25 jan – Bekering van de H. Apostel Paulus
Vandaag vieren we in de liturgie de feestdag van de bekering van de heilige apostel Paulus. In een directe en ingrijpende ontmoeting met God op weg naar Damascus wordt Saulus door een klop van de goddelijke hamer tot stilstand gebracht. Hij verandert van een vervolger in een vurige verkondiger van het evangelie. Het evangelie van vandaag sluit hierop aan: Jezus zendt zijn leerlingen de wereld in met een opdracht om het goede nieuws te verkondigen. Zoals Paulus door zijn bekering werd omgevormd tot een instrument van Gods genade, worden ook wij uitgenodigd ons leven af te stemmen op zijn roepstem.
Moge het Woord ons ook vandaag ten diepste raken en ons leiden op de weg naar Hem, zodat we Gods liefde zichtbaar maken en verkondigen in de wereld waartoe ook wij gezonden zijn.
Uit de Handelingen der Apostelen 9, 1-22
Laten we luisteren naar de bekering van Paulus
Saulus bedreigde de leerlingen van de Heer nog steeds met de dood. Hij ging naar de hogepriester met het verzoek hem aanbevelingsbrieven mee te geven voor de synagogen in Damascus, opdat hij de aanhangers van de Weg die hij daar zou aantreffen, mannen zowel als vrouwen, gevangen kon nemen en kon meevoeren naar Jeruzalem. Toen hij onderweg was en Damascus naderde, werd hij plotseling omstraald door een licht uit de hemel. Hij viel op de grond en hoorde een stem tegen hem zeggen: ‘Saul, Saul, waarom vervolg je Mij?’ Hij vroeg: ‘Wie bent U, Heer?’ Het antwoord was: ‘Ik ben Jezus, die jij vervolgt. Maar sta nu op en ga de stad in, daar zal je gezegd worden wat je moet doen.’ De mannen die met Saulus meereisden, stonden sprakeloos; ze hoorden de stem wel, maar zagen niemand. Saulus kwam overeind, en hoewel hij zijn ogen open had, kon hij niets zien. Zijn metgezellen pakten hem bij de hand en brachten hem naar Damascus. Drie dagen lang bleef hij blind en at en dronk hij niet.
In Damascus woonde een leerling die Ananias heette. In een visioen zei de Heer tegen hem: ‘Ananias!’ Hij antwoordde: ‘Ik luister, Heer.’ Daarop zei de Heer: ‘Ga naar de Rechte Straat en vraag daar in het huis van Judas naar iemand uit Tarsus die Saulus heet. Hij is aan het bidden, en hij heeft in een visioen gezien hoe een man die Ananias heet, binnenkomt en hem de handen oplegt om hem weer te laten zien.’ Ananias antwoordde: ‘Heer, van veel kanten heb ik gehoord over deze man en over al het kwaad dat hij uw heiligen in Jeruzalem heeft aangedaan. Bovendien heeft hij toestemming van de hogepriesters om hier iedereen die uw naam aanroept in de boeien te slaan.’ Maar de Heer zei: ‘Ga, want hij is het instrument dat Ik gekozen heb om mijn naam uit te dragen onder de volken en hun heersers en onder de Israëlieten. Ik zal hem tonen hoezeer hij moet lijden omwille van mijn naam.’ Ananias vertrok en ging naar het huis, waar hij Saulus de handen oplegde, terwijl hij zei: ‘Saul, broeder, ik ben gezonden door de Heer, door Jezus, die aan u verschenen is op de weg hierheen, om ervoor te zorgen dat u weer kunt zien en vervuld wordt van de heilige Geest.’ Meteen was het alsof er schellen van Saulus’ ogen vielen; hij kon weer zien, stond op en liet zich dopen, en nadat hij gegeten had, kwam hij weer op krachten.
Hij bleef enkele dagen bij de leerlingen in Damascus en ging onmiddellijk in de synagogen verkondigen dat Jezus de Zoon van God is. Allen die hem hoorden waren stomverbaasd en vroegen: ‘Dat is toch de man die in Jeruzalem iedereen naar het leven stond die de naam van Jezus aanroept? En hij is toch hierheen gekomen om hen gevangen te nemen en uit te leveren aan de hogepriesters?’ Saulus’ optreden werd echter steeds krachtiger, en hij bracht de in Damascus wonende Joden in verwarring door aan te tonen dat Jezus de messias is.
Tussenzang: Ps 117, 1-2
Refr.: Ga uit over de hele wereld.
Loof de Heer, volken op aarde,
prijs Hem, naties overal.
Zijn liefde voor ons is overstelpend,
eeuwig duurt de trouw van de Heer.
Vers voor het evangelie (Joh 15, 16)
Alleluia.
Jullie hebben niet Mij uitgekozen,
maar Ik jullie,
en Ik heb jullie opgedragen
om op weg te gaan
en vrucht te dragen,
blijvende vrucht.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Marcus 16, 15-18
Jezus stuurt zijn leerlingen de wereld in om het goede nieuws te verkondigen, met de belofte dat wonderen hun missie zullen begeleiden.
Jezus verscheen aan de elf en zei:
‘Trek heel de wereld rond en verkondig het goede nieuws aan alle schepselen. Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld. Het geloof zal gepaard gaan met de volgende tekenen: zij die geloven zullen in mijn naam demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen, met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hen niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.’
Van Woord naar leven
BEKERING
(Bij de feestdag van de bekering van de H. Apostel Paulus)
Nadat Paulus – bij wijze van spreken – een slag van de hamer had gekregen, de stem van Christus had gehoord en herkend, stopte hij met vervolging en werd volgeling én verkondiger. Afstand nemen van het kwaad, de Heer herkennen, Hem volgen en getuigen of verkondigen … dát noemt men bekering.
Wij zijn geen Paulus, en de meesten van ons zullen niet door God zelf tegen de grond worden gesmakt om tot bekering te komen.
En toch … Velen van ons hebben momenten gekend waarin ze tegen een muur aanliepen – en niet zachtjes. De omstandigheden van het leven kunnen ons daarbij brengen. Gewoonlijk zijn we op zulke momenten sterk met onszelf bezig: mijn wereldje, mijn verdriet, mijn ikje. Dit maakt ons vaak innerlijk doof voor een mogelijk roepen van God.
Ik denk dat God ons meer ‘klopjes’ geeft dan we meestal beseffen. Maar we schrijven die klopjes vaak toe aan het leven zelf, alsof God er niets mee te maken zou hebben.
We moeten hierin natuurlijk voorzichtig zijn. We mogen God niet zomaar aanwijzen als de regisseur van álle klopjes die we als persoon of als mensheid meemaken. Neem bijvoorbeeld de coronapandemie, of de huidige oorlogen in Oekraïne en Gaza. Dit regisseert God duidelijk niet. Laten we komaf maken met dit soort godsbeelden. God pest de wereld niet!
Covid was – waarschijnlijk – een overgedragen virus of een gevolg van onze manier van leven. Oorlog met alle ellende van dien is een vrucht van het kwaad. Een tsunami waarbij tienduizenden doden vallen kan een gevolg zijn van de klilmaatverandering. Het is gevaarlijk om dit alles zomaar aan God toe te schrijven. Maar dat betekent niet dat God afwezig is in deze situaties. God is in álles aanwezig. Wanneer mensen lijden door oorlog of pandemie, is Hij de lijdende bijzonder nabij – dat staat vast.
Maar zijn aanwezigheid is niet enkel dragend. Doorheen deze gebeurtenissen roept Hij ons op tot verandering: stoppen met oorlog voeren, werken aan verzoening, de schepping eerbiedigen, en meer. Net zoals bij Paulus is het van belang Gods nabijheid te herkennen en gehoor te geven aan zijn roep tot bekering.
Of God nu sommige klopjes rechtstreeks geeft (zoals bij Paulus), of dat ze voortkomen uit onze eigen manier van leven, het belangrijkste is dat we leren naar God te luisteren wanneer we met zulke ingrijpende dingen te maken krijgen.
Bij alles wat er gebeurt zouden wij – als individu, als Kerk, en als mensheid – de vraag moeten stellen: Is God hier iets aan het zeggen? Vraagt Hij ons iets? Doelt Hij op een innerlijke bekering van mij, van ons?
Natuurlijk spreekt God ook op andere manieren en niet enkel in de heftigheden van het leven. Het komt erop aan dagelijks waakzaam te zijn om zijn roep te kunnen horen. Met de bedoeling er gehoor aan te geven, bereid zijnde afstand te nemen van het kwaad, zodat wij – opgenomen in Christus – dát leven leiden dat God voor ons droomt.
Laten we bidden om de gave van onderscheid en alertheid.
Laten we bidden
Vader,
moge uw heilige Geest altijd bij ons zijn,
zodat wij uw roepen in Christus mogen horen,
zijn stem mogen herkennen.
Moge dit ons hart telkens opnieuw
in de juiste richting plaatsen:
richting U, richting liefde.
Wij bidden om moed
om steeds weer opnieuw
met ons hele wezen ‘ja’ te zeggen;
ons kleine ‘ja’ leggend
in het grote ‘ja’ van de Heer tot U.
Om deze genade bidden wij,
in Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.
Geliefde mensen, mogen de klopjes in ons leven ons niet naar binnen doen keren, maar juist naar God. Mogen ze altijd een springplank zijn naar geestelijke groei.
Zegen over dit weekend.
kris
Om mee op weg te gaan
We hebben allemaal wel eens te maken gehad met kloppen in ons leven. Misschien gebeurt dat zelfs op dit moment. Hoe gaan wij hiermee om? Zijn we boos op God? Of innerlijk opstandig? Voor alle duidelijkheid: dat mag. De psalmen staan er vol van.
Maar brengen deze ervaringen ons uiteindelijk dichter bij God, of trekken ze ons van Hem weg? Is er een mogelijkheid om God in deze klopjes welkom te heten, als drager en leidsman?
Laten we voor elkaar bidden.
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.