14 febr. – HH. Cyrillus, monnik, en Methodius, bisschop

Vandaag viert de Kerk het feest van Cyrillus en Methodius, missionarissen onder de Slavische volkeren. Zoals Paulus en Barnabas in de eerste lezing, brachten zij de Blijde Boodschap tot aan de uiteinden der aarde. In het evangelie zendt Jezus zijn leerlingen uit met de oproep zich niet te laten afleiden van hun missie. Van Woord naar leven trekt deze lijn door naar onze tijd: hoe vaak laten we ons meeslepen door digitale prikkels, in plaats van onze tijd en aandacht te geven aan wat werkelijk telt?

Uit de Handelingen van de Apostelen 13, 46-49

Paulus en Barnabas verkondigen dat de boodschap van God niet exclusief voor Joden is, maar tot alle volken gebracht moet worden, zoals God het heeft gewild.

Paulus en Barnabas zeiden onomwonden tot de Joden:
‘De boodschap van God moest het eerst onder u worden verkondigd, maar aangezien u die afwijst en uzelf het eeuwige leven niet waardig acht, wenden we ons tot de andere volken. Want de Heer heeft ons het volgende opgedragen: “Ik heb je bestemd tot een licht voor alle volken, om redding te brengen tot aan de uiteinden van de aarde.”’
Toen de niet-Joden dit hoorden, verheugden ze zich en spraken ze vol lof over het woord van de Heer, en allen die voor het eeuwige leven bestemd waren kwamen tot geloof. Het woord van de Heer verspreidde zich over de hele streek.

Tussenzang: Psalm 117, 1-2

Refr.: Ga uit over de hele wereld en verkondig het evangelie aan heel de schepping.

Loof de Heer, volken op aarde,
prijs Hem, naties overal.

Zijn liefde voor ons is overstelpend,
eeuwig duurt de trouw van de Heer.

Vers voor het evangelie (Lc 4, 18)

Alleluia.
De Geest van de Heer rust op Mij,
zegt de Heer,
want Hij heeft Mij gezalfd
om aan armen
het goede nieuws te brengen
om aan gevangenen
hun vrijlating bekend te maken.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Lucas 10, 1-9

Jezus zendt tweeënzeventig leerlingen uit om zijn komst voor te bereiden. Hij geeft hun daarbij enkele concrete aanwijzingen over hoe ze moeten rondtrekken en zijn boodschap verkondigen.

De Heer stelde tweeënzeventig anderen aan, die Hij twee aan twee voor zich uit zond naar iedere stad en plaats waar Hij van plan was heen te gaan.
Hij zei tegen hen: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders; vraag dus de eigenaar van de oogst of Hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen. Ga op weg, en bedenk wel: Ik zend jullie als lammeren onder de wolven. Neem geen geldbuidel, geen reistas en geen sandalen mee, en groet onderweg niemand. Als jullie een huis binnengaan, zeg dan eerst: “Vrede voor dit huis!” Als er iemand woont die de vrede liefheeft, zal jullie vrede met hem zijn; zo niet, dan zal die vrede bij je terugkeren. Blijf in dat huis, en eet en drink wat men je aanbiedt, want de arbeider is zijn loon waard. Ga niet van het ene huis naar het andere. En als jullie een stad binnengaan en daar welkom zijn, eet dan wat je wordt voorgezet, genees de zieken die er zijn en zeg tegen hen: “Het koninkrijk van God heeft jullie bereikt.” 

Van Woord naar leven

‘GROET NIEMAND ONDERWEG’

In het evangelie van vandaag stuurt Jezus de tweeënzeventig leerlingen twee aan twee op weg met de opdracht het Koninkrijk van God te verkondigen. Hij geeft daarbij heel concrete aanwijzingen over hoe ze dit moeten doen.

Een van die aanwijzingen klinkt ons misschien vreemd in de oren: “Groet niemand onderweg.” Waarom deze opmerkelijke oproep tot schijnbare onvriendelijkheid? Want echt christelijk klinkt dit niet…

In Bijbelse context betekende een groet vaak meer dan een simpel “goedendag”. Het kon een lange en uitgebreide sociale interactie zijn, waarbij tijd moest worden genomen voor wederzijdse verplichtingen. Een ontmoeting ging vaak gepaard met rituelen en gesprekken, waarin bijvoorbeeld gastvrijheid een grote rol speelde. In dit licht betekende Jezus’ oproep niet dat zijn leerlingen onvriendelijk moesten zijn tegen mensen die zij toevallig tegenkwamen, maar dat ze zich niet mochten laten ophouden door langdurige interacties die hen van hun missie zouden afleiden. Hun taak was duidelijk en in zekere zin dringend: de komst van Gods Koninkrijk verkondigen. Dát moest hun focus zijn.

De afleiding door sociale media, die vandaag de dag vaak dominant aanwezig is, vormt naar mijn mening een treffende parallel met de uitgebreide groet waarvoor Jezus in het evangelie van vandaag waarschuwt. Hoeveel tijd verliezen we dagelijks met eindeloos scrollen door berichten, video’s en nieuwsfeitjes, waardoor we niet toekomen aan wat werkelijk belangrijk is?

Daarom is het goed om af en toe stil te staan bij onze schermtijd. Hoeveel tijd besteden we aan onze gsm? We klagen vaak dat we tijd tekortkomen en dat de dag te kort is, maar wanneer we ons gsm-gebruik onder de loep nemen, beseffen we hoe relatief dat is. Hoeveel gesprekken, ontmoetingen en momenten van echte aanwezigheid gaan ongemerkt aan ons voorbij doordat we in ons scherm wegzinken?

De kernvraag is: waar ligt onze focus? Zijn we werkelijk aanwezig bij de mensen en situaties om ons heen, of laten we ons meeslepen door een eindeloze stroom meldingen en notificaties?

Jezus’ oproep “Groet niemand onderweg” kan ons inspireren om bewuster om te gaan met onze schermen, en met onze aandacht en tijd. Het betekent niet dat we ons moeten afsluiten voor toevallige ontmoetingen, maar dat we mogen onderscheiden wat écht telt. Hoe vaak zijn we fysiek aanwezig, maar met onze gedachten ergens anders? Hoe vaak laten we ons afleiden door prikkels die ons weghouden van oprechte verbinding met de mensen bij wie we op dat moment zijn?

Werkelijke aanwezigheid vraagt om een bewuste keuze: stilstaan (mag je letterlijk nemen), écht luisteren en de ander volledig ontvangen in wat hij of zij zegt. Het vraagt om diepe aandacht in plaats van multitasking, en om onze energie te richten op wat waardevol is in plaats van oppervlakkige afleiding. Dit vergt discipline, maar brengt uiteindelijk alleen voordelen met zich mee.

Wanneer we ons minder laten meeslepen door onze gsm of sociale media, herontdekken we de kracht en schoonheid van echte presentie. Heeft de ander niet het volle recht op onze onverdeelde aandacht?

Door bewuster met onze schermen om te gaan, richten we ons op wat écht van betekenis is. We beleven het moment intenser en laten ruimte voor de diepere waarde ervan. Het hier en nu kan een bron van genade en vervulling zijn – tenminste als het niet overschaduwd wordt door voortdurende afleiding. Door digitale prikkels minder grip op ons te laten krijgen, geven we het moment de kans zich volledig te ontvouwen, met alle mooie gevolgen van dien. We zullen meer verbinding ervaren – met onszelf, de wereld om ons heen, én met God.

Laten we bidden

Heer,
leer ons onze aandacht te richten
op wat echt van waarde is.
Help ons om niet te verzinken in afleiding,
maar aanwezig te zijn en te blijven
bij de mensen die U ons geeft.
Openbaar uw liefde in iedere ontmoeting.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, laat ons de waarde van presentie omarmen. Het is zo deugddoend voor de mensen die we ontmoeten.
Een toegewijde vrijdag,
kris

Om mee op weg te gaan

Ik vermoed dat jij ook een gsm hebt. Prijs jezelf gelukkig als je er niet aan verslaafd bent. Weet dat velen dat wel zijn. Dit hoeft geen oordeel te zijn, slechts een vaststelling. Ik praat ook voor mezelf.
Mocht je merken dat dit ook voor jou een uitdaging is, stel jezelf dan oprecht de vraag wat je eraan kunt doen. Onderzoek welke impact het heeft op je leven, je tijdsindeling en je omgang met anderen.
Leg dit alles biddend neer in de schoot van onze Heer. Bid om inzicht, om de gave van redelijkheid en gezond verstand.
Moge Gods wijsheid ons leiden.

Blog ‘Van Woord naar leven’

Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.

Klik hier voor de blog.

Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.