6e paaszondag – B
Uit de Handelingen van de Apostelen 10, 25-26 + 34-35 + 44-48
God kent geen aanzien van persoon. Zijn Geest doorkruist de plannen van de mensen en gooit hun opvattingen dooreen. Dat heidenen van God zelf de gaven van de heilige Geest ontvangen nog voor zij van de Kerk het sacrament van het doopsel kregen, is voor Petrus een openbaring en een aanmaning tot universele zending.
Toen Petrus het huis wilde binnengaan, kwam Cornelius hem tegemoet, en hij wierp zich eerbiedig voor zijn voeten ter aarde. Maar Petrus hielp hem overeind en zei: ‘Sta op. Ik ben ook maar een mens.’
Petrus het woord en zei: ‘Nu begrijp ik pas goed dat God geen onderscheid maakt tussen mensen, maar dat Hij zich het lot aantrekt van iedereen, uit welk volk dan ook, die ontzag voor Hem heeft en rechtvaardig handelt.’
Terwijl Petrus nog aan het woord was, daalde de heilige Geest neer op iedereen die naar zijn toespraak luisterde. De Joodse gelovigen die met Petrus waren meegekomen, zagen vol verbazing dat ook heidenen het geschenk van de heilige Geest ontvingen, want ze hoorden hen in klanktaal spreken en God prijzen.
Toen merkte Petrus op: ‘Wie kan nu nog weigeren deze mensen met water te dopen, nu ze net als wij de heilige Geest hebben ontvangen?’ En hij gaf opdracht hen te dopen in de naam van Jezus Christus.
Daarna vroegen ze hem of hij nog enkele dagen wilde blijven.
Psalm 98, 1-4
Refr.: Wonderen heeft de Heer verricht !
Zing voor de Heer een nieuw lied:
wonderen heeft Hij verricht.
Zijn rechterhand heeft overwonnen,
zijn heilige arm heeft redding gebracht.
De Heer heeft zijn overwinning bekendgemaakt,
voor de ogen van de volken zijn gerechtigheid onthuld.
Hij heeft gedacht aan zijn liefde en trouw
voor het volk van Israël.
De einden der aarde hebben het gezien:
de overwinning van onze God.
Juich de Heer toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
Uit de eerste brief van Johannes 4, 7-10
God is liefde. Het historisch gebeuren van de komst van Gods Zoon onder de mensen is er het sprekend bewijs van. Wanneer wij voortaan elkaar liefhebben maken zij op wij op onze beurt duidelijk: God is liefde.
Geliefde broeders en zusters,
laten wij elkaar liefhebben, want de liefde komt uit God voort. Ieder die liefheeft is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde.
En hierin is Gods liefde ons geopenbaard: God heeft zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door Hem zouden leven.
Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden.
Alleluia.
Blijf in mijn liefde, zegt de Heer,
dan zal je vreugde volkomen zijn.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 15, 9-17
‘Dat mijn vreugde in jullie volkomen mag zijn.’
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader Mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals Ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg Ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn.
Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals Ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden.
Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat Ik zeg. Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem Ik jullie, omdat Ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb.
Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht.
Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal Hij je geven.
Dit draag Ik jullie op: heb elkaar lief.
Van Woord naar leven
‘Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht.’
Zo horen we Jezus zeggen vandaag.
Eerder deze week was ik met een religieuze zuster in gesprek over dit gezegde van Jezus. Ze vertelde me dat ze iedere morgen aan deze uitspraak van de Heer denkt, in de zin van: Jezus kiest mij persoonlijk vandaag uit om verenigd met mij Gods liefde te zijn. En ze ervaart dat als een geweldige eer: de Heer die haar in persoon uitkiest, elke dag opnieuw.
En, geliefde mensen, dat doet Hij niet enkel bij deze zuster, maar bij ieder van ons. Ja, iedere morgen ben jij persoonlijk door de Heer uitgekozen om Gods liefde te belichamen. Hij spreekt je aan bij je naam, nodigt je uit u aan Hem te schenken, opdat je, verenigd met Hem, de dag zou doorgaan. Om vruchten voort te brengen, zoals het citaat zegt, blijvende vruchten, vruchten van liefde.
Jezus speekt ons, u en ik, iedere morgen heel persoonlijk aan… Zijn we ons daar wel bewust van? Wat een eer toch. Het zou ons moeten vullen met ontzag en dankbaarheid. Het zou ons als vanzelf in gebed moeten brengen, nog voor we aan ons expliciet gebed beginnen.
Voor we aan de Heer denken, denkt Hij reeds aan ons. Alvorens we wakker worden in ons bed, is Hij al bij ons en zit bij wijze van spreken ons op te wachten. Of beter gezegd, en zelfs juister: de Heer is bij ons ook in onze slaap. Zoals Huub Oosterhuis het lang geleden zo mooi dichtte: ‘Gij geeft het uw beminden in de slaap, Gij zaait uw Naam in onze diepste dromen’.
Inderdaad, dag en nacht is God ons in Christus nabij, in ons zijn Woord leggend, zijn Woord van liefde dat ‘uitverkiezing’ en ‘uitnodiging’ inhoudt.
Geliefde mensen, ik wil graag een suggestie doen. Val in de loop van de dag eens af en toe stil, sluit eventueel je ogen, en wees je ervan bewust dat de Heer je heel persoonlijk aanspreekt, en uitkiest, om met Hem Gods liefde te zijn. Laat deze moment een gebedsgebeuren zijn, waarin je je tegen Hem zacht neerlegt. Drink van Hem, zoals een baby dat doet aan de borst van zijn moeder.
En neem je uitverkiezing ernstig, wees er ten diepte blij en dankbaar om. Moge het je stuwen de dag door te gaan verinnigd met Jezus. Maak zo de soep, hang op die wijze de was op, ontmoet vanuit je Gods-ontmoeting ieder mens die je vandaag tegenkomt.
En zo zal je vruchten afwerpen: in je eigen hart (vruchten van vrede), maar ook in al wat je doet en naar ieder die je ontmoet.
Een gezegende zondag voor ieder van u, verinnigd in Christus.
kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Goede God,
dank U omdat Gij ieder van ons – in Christus – uitkiest uw liefde te zijn. Mogen wij ons hiervan gelovig bewust zijn. Moge het ons aanzetten ons aan Jezus te geven, opdat wij, verinnigd met Hem, vruchten mogen dragen: uw vruchten, vruchten van liefde en vrede.
In Christus’ naam. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Theresia Gerhardinger († 1879)
Theresia (gedoopt Karoline) Gerhardinger, München, Duitsland; stichteres
Zij werd op 20 juni 1797 als enig kind van een schippersgezin in het Zuidduitse plaatsje Stadtamhof geboren. Maar de plaatselijke katholieke school waar zij op zat, moest om politieke redenen gesloten worden. Het was Georg Michael Wittmann (later zelf zalig verklaard) die op zoek ging naar goede katholieke onderwijzeressen. Hij droeg de kapelaan van Stadtamhof op de drie meest getalenteerde leerlingen van de meisjesschool op te leiden tot leerkracht. Onder hen bevond zich de 12-jarige Karoline. Op haar 15e haalde zij haar onderwijzersdiploma.
Zo werkte zij van 1812 tot 1833 als onderwijzeres in haar woonplaats. Zij liet zich daarbij vooral inspireren door het evangelie en de christelijke naastenliefde. Haar hart ging uit naar de armere en minder begaafde leerlingen.
Op uitnodiging van de bisschop stichtte zij de zustercongregatie van de Arme Schoolzusters van Onze Lieve Vrouw. Zij naam een nieuwe kloosternaam aan: Zuster Maria Theresia van Jezus. Rond haar verzamelde zich een hele groep vrouwen die net zo wilden leven en werken als zij: in de geest van Jezus goed en liefdevol onderwijs geven, vooral aan meisjes. Dit ideaal trok in die tijd vele meisjes aan. Het aantal zusters breidde zich razend snel uit tot in Midden-Europa en zelfs Amerika aan toe.
Want in 1847 trok zij met vijf medezusters naar de Amerikaanse staat Baltimore. De bisschop daar heette Johann Nepomuk Neumann en was oorspronkelijk afkomstig uit Bohemen. (Ook hij zou later – in 1977) zalig verklaard worden. Tezamen met vier medezusters hielp zij de bisschop bij het opzetten van goede meisjesscholen.
Een jaar later ging zij alweer terug naar Europa om de definitieve goedkeuring te krijgen van de Paus voor haar zustercongregatie. Na moeizame en lange onderhandelingen was het in 1865 zover.
Zuster Maria Theresia van Jezus stierf te München op hoge leeftijd.
Bron: Heiligen.net
Laten wij bidden
Goede God,
dank U omdat Gij ieder van ons – in Christus – uitkiest uw liefde te zijn. Mogen wij ons hiervan gelovig bewust zijn. Moge het ons aanzetten ons aan Jezus te geven, opdat wij, verinnigd met Hem, vruchten mogen dragen: uw vruchten, vruchten van liefde en vrede.
In Christus’ naam. Amen.