Lezingen van de dag – vrijdag 17 aug 2018

vrijdag in week 19 door het jaar


Uit de profeet Ezechiël 16, 59-63

Zonder enige verdienste, ondanks herhaalde ontrouw, is Jeruzalem telkens opnieuw door God opgenomen. Ezechiël vergelijkt de stad met een overspelige vrouw. God blijft haar opnemen, omdat Hij zijn verbond wil trouw blijven. Hij begint telkens opnieuw.

Dit zegt God, de Heer: “Door je niet te houden aan ons verbond heb je je eed gebroken, en daarom zal Ik je behandelen zoals je verdient. Toch zal Ik aan dat verbond blijven denken, het verbond dat Ik met je gesloten heb in de dagen dat je nog jong was. Daarom zal Ik nu een verbond met je sluiten dat eeuwig zal duren.
Als je grote en je kleine zusters weer bij je komen, zul je over je gedrag nadenken en je ervoor schamen. Je zult ze van Mij als dochters krijgen, al maken zij van het verbond geen deel uit.
Als ik mijn verbond met jou heb gesloten, zul je beseffen dat Ik de Heer ben en overdenken wat je gedaan hebt; je zult je schamen, en zwijgen omdat je vernederd bent–maar ik vergeef je alles wat je hebt gedaan. Zo spreekt God, de Heer.”

 

Jes. 12, 2 + 3 + 4bcd + 5 + 6

Refr.: Loof de Heer, roep zijn Naam uit !

God, Hij is mijn redder.
Ik heb een vast vertrouwen, ik wankel niet,
want de Heer is mijn sterkte, Hij is mijn beschermer.

Hij heeft mij redding gebracht.
Vol vreugde zullen jullie water putten
uit de bron van de redding.

Loof de Heer, roep zijn Naam uit.
Maak alle volken zijn daden bekend,
verkondig zijn verheven naam.

Zing een lied voor de Heer:
wonderbaarlijk zijn zijn daden.
Laat heel de aarde dit weten.

Jubel en juich, inwoners van Sion,
want groot is de Heilige van Israël,
die in jullie midden woont.

 

Uit het evangelie volgens Matteüs 19, 3-12

Het huwelijk is een onverbrekelijke band tussen man en vrouw. Zo heeft God het gewild. Het is geen eenvoudig kontrakt dat kan verbroken worden. God zelf was trouw tegenover zijn volk. Die trouw vraagt Hij ook van man en vrouw tegenover elkaar.

Er kwamen enkele Farizeeën op Jezus af om Hem op de proef te stellen. Ze vroegen: ‘Mag een man zijn vrouw om willekeurig welke reden verstoten?’
Hij zei: ‘Hebt u niet gelezen dat de Schepper de mens bij het begin mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt?’
En Hij vervolgde: ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één worden; ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’
Toen vroegen ze hem: ‘Waarom heeft Mozes dan voorgeschreven haar een scheidingsbrief te geven en haar zo te verstoten?’
Hij antwoordde: ‘Omdat u harteloos en koppig bent, daarom heeft Mozes u toegestaan uw vrouw te verstoten. Maar dat is niet vanaf het begin zo geweest. Ik zeg u: wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel, tenzij er sprake was van een ongeoorloofde verbintenis.’
Hierop zeiden zijn leerlingen: ‘Als het met de verhouding tussen man en vrouw zo gesteld is, kun je maar beter niet trouwen.’
Hij zei tegen hen: ‘Niet iedereen kan deze kwestie begrijpen, alleen degenen aan wie het gegeven is: er zijn mannen die niet trouwen omdat ze onvruchtbaar geboren werden, andere omdat ze door mensen onvruchtbaar gemaakt zijn, en er zijn mannen die niet trouwen omdat ze zichzelf onvruchtbaar gemaakt hebben met het oog op het Koninkrijk van de hemel. Laat wie bij machte is dit te begrijpen het begrijpen!’

Van Woord naar leven

Jezus sprak: ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één worden; ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’Wanneer twee mensen verliefd worden kan het ervan komen dat ze kiezen om te trouwen. 'Zij ' kiezen, maar wat er gebeurt bij het altaar is niet van hen. God is daar werkzaam. Hij maakt deze twee mensen tot één. Zij doen dat niet zelf, het is iets dat aan hen gebeurt, puur gave. Dat is de kern van het sacrament van het huwelijk.Bedoeling is dat de twee geliefden dagelijks putten uit dit sacrament. Het is zoals een doopsel, elk sacrament is een bron van levend water dat niet ophoudt genade te schenken. Vandaar het belang bij deze bron te blijven, in goede en kwade dagen. Dit laatste is niet vanzelfsprekend, een hele opdracht !Liefde is gave, maar tevens een opgave, waar dagelijks aan gewerkt moet worden, waar veel in ver- en gedragen moet worden. Het is een weg waaraan getimmerd moet worden doorheen alle fases van het leven.In het huwelijk kan een koppel getuigen van Gods trouw aan de mens. Zij zijn als het ware beeld van deze trouw.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Goede God, niets is voor U meer verheven dan de trouw die ons in liefde aan elkander bindt. Neem uit ons hart alle ontrouw en zelfzucht weg; dat wij in ere houden wat Gij bij elkaar gebracht hebt. Kom ons te hulp wanneer dit moeilijk wordt... Geef dat wij nooit mogen veroordelen wanneer mensen mislukken. Maar mogen wij juist op die moment met uw liefde de ander nabij zijn. In Christus' naam. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.