Leestip van de dag – donderdag 26 januari 2017

Welke plaats gunnen we mensen met een mentale handicap ?

Kinderpsychiater Marie-Jeanne Langenaken haalt in Knack het voorbeeld van Lode Aerts en zijn zus Lut aan om op te komen voor mensen met een beperking.

In een opiniestuk in Knack breekt kinder- en jeugdpsychiater Marie-Jeanne Langenaken een lans voor mensen met een beperking, in het bijzonder het syndroom van Down. Ze haalt 3 voorbeelden van recente getuigenissen aan die haar visie kracht bij zetten.

Zo herinnert ze zich de woorden van Lode Aerts bij zijn wijding tot bisschop van Brugge. Hij bracht zijn jongste zus Lut in herinnering, die hem leerde dat we ons niet interessant moeten maken, dat we ons niet moeten bewijzen, dat we – zoals we zijn – kostbaar zijn in de ogen van Iemand.

Tweede voorbeeld komt van een collega kinderpsychiater die het voorblad van zijn proefschrift (over dialogeren met kinderen met Down) liet tekenen door zijn zus Win. Deze zus had altijd al een bijzondere betekenis voor hem en zijn gezin. Zij was aanwezig op de openbare verdediging, samen met een begeleidster uit de beschutte woonvorm waar zij verblijft.

Voorts haalt Langenaken een tentoonstelling in 1999 in Hamburg aan over de omgang van nazi-Duitsland met mensen met een beperking. Het verhaal uit de Tweede Wereldoorlog zal met enige afschuw en verbijstering gelezen worden: ‘Zoiets doen wij niet, zoiets kan nu niet meer gebeuren’. Maar is dat zo?

Langenaken vermoedt dat met name het getuigenis
van Mgr. Aerts vandaag op weerstand stuit.

Wat kun je nu ‘hebben’ aan een zus die ‘niets kan’ en waar je dus alleen maar tijd en zorg aan moet besteden? Een gedachte die onvermijdelijk leidt naar het hellend vlak waar nazi-Duitsland zich op begaf.

Bron: Kerknet.be