25 maart – Aankondiging van de Heer
Hoogfeest
God houdt steeds rekening met de vrijheid van de mensen. Zijn bedoelingen dringt Hij nooit op. Hij brengt ze als een uitnodiging, een boodschap, geen bevel. Wij kunnen erop ingaan, wij kunnen ook weigeren. Zelfs de komst van zijn Zoon, als Verlosser, maakte Hij afhankelijk van het ja-woord van Maria. Ook zijn boodschap van liefde en heil komt nu nog dagelijks tot ons in het appel van mensen en omstandigheden rondom ons. Mogen wij dan even gelovig ‘ja’ zeggen zoals Maria.
Uit de profeet Jesaja 7, 10-14
De geboorte van een zoon moet voor koning Achaz een steun zijn voor de toekomst. In dit teken heeft de Joodse traditie een voorspelling gezien van de Messias, de Immanuel, dit wil zeggen ‘God-met-ons’.
De Heer liet verder tegen Achaz zeggen: ‘Vraag om een teken van de Heer, uw God, hetzij uit de diepte van het dodenrijk hetzij uit de hoge hemel.’
Maar Achaz antwoordde: ‘Nee, ik zal geen teken vragen, ik zal de Heer niet op de proef stellen.’
Toen antwoordde Jesaja: ‘Luister, huis van David. Is het u niet genoeg mensen te tergen? Moet u nu ook mijn God tergen? Daarom zal de Heer zelf u een teken geven: de jonge vrouw is zwanger, zij zal spoedig een zoon baren en hem Immanuel noemen.’
Psalm 40, 7-11
Refr.: Ik kom, Heer, om uw wil te doen.
Offers en gaven verlangt U niet,
brand- en reinigingsoffers vraagt U niet.
Nee, U hebt mijn oren voor U geopend.
Nu kan ik zeggen: ‘Hier ben ik,
over mij is in de boekrol geschreven.’
Uw wil te doen, mijn God, verlang ik,
diep in mij koester ik uw wet.
Wanneer het volk bijeen is,
spreek ik over uw rechtvaardigheid,
ik houd mijn lippen niet gesloten,
U weet het, Heer.
Uw goedheid verberg ik niet in mijn hart,
maar ik getuig van uw trouw en uw hulp.
In de kring van het volk verheel ik niet
hoe liefdevol, hoe trouw U bent.
Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën 10, 4-10
In de boekrol staat er over mij geschreven: ik ben gekomen, God, om uw wil te doen.
Broeders en zusters,
bloed van stieren en bokken kan onmogelijk zonden wegnemen. Daarom zegt Christus bij zijn komst in de wereld: ‘Offers en gaven hebt U niet verlangd, maar U hebt Mij een lichaam gegeven; brand- en reinigingsoffers behaagden U niet. Toen heb Ik gezegd: “Hier ben Ik,” want dit staat in de boekrol over Mij geschreven: “Ik ben gekomen, God, om uw wil te doen.”’
Eerst zegt Hij: ‘Offers en gaven hebt U niet verlangd, brand- en reinigingsoffers behaagden U niet’ – ook al zijn dit offers die volgens de wet worden gebracht. Dan zegt Hij: ‘Hier ben Ik, Ik ben gekomen om uw wil te doen,’ waarmee Hij het eerste opheft om het tweede van kracht te doen zijn. Op grond van die wil zijn wij geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus, voor eens en altijd.
Vers voor het evangelie (Joh 1, 14)
Het Woord is mens geworden
en heeft in ons midden gewoond,
vol van genade en waarheid,
en wij hebben zijn grootheid gezien,
de grootheid van de enige Zoon van de Vader.
Uit het evangelie volgens Lucas 1, 26-38
Maria, een eenvoudig meisje uit Nazaret, is verloofd met Jozef, uit het huis van David. Zij heeft zich voorgenomen geheel en al voor de Heer te leven. In haar bereikt de hoop en de verwachting van Israël het hoogtepunt. Haar instemming maakt de vervulling van de oude voorspellingen mogelijk.
In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Ze heette Maria en ze was nog maagd.
Gabriël ging haar huis binnen en zei: ‘Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.’
Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had.
Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet Hem Jezus noemen. Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal Hem de troon van zijn vader David geven. Tot in eeuwigheid zal Hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’
Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog geen gemeenschap met een man.’
De engel antwoordde: ‘De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw overdekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God. Luister, ook je familielid Elisabet is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, want voor God is niets onmogelijk.’
Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’
Daarna liet de engel haar weer alleen.
Van Woord naar leven
God bezocht Maria via zijn engel. Wat een gebeuren! En dan nog wel met de aankondiging dat zij de Zoon van de Allerhoogste zou dragen. Onvoorstelbaar, maar waar. Eerst was er schrik, huivering, vragen, maar uiteindelijk zei Maria wel ‘ja’ tot de engel, wat een heus scharnierpunt zal worden in de geschiedenis.
Hoe komt het dat Maria ‘ja’ zei? We zouden als volgt kunnen samenvatten: ‘Als God er is voor mij, ben ik er voor Hem.’ Wederkerige liefde noemt men dat. Liefde roept op tot liefde. Liefde wekt liefde.
Ook al zijn wij biologisch niet uitgekozen, zoals het bij Maria wel het geval was, om Jezus te dragen en te baren, in wezen zijn we wel uitgenodigd tot hetzelfde ‘ja’. God komt niet anders tot ons dan Hij tot Maria is gekomen. In zekere zin vraagt God ook aan ons: ‘Ben je bereid de Heer te dragen, en te baren voor de mensheid?’
God kiest ieder van ons, Hij kiest u, Hij kiest mij, en spreekt ieder aan bij onze naam, heel persoonlijk, zeer gericht. Niet een enkele keer, maar dagelijks, voortdurend, als een gebed, of een liefde, zonder ophouden. God vraagt. Hij roept. Hij appelleert. Hij spoort ons aan tot een persoonlijke keuze.
Misschien is er in eerste instantie ook die angst, de huivering, de vragen. Dat weet God ook, Hij weet het meer dan we het zelf weten. Maar God vraagt nooit wat onze krachten te boven zou gaan.
Van belang is ons gebed te plaatsen in het tedere waaien van de heilige Geest. ‘Ja’ zeggen tot God is geen krachtpatserij van een individu los van God. ‘Ja’ zeggen tot God is gaan staan in het zachte vuur van de Geest die God in ons heeft gelegd bij ons doopsel. Het is het diepe verlangen naar God, als vrucht van de inwoning van de Geest, toelaten. Het is dit verlangen koesteren, het laten groeien, om het tot stuwing te laten zijn in onze overgave aan God.
In de overgave zullen we Gods kracht ontvangen geheel ‘ja’ te kunnen zeggen aan Hem. Jezus, door God gebaard in ons hart, zal ons in zijn eigen ja-woord trekken opdat ons ja-woord zal gebeuren vanuit zijn ja-woord tot de Vader. Ons ‘ja’ zal gebeuren in Jezus’ naam, vervuld van zijn liefde tot zijn Vader en tot de mensheid.
Geliefde mensen, als de wereld naar iets dorst heeft, is het naar mensen die ‘ja’ zeggen; ‘ja’ tot God.
Laten we ons verbinden met de heilige Geest in ons, moge Hij ons hele zijn vervullen met Gods liefde, opdat we, staande in het ja-woord van de Zoon, instrumenten mogen worden van Gods goedheid voor de mensheid.
Paus Franciscus vraagt – net zoals vorig jaar, opnieuw de wereld toe te wijden aan het Onbevlekte Hart van Maria. Laten we ons bij deze gebedsketen aansluiten. Moge, op voorspraak van Maria, de wapens zwijgen, moge het goede gesprek op gang komen. Moge er opnieuw Vrede zijn. Bidden wij voor Oekraïne, voor Rusland, voor al die plaatsen waar de vrede bedreigd wordt en waar Gods liefde geschonden wordt.
Laten wij bidden …
Maria, goede Moeder,
wij wijden de Kerk en de hele wereld toe aan U.
Neem ons als uw kinderen bij de hand
en breng ons in de genade van uw Zoon,
in het vuur van de heilige Geest,
in de wil van de Vader.
Moge er vrede zijn in onze harten,
vrede in onze families en gemeenschappen,
vrede tussen landen en volkeren.
Maria, bid voor ons.
Amen.
Een zalig hoogfeest voor ieder van u.
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven: 25 maart – Aankondiging van de Heer (van-woord-naar-leven.blogspot.com)
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Aankondiging van de Heer
De Kerk viert op 25 maart, negen maanden vóór Kerstmis, de ontvangenis van Jezus Christus. Deze gebeurtenis valt samen met de verschijning van Gabriël aan de Maagd Maria, waarbij de aartsengel de Menswording van God aankondigt. Vandaar dat het hoogfeest ook wel Maria Boodschap wordt genoemd.
Annunciatie
Maria Boodschap is de naam voor het hoogfeest van de Aankondiging des Heren, ook de Annunciatie genoemd. Het Lucas-evangelie is het enige boek van het Nieuwe Testament dat van de annunciatie door de aartsengel Gabriël melding maakt (1,26-38).
Negen maanden
Maria Boodschap wordt zowel in de Latijnse als de Griekse ritussen op 25 maart gevierd. Deze datum hangt samen met de datum van Kerstmis, het hoogfeest van de Geboorde des Heren, op 25 december. Het duurt immers gemiddeld negen maanden voordat een menselijke vrucht gebaard wordt. Het moment van Christus’ verwekking – of plechtstatig: ontvangenis – heeft de Traditie laten samenvallen met de verschijning van de aartsengel Gabriël aan de Maagd Maria.
Mariaal geworden
De gedachtenis van de Annunciatie werd in Constantinopel een Mariafeest. In de achtste eeuw kreeg het ook in Rome een sterk Mariaal karakter. Na de liturgische hervormingen van het Tweede Vaticaans Concilie werd bepaald dat 25 maart op de eerste plaats een Christusfeest is en pas in tweede instantie een Mariafeest.
Begin van de verlossing
Het Missaal en het Getijdenboek van de huidige Romeinse Ritus leiden het feest als volgt in. Op deze dag vieren wij het begin van onze verlossing, de vervulling van het profetische woord zoals dit in het evangelie wordt vermeld: ‘Zie de maagd zal zwanger worden en een zoon ter wereld brengen’ (Mt.1,23), de intrede van Christus in deze wereld: ‘Slachtoffers en gaven hebt Gij niet gewild, maar Gij hebt voor mij een lichaam bereid…Ik ben gekomen, o God, om uw wil te doen’(Heb.10,5-7).
Maagdelijke Ontvangenis
Het is de vaste overtuiging van orthodoxe christenen dat Maria niet door een man is bevrucht maar door de Heilige Geest. Dit dogma staat bekend als de Maagdelijke Ontvangenis.
Ongeboren leven
Vooral in een tijd dat de Kerk opkomt voor het ongeboren menselijk leven, is Maria Boodschap tegenwoordig ook een getuigenis van de waardigheid van de mens vanaf zijn conceptie tot aan zijn natuurlijke dood. Er wordt immers verkondigd dat de Zoon van God al bij de Annunciatie zijn intrede in de wereld deed. De Incarnatie begint dus bij Christus’ ontvangenis en niet pas bij zijn geboorte.
Nazareth
In Nazareth wordt Maria Boodschap luisterrijk gevierd in de Kerk van de Annunciatie (ook wel Verkondigingsbasiliek genoemd). Dit heiligdom is gebouwd op de fundamenten van kerken uit de Byzantijnse tijd en de kruisvaardersperiode. Volgens de overlevering kreeg Maria op die plek de verschijning van Gabriël.
Veertigdagentijd
Het hoogfeest van Maria Boodschap valt vaak in de Veertigdagentijd. Het vasten moet echter in dat geval onderbroken worden. Mocht 25 maart op een zondag van de Veertigdagentijd vallen, dan wordt het hoogfeest verschoven naar maandag 26 maart.
Bron: KRO-NCRV
Van Woord naar leven
God bezocht Maria via zijn engel. Wat een gebeuren! En dan nog wel met de aankondiging dat zij de Zoon van de Allerhoogste zou dragen. Onvoorstelbaar, maar waar. Eerst was er schrik, huivering, vragen, maar uiteindelijk zei Maria wel ‘ja’ tot de engel, wat een heus scharnierpunt zal worden in de geschiedenis.
Hoe komt het dat Maria ‘ja’ zei? We zouden als volgt kunnen samenvatten: ‘Als God er is voor mij, ben ik er voor Hem.’ Wederkerige liefde noemt men dat. Liefde roept op tot liefde. Liefde wekt liefde.
Ook al zijn wij biologisch niet uitgekozen, zoals het bij Maria wel het geval was, om Jezus te dragen en te baren, in wezen zijn we wel uitgenodigd tot hetzelfde ‘ja’. God komt niet anders tot ons dan Hij tot Maria is gekomen. In zekere zin vraagt God ook aan ons: ‘Ben je bereid de Heer te dragen, en te baren voor de mensheid?’
God kiest ieder van ons, Hij kiest u, Hij kiest mij, en spreekt ieder aan bij onze naam, heel persoonlijk, zeer gericht. Niet een enkele keer, maar dagelijks, voortdurend, als een gebed, of een liefde, zonder ophouden. God vraagt. Hij roept. Hij appelleert. Hij spoort ons aan tot een persoonlijke keuze.
Misschien is er in eerste instantie ook die angst, de huivering, de vragen. Dat weet God ook, Hij weet het meer dan we het zelf weten. Maar God vraagt nooit wat onze krachten te boven zou gaan.
Van belang is ons gebed te plaatsen in het tedere waaien van de heilige Geest. ‘Ja’ zeggen tot God is geen krachtpatserij van een individu los van God. ‘Ja’ zeggen tot God is gaan staan in het zachte vuur van de Geest die God in ons heeft gelegd bij ons doopsel. Het is het diepe verlangen naar God, als vrucht van de inwoning van de Geest, toelaten. Het is dit verlangen koesteren, het laten groeien, om het tot stuwing te laten zijn in onze overgave aan God.
In de overgave zullen we Gods kracht ontvangen geheel ‘ja’ te kunnen zeggen aan Hem. Jezus, door God gebaard in ons hart, zal ons in zijn eigen ja-woord trekken opdat ons ja-woord zal gebeuren vanuit zijn ja-woord tot de Vader. Ons ‘ja’ zal gebeuren in Jezus’ naam, vervuld van zijn liefde tot zijn Vader en tot de mensheid.
Geliefde mensen, als de wereld naar iets dorst heeft, is het naar mensen die ‘ja’ zeggen; ‘ja’ tot God.
Laten we ons verbinden met de heilige Geest in ons, moge Hij ons hele zijn vervullen met Gods liefde, opdat we, staande in het ja-woord van de Zoon, instrumenten mogen worden van Gods goedheid voor de mensheid.
Paus Franciscus vraagt – net zoals vorig jaar, opnieuw de wereld toe te wijden aan het Onbevlekte Hart van Maria. Laten we ons bij deze gebedsketen aansluiten. Moge, op voorspraak van Maria, de wapens zwijgen, moge het goede gesprek op gang komen. Moge er opnieuw Vrede zijn. Bidden wij voor Oekraïne, voor Rusland, voor al die plaatsen waar de vrede bedreigd wordt en waar Gods liefde geschonden wordt.
Laten wij bidden …
Maria, goede Moeder,
wij wijden de Kerk en de hele wereld toe aan U.
Neem ons als uw kinderen bij de hand
en breng ons in de genade van uw Zoon,
in het vuur van de heilige Geest,
in de wil van de Vader.
Moge er vrede zijn in onze harten,
vrede in onze families en gemeenschappen,
vrede tussen landen en volkeren.
Maria, bid voor ons.
Amen.
Een zalig hoogfeest voor ieder van u.
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven: 25 maart – Aankondiging van de Heer (van-woord-naar-leven.blogspot.com)