

Bron: Kerk & Leven  /  Kerknet.be