dinsdag in week 34 door het jaar

Uit het boek Apocalyps 14, 14-19

Johannes vertelt ons van het eindoordeel. De Mensenzoon zal op zijn uur de overrijpe oogst maaien en de trossen van de wijngaard der aarde in de perskuip werpen. Toen Jezus voor zijn rechters stond had Hij dit uur voorzegd. Zo zal zijn plan met de mensen voltooid worden.

Ik, Johannes, zag dit: een witte wolk, en daarop zat iemand die eruitzag als een mens. Hij had een gouden krans op zijn hoofd en een scherpe sikkel in zijn hand. Uit de tempel kwam een andere engel, die Hem die op de wolk zat met luide stem toeriep: ‘Laat uw sikkel komen om te oogsten. Want de tijd om te oogsten is gekomen; de aarde is meer dan rijp voor de oogst.’ Toen wierp degene die op de wolk zat zijn sikkel op de aarde, en de aarde werd geoogst. Er kwam een andere engel uit de hemelse tempel, die ook zo’n scherpe sikkel had. Bij het altaar vandaan kwam weer een andere engel, degene die zeggenschap heeft over het vuur. Hij riep de engel met de scherpe sikkel luid toe: ‘Laat je scherpe sikkel komen om de druiven te oogsten in de wijngaard op de aarde, want de druiven zijn rijp.’ Toen wierp de engel zijn sikkel op de aarde, en hij oogstte de druiven in de wijngaard op de aarde en gooide ze in de grote perskuip van Gods woede. 


Psalm 96, 10-13

Refr.: Rechtvaardig zal de Heer de wereld berechten.

Zeg aan de volken: ‘De Heer is koning.
Vast staat de wereld, zij wankelt niet.
Hij oordeelt de volken naar recht en wet.’

Laat de hemel verheugd zijn, de aarde juichen,
de zee bruisen, met alles wat daar leeft.
Laat het veld verblijd zijn en alles wat daar groeit,
laten alle bomen jubelen voor de Heer.

Want de Heer is in aantocht,
in aantocht is Hij als rechter van de aarde.
Rechtvaardig zal Hij de wereld berechten,
eerlijk oordelen over de volken.


Vers voor het evangelie (Lc 21, 28)

Alleluia.
Richt je op en hef je hoofd,
want jullie verlossing is nabij!
Alleluia.


Uit het evangelie volgens Lucas 21, 5-11

De leerlingen stellen Jezus vragen over de tekens van de eindtijd en van de verwoesting van de tempel. Maar Hij antwoordt niet onmiddellijk. Om hun geloof niet teleur te stellen, waarschuwt Hij voor valse interpretaties en voor eigen oplossingen.

Toen er gesproken werd over de tempel, over de mooie stenen en wijgeschenken waarmee hij versierd was, zei Jezus: ‘Wat jullie hier zien … er zullen dagen komen waarop geen steen op de andere zal blijven; alles zal worden afgebroken.’
Ze stelden Hem toen de vraag: ‘Meester, wanneer zal dat allemaal gebeuren en aan welk teken kunnen we het herkennen?’
Jezus zei: ‘Let op, laat je niet misleiden. Want er zullen velen komen die mijn naam gebruiken en zeggen: “Ik ben het,” of: “De tijd is gekomen.” Volg hen niet! Als jullie berichten horen over oorlog en opstand, raak dan niet in paniek. Die dingen moeten eerst gebeuren, maar dat is nog niet meteen het einde.’ 
Hij vervolgde: ‘Het ene volk zal tegen het andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk tegen het andere, er zullen zware aardbevingen komen en hongersnoden en epidemieën alom, en er zullen aan de hemel grote en verschrikkelijke tekenen verschijnen.’

Van Woord naar leven

Vandaag roept Jezus op niet in paniek te schieten wanneer er rondom ons allerlei schrikbarende zaken gebeuren: oorlogen, hongersnoden, epidemieën, enzomeer. Uiteraard mogen, of moeten we zelfs, hiervan wakker liggen, maar dat is nog iets anders dan in paniek schieten. Aan dit laatste heeft niemand iets, zowel jijzelf niet als je omgeving niet. Rustig en trouw blijven, is de boodschap.

Je dagdagelijkse zaken blijven doen, je gebed onderhouden, opkomend voor recht, de liefde en de vrede niet verliezend. Maar paniek… nee. Je verliest dan niet enkel je eigen innerlijke vrede, maar je maakt daardoor anderen totaal overstuur door angst en wanhoop te zaaien.

Meer dan ooit heeft deze tijd – waarin de winkelprijzen voor iedereen de pan uitzwieren, waar een wereldoorlog dreigt, waar de klimaatproblematiek zeer ernstig wordt – mensen nodig die in alle rust hun verantwoordelijkheid nemen; zowel in het grote als in het kleine.

Onze samenleving heeft vandaag nood aan gegrond optimisme, aan beleefde hoop, aan gezonde visie, aan zingeving voor ieder. Als christen zijn we geroepen ons te engageren om deze waarden niet enkel te ondersteunen maar ze ook waar te maken. En belangrijk: dit alles in de Vrede van Christus, vanuit zijn Pasen voor de mensheid.

Dit laatste – Christus’ paasboodschap – klinkt misschien als een contradictie wanneer je de huidige wereldproblematiek bekijkt… En toch… Als een christen zich door iets niet mag laten misleiden dan is het door het Pasen van de Heer te ontzien. Doorheen heel wat duisternissen die vandaag de wereld tekenen of zelfs domineren, blijft Christus aanwezig als de Opgestane, ook al ‘zien’ we dit niet onmiddellijk.

Misschien moeten we als Kerk dit laatste meer en sterker ter harte nemen: het Pasen van de Heer zichtbaar aanwezig stellen in deze wereld, door de vrede van Christus te blijven verkondigen en zijn liefde te blijven gestalte geven; ook hier in het kleine (binnen je relatie, je gezin, je gemeenschap, op de werkvloer, in de straat) alsook in het grote (op vlak van politiek, beleidskeuzes,…).

Een christen moet nederig blijven, maar mag er zich ook van bewust zijn dat hij het verschil kan maken in een wereld waar vaak paniekvoetbal wordt gespeeld, angst wordt gezaaid, de vrede wordt ontnomen, het recht wordt ontzegd,…

Moge de Heer het levend hart zijn van ons engagement.

Een vredevolle dinsdag,

kris

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Vader,
mogen wij mensen van hoop zijn, geëngageerd om U gestalte te geven in deze wereld.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.