dinsdag in week 27 door het jaar

Uit het boek Jona 3, 1-10

Jona vlucht niet langer voor God. Zijn prediking in de heidense stad Nineve had onmiddellijk tot gevolg dat de inwoners geloven in God en bekeren zich.

Opnieuw richtte de Heer zich tot Jona:
‘Maak je gereed en ga naar Nineve, die grote stad, om haar aan te klagen met de woorden die Ik je zeg.’
En Jona maakte zich gereed en ging naar Nineve, zoals de Heer hem opgedragen had. Nineve was een reusachtige stad, ter grootte van drie dagreizen. Jona trok de stad in, één dagreis ver, en riep: ‘Nog veertig dagen, dan wordt Nineve weggevaagd!’
De inwoners van Nineve geloofden God: ze riepen een vasten uit en iedereen, van hoog tot laag, hulde zich in een boetekleed. Toen de profetie de koning van Nineve bereikte, stond hij op van zijn troon, legde zijn staatsiegewaad af en ging, gehuld in een boetekleed, op de grond zitten. En hij liet in Nineve omroepen: ‘Volgens bevel van de koning en zijn edelen is het niemand toegestaan te eten of te drinken, mens noch dier, rund noch schaap of geit. De dieren mogen niet grazen of water drinken. Iedereen, mens en dier, moet zich hullen in een boetekleed en luidkeels God aanroepen. Laat iedereen anders gaan leven en breken met het onrecht dat hij doet. Misschien dat God van gedachten verandert en op zijn besluit terugkomt; wie weet zal Hij zijn woede laten varen, zodat wij niet te gronde gaan.’
Toen God zag dat zij inderdaad anders begonnen te leven, kwam Hij terug op wat Hij gedreigd had hun aan te doen, en Hij deed het niet.

Psalm 130, 1 + 2 + 3 + 4 + 7 + 8

Refr.: Israël, hoop op de Heer !

Uit de diepte roep ik tot U, Heer,
Heer, hoor mijn stem.

Wees aandachtig,
luister naar mijn roep om genade.

Als U de zonden blijft gedenken, Heer,
Heer, wie houdt dan stand ?

Maar bij U is vergeving,
daarom eert men U met ontzag.

Israël, hoop op de Heer !
Bij de Heer is genade.

Bij Hem is bevrijding,
altijd weer.

Hij zal Israël bevrijden
uit al zijn zonden.

Uit het evangelie volgens Lucas 10, 38-42

Marta loopt verloren in duizend zorgen van bijkomstige aard. Maria is een voorbeeld van zuivere aandacht voor het Woord. Jezus herinnert Marta dat niet alles evenveel waarde heeft; eerst komt het Rijk van God.

Toen ze verder trokken ging Jezus een dorp in, waar Hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar gasten.
Ze ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het U niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’
De Heer zei tegen haar: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.’

Van Woord naar leven

Heel wat mensen dragen diep in zichzelf de intentie om meer tijd te besteden aan gebed, om intenser te bidden, er meer of dieper aandacht aan te besteden. Een rem om deze intentie gestalte te geven is dikwijls de drukte van het leven, vermoeidheid, of welke reden ook. In de intentie voelt men eigenlijk haarfijn aan waar het om te doen is in het evangelie van vandaag, namelijk: het noodzakelijk belang van te knielen bij de Heer, en dit te kiezen vỏỏr al de rest.

Deze intentie gewaar worden is het zuchten van de Geest in ieder van ons. We moeten dit ‘zuchten’ ernstig nemen. Het is het zachte nederige vuur van God dat ons in vrijheid in beweging wilt brengen ons te keren naar Hem, en daar daadwerkelijk tijd voor te maken.

Het spreekt voor zich dat, wie tijd maakt voor de Heer, niet zorgeloos door het leven gaat. Tijd maken voor gebed neemt de dagelijkse zorgen en de drukte van de dag niet weg. Maar wie de dag start met gebed kijkt anders naar zijn agenda. Wie zijn bestaan biddend in de schoot van de Heer neerlegt gaat anders met zijn zorgen om. Hij vertrouwt ze niet enkel toe aan God, maar stelt zich ook open om de dag in genade door te gaan; met de hulp dus van de Heer. Hij zal ervaren dat hij geroepen is de zorgen van het bestaan niet alleen te dragen, maar ‘in’ de Heer. Jezus draagt ze mee. Van Hem zullen we leren de lasten van de dag in liefde door te gaan. Mogelijke gevolgen van dagelijkse zorgen, zoals bijvoorbeeld verbittering, de neiging om te veroordelen, hardheid, agressie,… zullen nog weinig kans krijgen. Want we zullen de Heer aan onze zijde weten, die ons zal aanzetten het leven in zijn vrede door te gaan; in Hem dus. Ook de materiële zorgen zullen ons niet neerhalen, omdat de het dragen van Gods vrede groter is dan dit alles.

Voel je diep vanbinnen het verlangen om meer tijd te geven aan daadwerkelijk gebed… Ik zou zeggen: doe het. Beslis. Doe het verstandig, niet overdreven, maar doe het. Doe het dagelijks.
De beste moment is, denk ik, ’s morgens. Sta wat vroeger op dan anders, was je, drink een tas koffie of thee, en maak het stil. Schep een sfeer waar je tot inkeer kan komen. Wat je bidt is niet belangrijk, wel dàt je bidt. Maar ik zou zeggen: neem vooral tijd om in stilte bij de Heer te zijn, je neervlijend tegen Hem, drinkend van zijn aanwezigheid. Laat je omhelzen door de Heer. Wees arm van hart, en ontvang.

Om dan de dag in te gaan, met je mogelijke drukke agenda, met de zorgen die je zult moeten dragen. Maar je bent – en daar gaat het om – de dag gestart met Hem, je leven leggend in zijn ‘ja’ tot de Vader. Zo heb je het ‘beste deel’ gekozen; echt waar.

kris

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer,
het leven heeft z’n zorgen, en dikwijls is er zoveel te doen. En we vergeten daardoor hoe belangrijk het is dagelijks aan uw voeten te gaan neerzitten, om te luisteren naar uw Woord, om te ontvangen van U, om gewoon bij en in U te zijn. Schenk ons de nodige rust, de moed en de discipline om elke dag tijd te maken voor U. Om vanuit deze ontmoeting de dingen te doen die we moeten doen.
Kom heilige Geest. Amen.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.