Leestip van de dag – maandag 28 november 2016

Breng ons niet in beproeving20160708_onze_vader-xl

Van de vijf veranderingen in het Onzevader is er één inhoudelijke wijziging. ‘Bekoring’ wordt ‘beproeving’. Dat betekent dat men geoordeeld heeft dat het woord destijds niet goed gekozen is.

Van de hand van Rob Allaert.

De zin ‘Leid ons niet in bekoring’, brengen wij te gemakkelijk in verband met verleiding, zelfs met seksuele verleiding. Maar daar heeft het niets mee te maken. Bovendien kan en wil God niet verleiden.

Een betere vertaling vanuit het Grieks is dan inderdaad: ‘Breng ons niet in beproeving’.

“Ja maar! God kan ons niet verleiden,
maar ons wel in beproeving brengen?”

Onze eerste gedachte daarbij is: Neen. Lezen we het niet beter als volgt: ‘God, sta niet toe dat wij beproefd worden’?

En toch is dit niet de juiste lezing.

Het helpt ons wanneer we gaan kijken bij Jezus. Bij zijn beproeving in de woestijn. Daar lezen wij: na gedoopt te zijn, werd Jezus door de Geest in de woestijn geleid. Zie je dat? God brengt Jezus naar de woestijn, God brengt Jezus naar de plaats die bekend stond als de plaats van de beproeving.

Jawel, God die wij terecht mogen zien als een liefdevolle vader zal ons toch bij gelegenheid de woestijn insturen.

Maar lezen we even verder:
De Geest voert Jezus naar de woestijn, de plaats van de beproeving, maar, wanneer daar aangekomen, is het de duivel die Jezus beproeft. God beproeft niet maar Hij kan wel leiden naar de plaats van beproeving.

‘Breng ons niet in beproeving’: dat is een bede van Jezus die zich goed herinnert: dat wij soms naar de woestijn zullen gebracht worden. Zo is het leven. God is vader, een vader die verlangt dat wij opgroeien, een vader die beseft dat de woestijnervaring onvermijdelijk is en ons daar een kans biedt om te groeien. Maar de beproeving zelf: die is duivels. Die is niet van God.

Wat is die beproeving ?  

Ook dit vertelt ons het verhaal van Jezus in de woestijn.
De duivel wil maar één ding: en dat is: dat Jezus afziet van zijn zending.

Voor ons geldt hetzelfde.
Waarmee zal de duivel ons beproeven? Waarmee zal de duivel ons in deze parochiegemeenschap beproeven? Dat wij, gelovigen, onze zending niet zouden vervullen. Oh, we mogen met van alles bezig zijn, druk in de weer, zolang we maar niet met onze echte zending bezig zijn. Dat was de beproeving van Jezus, en dat is onze beproeving.

En dan denk ik dat de duivel best tevreden is. We mogen ons wel eens afvragen of wij werkelijk met de essentie van onze zending bezig zijn. Zijn wij niet veeleer vastgeroest in gewoontes, bezig met de buitenkant, bezig met cijfers, en het behouden van ons kerkelijk comfort?

‘Breng ons niet in beproeving’, betekent dan:

Laat de duivel ons niet van de wijs brengen.
Laat ons onze ware opdracht opnieuw ontdekken.

Onze huidige paus is zich bewust van deze beproeving. En dat de kerk haar roeping uit het oog verloren was.
We mogen van hem leren. Via zijn impulsen mogen wij terugkeren naar onze ware zending.

Wees dus niet bang van vernieuwing, van het nieuwe elan. En wees zeker niet bang om al onze daden te toetsen aan de woorden van Jezus. Wanneer we dan in de woestijn geleid worden – en dat zal gebeuren – laten we dan sterk staan in onze roeping, in onze evangelische roeping.

Laten we dan al biddend vertrouwen; dat we niet boven ons vermogen zullen beproefd worden; dat God ons zal beschermen.

Oh, goede Vader, breng ons niet in beproeving.

Bron: Kerknet.be – Rob Allaert