Lezingen van de dag – vrijdag 9 februari 2018

vrijdag in week 5 door het jaar


Uit het eerste boek Koningen 11, 29-32 + 12, 19

Omwille van Salomo’s ontrouw wordt zijn rijk verdeeld. Tien stammen zullen zich afscheuren. Eén stam mag behouden blijven omwille van David en de uitverkiezing die God wil doorzetten. Ondanks alle ontrouw van mensen blijft God zijn woord gestand.

Toen Jerobeam in die tijd een keer de stad uit ging, kwam hij de profeet Achia uit Silo tegen. Achia droeg een nieuwe mantel. Ze waren helemaal alleen in het open veld. Achia greep zijn nieuwe mantel en scheurde hem in twaalf stukken.
Toen zei hij tegen Jerobeam: ‘Neem tien van deze stukken, want dit zegt de Heer, de God van Israël: Hierbij scheur Ik het koningschap van Salomo los en geef Ik jou tien stammen. Eén stam zal Ik hem laten houden, omwille van mijn dienaar David en omwille van Jeruzalem, de stad die Ik uit alle steden van Israëls stammen heb uitgekozen.’
Zo brak Israël met het koningshuis van David, en dat is zo gebleven tot op de dag van vandaag.

 

Ps. 81, 10 + 11ab + 12 + 13 + 14 + -15

Refr.: Ik ben de Heer, je God.

Laat geen andere god bij je toe,
buig je niet voor een vreemde god.

Ik ben de Heer, je God,
die je wegleidde uit Egypte.

Maar mijn volk luisterde niet,
Israël wilde niet van mij weten.

Toen liet Ik hen begaan,
koppig volgden zij hun eigen inzicht.

Ach, wilde mijn volk maar horen,
wilde Israël mijn wegen maar volgen.

Spoedig zou Ik zijn vijanden vernederen,
zou mijn hand zich keren tegen zijn belagers.

 

Uit het evangelie volgens Marcus 7, 31-37

Marcus ziet de doofstomme als een beeld van de mensheid die zich afsluit voor de stem van God en niet meer in staat is Hem te loven. Zo gezien is het betekenisvol dat juist een heiden wordt genezen. Het uitverkoren volk weigert te zien en te luisteren. De nauwkeurige beschrijving van het ritueel dat Jezus hierbij gebruikte, roept voor ons het doopritueel op. Bij de nieuwe schepping, die bij de messiaanse tijden begint, zullen de mensen weer luisteren in geloof. De tongen zullen loskomen om voor de wereld te getuigen van de waarheid.

Jezus vertrok weer uit de omgeving van Tyrus en ging via Sidon naar het Meer van Galilea, dwars door het gebied van Dekapolis.
Daar werd iemand bij Hem gebracht die doof was en gebrekkig sprak, en men smeekte Hem om deze man de hand op te leggen.
Hij nam de man apart, weg van de menigte, stak zijn vingers in diens oren en raakte met speeksel zijn tong aan. Hij sloeg zijn blik op naar de hemel, zuchtte diep en zei tegen hem: ‘Effata!‘, wat betekent: ‘Ga open!’
Meteen gingen zijn oren open, zijn tong kwam los en hij kon normaal spreken.
Hij beval de omstanders om aan niemand te vertellen wat er gebeurd was; maar hoe strenger Hij het hun verbood, hoe meer ze het rondvertelden.
De mensen waren geweldig onder de indruk en zeiden: ‘Alles wat Hij doet is goed: zelfs doven laat Hij horen en stommen laat Hij spreken.’

Van Woord naar leven

Jezus beval de omstanders om aan niemand te vertellen wat er gebeurd was; maar hoe strenger Hij het hun verbood, hoe meer ze het rondvertelden.Na de genezing van de doofstomme man verbood Jezus de omstaanders te vertellen wat er gebeurd was. Waarom verbood Jezus dat ? Je zou juist kunnen zeggen: laat de mensen het maar rondvertellen, als getuigen van de Heer die geneest en al weldoende rondtrekt.Wij lezen dit verhaal wetende dat Jezus gestorven en verrezen is. Maar toen deze genezing gebeurde moest Jezus de weg van het kruis nog gaan, en leefden de mensen nog niet in de verrijzenisgenade, in tegenstelling tot ons. En dat is niet onbelangrijk. Jezus verkondigen zonder ‘kruis’ zou onaf zijn, niet volledig, los van het hart waar het om te doen was. Daarom moesten de mensen nog even zwijgen. Maar ja … ze gingen het wel rondbazuinen, zich blind starend op het uiterlijk wonder, zonder er zich van bewust te zijn dat het bij de Heer om iets veel diepers zou gaan.Moge dit voor ons een les zijn. Ons omgaan met de Heer zou een omgaan moeten zijn met een Jezus die de weg van het kruis is gegaan en de genade van het Pasen heeft ontvangen. We kunnen geen Pasen verkondigen zonder Goede Vrijdag.Het kruis is voor ons niet enkel hét teken bij uitstek van verlossing aan ons geschied, maar tevens een weg van diepe genade voor ons die zich vereenzelvigt met de Heer. Onze verbintenis met Jezus kan nooit los gezien worden van het kruis, waaruit de genade van het Pasen uit voort komt.Het kruis ligt soms wat moeilijk heden ten dage. Men weet er niet altijd raad mee. En toch is het kruis een fundamenteel gegeven binnen ons geloofsgoed. Meer: het is het hart van ons christen-zijn, teken van totaal gegeven liefde, deur tot deelname aan Gods liefde voor de mensheid, voorwaarde om het Pasen van de Heer te beleven, te dragen en uit te dragen.Laat ons het kruis diep omhelzen; het kruis én de Gekruisigde. Om van Hem te ontvangen.kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer, trek ons in uw brand van minne, Uzelf gevend vanop uw kruis, om te delen in uw Pasen; Gods Vrede voor de mensheid. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.