13 juni – Antonius van Padua
Om de site wat een franciscaans karakter te geven is er voor gekozen om vandaag, op het feest van Sint-Antonius, de lezingen te nemen eigen aan het feest van Antonius.
Uit het boek Wijsheid 7, 7-14
De geest van wijsheid kwam tot mij.
Ik bad om inzicht, en het werd mij gegeven; ik heb gesmeekt, en ik ontving de geest van de wijsheid. Ik verkoos wijsheid boven scepters en tronen, rijkdom viel bij haar in het niet. Ze was voor mij onvergelijkbaar met de kostbaarste edelsteen; naast haar waren bergen goud niet meer dan een hoopje zand, en met haar vergeleken was zilver maar slijk. Ik beminde haar meer dan gezondheid en schoonheid, ik verkoos haar boven het licht, want ze schitterde zonder ophouden.
Tegelijk met haar ontving ik alle andere goede dingen, ze schonk mij onmetelijke rijkdom. Ik was verheugd over al die gaven, omdat zij het was die ze meebracht, hoewel ik toen nog niet besefte dat zij het zelf was die dat alles voortbracht.
Onzelfzuchtig heb ik haar verworven, onbaatzuchtig geef ik haar door, zonder haar rijkdom te verbergen. Zij is voor mensen een onuitputtelijke schat; wie haar verwerft raakt bevriend met God, die mild gestemd is door de gaven uit haar onderricht.
Psalm 119, 129-133 + 135
Refr.: Laat het licht van uw gelaat over mij schijnen.
Uw richtlijnen zijn voor mij een wonder,
daarom volg ik ze met heel mijn hart.
Als uw woorden opengaan, is er licht
en inzicht voor de eenvoudigen.
Dorstig opent zich mijn mond,
zo hunker ik naar uw geboden.
Keer U tot mij en wees mij genadig,
dat is het voorrecht van wie uw Naam bemint.
Stuur mijn gangen zoals U hebt beloofd,
lever mij niet uit aan de macht van het kwaad.
Laat het licht van uw gelaat over mij schijnen,
onderwijs uw dienaar in uw wetten.
Vers voor het evangelie (Spr 10, 20a + 21a)
Alleluia.
De uitspraken van een rechtvaardige
zijn als zuiver zilver,
de woorden van een rechtvaardige
zijn voedsel voor velen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Marcus 16, 15-20
Trek heel de wereld rond en verkondig het goede nieuws.
In die dagen verscheen Jezus aan de elf en zei: ‘Trek heel de wereld rond en verkondig het goede nieuws aan alle schepselen. Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld. Het geloof zal gepaard gaan met de volgende tekenen: zij die geloven zullen in mijn naam demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen, met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hen niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.’
Nadat Hij dit tegen hen had gezegd, werd de Heer opgenomen in de hemel en nam Hij plaats aan de rechterhand van God.
En zij gingen op weg om overal het goede nieuws te verkondigen. De Heer hielp hen daarbij en zette hun verkondiging kracht bij met de tekenen die ermee gepaard gingen.
Van Woord naar leven
HOE WORD IK WIJS?
Wijsheid 7, 7-14
Beste mensen, sommigen onder ons kennen Antonius alleen als patroon die ons helpen kan om iets wat verloren is, weer terug te vinden: Antonius beste vriend, zorg dat ik mijn sleutels weer terugvind. Of Antonius die de bijzondere gave heeft om verloren zaken terug te vinden laten we in het midden, maar misschien had hij wel de gave om ‘verloren mensen’ terug te brengen naar een leven zoals het door de Schepper bedoeld is.
Wie was Antonius? Hij is geboren met de naam Fernando in Lissabon, heeft zich op 15-jarige leeftijd aangesloten bij de augustijner kanunniken, maar negen jaar later is hij geboeid geraakt door het bekeringswerk van de franciscanen. Hij is toen overgestapt naar de minderbroeders en veranderde zijn naam in Antonius, naar de woestijnmonnik met die naam, die leefde tussen 251 en 356.
Onze Antonius was een heel eenvoudig man, inmiddels priester. Hij viel in de groep niet op, en kreeg, volgens de legende, alleen maar de opdracht om simpele klusjes te doen. Door een toeval op een grote feestdag toen een ander persoon die zou preken uitgevallen was, hoorde hij een schertsende opmerking van een medebroeder dat Antonius dan die taak maar over moest nemen. Als grap bedoeld, maar Antonius nam het serieus op. Hij preekte vervolgens zo adembenemend goed dat hij al spoedig uitgezonden werd om op vele plaatsen Gods Woord te gaan verkondigen. Waar hij verscheen stroomden mensen af en aan. Ze konden urenlang naar hem luisteren, en raakten bewogen in hun diepste wezen.
De kracht van Antonius zat in zijn wijsheid, een wijsheid die veel mensen terugbracht naar het geloof dat ze verloren waren. Zo is hij toch de patroon van verloren ‘zaken’ geworden!
De eerste lezing van vandaag is gekozen uit het Boek Wijsheid, nu van toepassing op Antonius. En misschien ook op ons, zoekers naar wijsheid om de balans in ons leven terug te vinden.
Wat voor soort wijsheid wordt hier bedoeld? Het kan in je leven gebeuren dat we niet weten wat verstandig zou zijn in bepaalde situaties, je bent er niet wijs genoeg voor, denkt erover na, praat er met vrienden of deskundigen over. In echte penibele levenssituaties kun je zeker wel eens geholpen worden door een goed therapeut, maar de wijsheid waar de Bijbel over spreekt ligt op een ander niveau.
Waar kies je voor? Is het voor gemak, vertier, hebberigheid, oppervlakkigheid, kwaadspreken of voor onbenulligheden, over streling van het eigen ‘ik’? En maak je geen ruimte voor het levensgeheim, heb je geen tijd voor verstilling, gebed, meditatie? Sta je niet meer luisterend in het leven?
‘Je bent niet wijs’ wordt wel eens minachtend tegen een ander gezegd. Ben je niet wijs als je heel dienstbaar bent aan de ander, ben je niet wijs als je nog in God gelooft? Of als je geld uitgeeft aan mensen in nood? Of als je vrijwilligerswerk doet, of zieken bezoekt? Of tijd vrij maakt voor gebed?
In onze lezing van vandaag vind je een richtlijn.
In de eerste zin lezen we: Ik bad om inzicht en het werd me gegeven; ik heb gesmeekt, en ik ontving de geest van de wijsheid.
Is het zo simpel: een spreuk en ‘tafeltje dekje’, het komt voor elkaar? Nee, het is geen tovertruc. De wijze Antonius heeft het vast niet zo gedaan. Wijsheid kan ontstaan als je je eigen wijsheid los durft te laten. Dat vraagt om totale beschikbaarheid en openheid voor de Bron van goddelijke wijsheid, die stromen kan waar jij geen beletsel meer vormt om wijsheid te kunnen ontvangen. Met andere woorden, vraag om wijsheid in je gebed, en open je als een bloem in de volle zon, en Hij zal je laten delen in Zijn wijsheid.
Ik denk bij deze woorden meteen aan de jonge Salomo (zie 1 Koningen 3, 5-12). Hij mocht aan God vragen wat hij nodig zou hebben om goed te kunnen regeren. Hij vroeg toen om een opmerkzame geest zodat ik uw volk kan besturen en onderscheid kan maken tussen goed en kwaad. Omdat hij juist niet om een lang leven of rijkdom of dood van de vijanden gevraagd had, verhoorde God hem: Ik zal je zoveel wijsheid en onderscheidingsvermogen schenken, dat je iedereen voor jou en na jou overtreft.
Laten we bidden
Goede Vader, wij vragen U
om de Geest van wijsheid.
Open ons hart,
maak ons ontvankelijk
en geef ons de moed
onze eigenwijsheid,
om te laten vormen
tot wijsheid van U,
die de ware Wijsheid bent.
Dit vragen wij U
door Christus, onze wijze leraar.
Amen.
Moge deze wijzende woorden jullie vergezellen door je levensdagen, en moge ook deze dag je echte wijsheid vermeerderd worden.
Ricky Rieter
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Antonius van Padua († 1231)
Sint-Antonius van Padua was een franciscaanse prediker en theoloog. Hij is een van de populairste heiligen in de westerse kerk. In de volksdevotie wordt hij vaak aangeroepen als de patroon van verloren zaken.
Portugees
Antonius werd eind 12e eeuw als Fernando Martin de Bulhom geboren in Lissabon, Portugal. Als vijftienjarige jongen trad hij in bij de Reguliere Kanunniken van Sint Augustinus. Kort na zijn priesterwijding maakte hij de overstap naar een nieuwe, snelgroeiende orde: die van de minderbroeders, bedelmonniken van Franciscus van Assisi.
Prediking
Als arme volgeling van Christus wilde hij het Evangelie verkondigen in het islamitische Noord-Afrika om daar de marteldood te sterven. Door omstandigheden kon hij dat ideaal niet waarmaken. Zijn oversten bepaalden dat hij zijn medebroeders moest onderwijzen in de theologie. Ook kreeg hij de opdracht het Woord in Frankrijk en Italië te prediken. In beide landen leidden zijn aanstekelijke preken tot een groot aantal bekeringen. Ook wist hij velen die de leer van de Katharen en Albigenzen aanhingen terug in de Katholieke Kerk te brengen.
Witte lelie
Antonius werd geprezen om zijn zuiverheid, zowel wat zijn theologie als zijn seksuele moraal betreft. Het is daarom dat hij vaak wordt afgebeeld met een witte lelie in zijn hand, het symbool van kuisheid.
Wonderen
Antonius’ charismatische persoonlijkheid was er de oorzaak van dat er vele wonderverhalen over hem de ronde deden. Dit zijn de bekendste: het Kind Jezus dat aan hem verscheen; zijn preek tot aandachtig luisterende vissen; de voorspelling dat een ezel liever in aanbidding voor de heilige Hostie neerknielt dan zich te goed doet aan een baal hooi; zijn gave om geamputeerde ledematen weer terug te zetten aan het lichaam van verminkten. Dat laatste zou naar verluidt de reden zijn waarom Antonius ‘de heilige van de verloren zaken’ werd. Onder Nederlandstalige katholieken bestaat dit schietgebed: ‘Heilige Antonius, goede vriend, zorg dat ik mijn … vind!’
Relieken
Antonius overleed in geur van heiligheid op 13 juni 1231 in Arcella bij Padua. Al spoedig ontstond een strijd om zijn relieken, waar wonderbaarlijke eigenschappen aan werden toegeschreven. Reeds elf maanden na zijn dood verklaarde paus Gregorius IX hem heilig. Het stoffelijke overschot van Antonius wordt bewaard en vereerd in de naar hem genoemde basiliek in Padua. De tong van Antonius, instrument van zijn prediking, bleek niet te zijn vergaan. Deze reliek wordt in de basiliek op een aparte plek bewaard. Dat Antonius veel meer was dan een wonderdoener, maar ook een gezagvol theoloog, gaf paus Pius XII aan toen hij Antonius in 1946 verhief tot Kerkleraar. Zijn liturgische gedachtenis op de Romeinse Kalender valt samen met zijn sterfdag: 13 juni.
Bron: KRO-NCRV
Sint-Antonius
Van Woord naar leven
HOE WORD IK WIJS?
Wijsheid 7, 7-14
Beste mensen, sommigen onder ons kennen Antonius alleen als patroon die ons helpen kan om iets wat verloren is, weer terug te vinden: Antonius beste vriend, zorg dat ik mijn sleutels weer terugvind. Of Antonius die de bijzondere gave heeft om verloren zaken terug te vinden laten we in het midden, maar misschien had hij wel de gave om ‘verloren mensen’ terug te brengen naar een leven zoals het door de Schepper bedoeld is.
Wie was Antonius? Hij is geboren met de naam Fernando in Lissabon, heeft zich op 15-jarige leeftijd aangesloten bij de augustijner kanunniken, maar negen jaar later is hij geboeid geraakt door het bekeringswerk van de franciscanen. Hij is toen overgestapt naar de minderbroeders en veranderde zijn naam in Antonius, naar de woestijnmonnik met die naam, die leefde tussen 251 en 356.
Onze Antonius was een heel eenvoudig man, inmiddels priester. Hij viel in de groep niet op, en kreeg, volgens de legende, alleen maar de opdracht om simpele klusjes te doen. Door een toeval op een grote feestdag toen een ander persoon die zou preken uitgevallen was, hoorde hij een schertsende opmerking van een medebroeder dat Antonius dan die taak maar over moest nemen. Als grap bedoeld, maar Antonius nam het serieus op. Hij preekte vervolgens zo adembenemend goed dat hij al spoedig uitgezonden werd om op vele plaatsen Gods Woord te gaan verkondigen. Waar hij verscheen stroomden mensen af en aan. Ze konden urenlang naar hem luisteren, en raakten bewogen in hun diepste wezen.
De kracht van Antonius zat in zijn wijsheid, een wijsheid die veel mensen terugbracht naar het geloof dat ze verloren waren. Zo is hij toch de patroon van verloren ‘zaken’ geworden!
De eerste lezing van vandaag is gekozen uit het Boek Wijsheid, nu van toepassing op Antonius. En misschien ook op ons, zoekers naar wijsheid om de balans in ons leven terug te vinden.
Wat voor soort wijsheid wordt hier bedoeld? Het kan in je leven gebeuren dat we niet weten wat verstandig zou zijn in bepaalde situaties, je bent er niet wijs genoeg voor, denkt erover na, praat er met vrienden of deskundigen over. In echte penibele levenssituaties kun je zeker wel eens geholpen worden door een goed therapeut, maar de wijsheid waar de Bijbel over spreekt ligt op een ander niveau.
Waar kies je voor? Is het voor gemak, vertier, hebberigheid, oppervlakkigheid, kwaadspreken of voor onbenulligheden, over streling van het eigen ‘ik’? En maak je geen ruimte voor het levensgeheim, heb je geen tijd voor verstilling, gebed, meditatie? Sta je niet meer luisterend in het leven?
‘Je bent niet wijs’ wordt wel eens minachtend tegen een ander gezegd. Ben je niet wijs als je heel dienstbaar bent aan de ander, ben je niet wijs als je nog in God gelooft? Of als je geld uitgeeft aan mensen in nood? Of als je vrijwilligerswerk doet, of zieken bezoekt? Of tijd vrij maakt voor gebed?
In onze lezing van vandaag vind je een richtlijn.
In de eerste zin lezen we: Ik bad om inzicht en het werd me gegeven; ik heb gesmeekt, en ik ontving de geest van de wijsheid.
Is het zo simpel: een spreuk en ‘tafeltje dekje’, het komt voor elkaar? Nee, het is geen tovertruc. De wijze Antonius heeft het vast niet zo gedaan. Wijsheid kan ontstaan als je je eigen wijsheid los durft te laten. Dat vraagt om totale beschikbaarheid en openheid voor de Bron van goddelijke wijsheid, die stromen kan waar jij geen beletsel meer vormt om wijsheid te kunnen ontvangen. Met andere woorden, vraag om wijsheid in je gebed, en open je als een bloem in de volle zon, en Hij zal je laten delen in Zijn wijsheid.
Ik denk bij deze woorden meteen aan de jonge Salomo (zie 1 Koningen 3, 5-12). Hij mocht aan God vragen wat hij nodig zou hebben om goed te kunnen regeren. Hij vroeg toen om een opmerkzame geest zodat ik uw volk kan besturen en onderscheid kan maken tussen goed en kwaad. Omdat hij juist niet om een lang leven of rijkdom of dood van de vijanden gevraagd had, verhoorde God hem: Ik zal je zoveel wijsheid en onderscheidingsvermogen schenken, dat je iedereen voor jou en na jou overtreft.
Laten we bidden
Goede Vader, wij vragen U
om de Geest van wijsheid.
Open ons hart,
maak ons ontvankelijk
en geef ons de moed
onze eigenwijsheid,
om te laten vormen
tot wijsheid van U,
die de ware Wijsheid bent.
Dit vragen wij U
door Christus, onze wijze leraar.
Amen.
Moge deze wijzende woorden jullie vergezellen door je levensdagen, en moge ook deze dag je echte wijsheid vermeerderd worden.
Ricky Rieter
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.