Lezingen van de dag – dinsdag 10 oktober 2017

dinsdag in week 27 door het jaar


Uit het boek Jona 3, 1-10

Jona vlucht niet langer voor God. Zijn prediking in de heidense stad Nineve had onmiddellijk tot gevolg dat de inwoners geloven in God en bekeren zich.

Opnieuw richtte de Heer zich tot Jona:
‘Maak je gereed en ga naar Nineve, die grote stad, om haar aan te klagen met de woorden die Ik je zeg.’
En Jona maakte zich gereed en ging naar Nineve, zoals de Heer hem opgedragen had. Nineve was een reusachtige stad, ter grootte van drie dagreizen. Jona trok de stad in, één dagreis ver, en riep: ‘Nog veertig dagen, dan wordt Nineve weggevaagd!’
De inwoners van Nineve geloofden God: ze riepen een vasten uit en iedereen, van hoog tot laag, hulde zich in een boetekleed. Toen de profetie de koning van Nineve bereikte, stond hij op van zijn troon, legde zijn staatsiegewaad af en ging, gehuld in een boetekleed, op de grond zitten. En hij liet in Nineve omroepen: ‘Volgens bevel van de koning en zijn edelen is het niemand toegestaan te eten of te drinken, mens noch dier, rund noch schaap of geit. De dieren mogen niet grazen of water drinken. Iedereen, mens en dier, moet zich hullen in een boetekleed en luidkeels God aanroepen. Laat iedereen anders gaan leven en breken met het onrecht dat hij doet. Misschien dat God van gedachten verandert en op zijn besluit terugkomt; wie weet zal Hij zijn woede laten varen, zodat wij niet te gronde gaan.’
Toen God zag dat zij inderdaad anders begonnen te leven, kwam Hij terug op wat Hij gedreigd had hun aan te doen, en Hij deed het niet.

 

Psalm 130, 1 + 2 + 3 + 4 + 7 + 8

Refr.: Israël, hoop op de Heer !

Uit de diepte roep ik tot U, Heer,
Heer, hoor mijn stem.

Wees aandachtig,
luister naar mijn roep om genade.

Als U de zonden blijft gedenken, Heer,
Heer, wie houdt dan stand ?

Maar bij U is vergeving,
daarom eert men U met ontzag.

Israël, hoop op de Heer !
Bij de Heer is genade.

Bij Hem is bevrijding,
altijd weer.

Hij zal Israël bevrijden
uit al zijn zonden.

 

Uit het evangelie volgens Lucas 10, 38-42

Marta loopt verloren in duizend zorgen van bijkomstige aard. Maria is een voorbeeld van zuivere aandacht voor het Woord. Jezus herinnert Marta dat niet alles evenveel waarde heeft; eerst komt het Rijk van God.

Toen ze verder trokken ging Jezus een dorp in, waar Hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten.
Ze ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het U niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’
De Heer zei tegen haar: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

 

Van Woord naar leven

Bron overweging: onbekend‘Marta, Marta, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen’. Deze levensinstelling van Marta kenmerkt misschien meer dan ooit onze tijd. De tijd waarin wij leven en vooral werken. We maken ons druk en bezorgd over van alles en nog wat.We maken ons druk en bezorgd over de werkgelegenheid die ons, maar ook toekomstige generaties in staat stelt om in ons levensonderhoud te voorzien. We maken ons druk en bezorgd over de huizenmarkt die maar niet aan wil trekken en die de waarde van onze huizen steeds verder onder druk zet. We maken ons druk en bezorgd over de pensioenen die geen garantie meer bieden, maar meer en meer als een intentieverklaring beschouwd moeten worden die geen zekerheid meer biedt. We maken ons druk en bezorgd over het milieu, het klimaat, de grondstoffen, de prijzen en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. We maken ons niet langer bezorgd en druk over veel dingen, maar haast over alles!Maar bij wie kunnen we met al onze vragen en zorgen eigenlijk terecht? Marta richt zich tot Jezus. Zij doet een beroep op Hem: ‘Heer, laat het U onverschillig…?’ In plaats van het antwoord dat zij van Hem verwacht en waarop zij hoopt, volgen de beroemde woorden: ‘Marta, Marta, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen. Slechts één ding is nodig. Maria heeft het beste deel gekozen en het zal haar niet ontnomen worden’.Wanneer wij ons met onze vragen en zorgen oprecht richten tot God, dan zal het ons vaak als Marta vergaan. We krijgen waarschijnlijk niet het antwoord dat wij verwachtten of waarop wij hoopten. Het lijkt er misschien zelfs sterk op dat onze vragen en zorgen God onverschillig laten. Maar is dat ook zo?Laten we eens nauwkeurig kijken naar het antwoord dat Jezus Marta geeft. Hij zegt niet: ‘vrouw, waar maak je je druk om?’ Nee, Hij noemt haar tweemaal bij haar naam: Marta, Marta. Tweemaal iemands naam noemen is een typisch joodse manier om iemand met liefdevolle en vertrouwelijke genegenheid aan te spreken. Jezus richt zich echt vol genegenheid en vertrouwen tot Marta als persoon en Hij maakt haar duidelijk dat Hij haar grote inzet en zorgen ziet: ‘wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen’.Maar dan komt het: Hij bevestigt haar niet in haar visie dat ze zich over al die dingen druk moet maken en dat ze zich zorgen moet maken of ze wel aan de verwachtingen van Jezus en zijn apostelen zal kunnen voldoen. ‘Slechts één ding is nodig’. En wat dat ene ding is dat alleen nodig is, geeft Hij er meteen bij door naar haar zus Maria te wijzen: ‘Maria heeft het beste deel gekozen en het zal haar niet ontnomen worden’.Maria zit aan de voeten van Jezus. Maria zit aan de voeten van Hem van wie ze gehoord heeft dat Hij water in wijn veranderde op de bruiloft van Kana, dat Hij de menigte gevoed heeft met vijf broden en twee vissen, dat Hij zieken genas, duivels uitdreef, zonden vergaf en doden tot leven wekte. Maria zit aan de voeten van Hem die van zichzelf zegt: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven’.God, zo laat Jezus Marta zien, ziet wel degelijk onze inspanningen en kent onze zorgen, maar Hij ziet ook hoe wij telkens opnieuw tegen de grenzen van ons kunnen aanlopen. Marta redt het niet alleen, maar ook met Maria zal ze het uiteindelijk niet redden. De wereld, het bestaan, ons leven ligt niet geheel en al in onze eigen hand. Niet alles is maakbaar of haalbaar. Noch onze inspanningen, noch onze zorgen brengen daar een verandering in aan. ‘Slechts één ding is nodig’.Het is nodig dat wij ons leven zoals het is durven toevertrouwen aan God. Niet ons leven zoals we denken dat het zou moeten zijn, niet ons leven zoals we zouden willen dat het zou zijn, maar ons leven zoals het is met al zijn begrensdheid, al zijn beperktheid en al zijn tekorten.Ja, maar, denkt onze Marta; ja, maar denken wij vaak dan komt er helemaal niks meer van terecht. Niet als je zomaar aan iemands voeten gaat zitten en gaat zitten wachten tot alle problemen zich vanzelf oplossen, dat is waar. Maar Maria zit niet zomaar aan iemands voeten. Zij zit aan de voeten van haar Heer: van Hem van wie ze gelooft dat Hij water in wijn kan veranderen, dat Hij een menigte kan voeden met zijn aanwezigheid alleen, dat Hij zieken geneest, duivels uitdrijft, zonden vergeeft en doden tot leven wekt. Maria zit aan de voeten van Hem die van zichzelf zegt: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven’ en van wie zij dat ook echt en oprecht gelooft.Wie zoals Maria in oprecht geloof kiest voor die Heer, staat nooit met lege handen. Die kiest namelijk voor het beste deel dat je nooit ontnomen zal worden: de liefde en het leven van God.
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer, er is zoveel te doen ... en vergeten daardoor hoe belangrijk het is af en toe aan uw voeten te gaan neerzitten, om te luisteren naar uw Woord, om te ontvangen van U, om gewoon bij U te zijn. Schenk ons de nodige rust, de moed en de discipline om dagelijks tijd te maken voor U. Om vanuit deze ontmoeting de dingen te doen  die we moeten doen. Kom heilige Geest. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.