dinsdag in week 5 door het jaar
Uit het eerste boek Koningen 8, 22-23 + 27-30
Salomo heeft zijn tempel voor de Heer nu klaar. Hier horen wij een eerste gebed. Maar het valt op hoe Salomo dit gebed richt tot God die in de hemel is. De tempel fungeert hier als plaats om de mens te helpen bij zijn persoonlijk contact met God.
Salomo wendde zich naar het altaar van de Heer, ten aanschouwen van de verzamelde Israëlieten, hief zijn handen ten hemel en zei: ‘Heer, God van Israël, er is geen god zoals U, noch boven in de hemel, noch beneden op de aarde. U houdt u aan het verbond en blijft trouw aan uw dienaren die U met heel hun hart toegewijd zijn. Zou God werkelijk op aarde kunnen wonen? Zelfs de hoogste hemel kan U niet bevatten, laat staan dit huis, dat ik voor U heb gebouwd. HEER, mijn God, hoor het smeekgebed van uw dienaar aan en luister naar de verzuchtingen die ik vandaag tot U richt. Wees dag en nacht opmerkzaam op wat er gebeurt in deze tempel, de plaats waarvan U zelf hebt gezegd dat daar uw naam zal wonen, en verhoor het gebed dat ik naar deze tempel richt. Luister naar de smeekbeden die uw dienaar en uw volk Israël naar deze tempel richten, luister naar ons vanuit de hemel, uw woonplaats, luister en schenk ons vergeving.’
Tussenzang: Ps 84, 3-5 + 10-11
Refr.: Hoe lief is mij uw woning, Heer God der hemelmachten!
Van verlangen smacht mijn ziel
naar de voorhoven van de Heer.
Mijn hart en mijn lijf roepen
om de levende God.
Zelfs de mus vindt een huis
en de zwaluw een nest
waarin ze haar jongen neerlegt,
bij uw altaren, Heer van de hemelse machten,
mijn koning en mijn God.
Gelukkig wie wonen in uw huis,
gedurig mogen zij U loven.
God, ons schild, zie naar ons om,
sla goedgunstig het oog op uw gezalfde.
Beter één dag in uw voorhoven
dan duizend dagen daarbuiten,
liever op de drempel van Gods huis
dan wonen in de tenten der goddelozen.
Vers voor het evangelie (cfr Lc 8, 15)
Alleluia.
Zalig zij die het Woord van de Heer
met een goed en edel hart aanhoren,
het koesteren en door standvastigheid
vrucht laten dragen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Marcus 7, 1-13
Jezus’ houding tegenover wetten, voorschriften, gezag en vrijheid, werd sterk gekenmerkt door de nadruk die Hij legde op de waarde van de innerlijkheid, de overtuiging. Jezus waarschuwt de Farizeeën van alle tijden tegen schijnheiligheid en tegenover een overdreven wettelijkheid.
Enkele farizeeën en schriftgeleerden die uit Jeruzalem waren gekomen, hielden zich in de nabijheid van Jezus op.
Toen ze zagen dat sommige leerlingen brood aten met onreine handen, dat wil zeggen, met ongewassen handen (de farizeeën en alle andere Joden eten namelijk pas als ze hun handen gewassen hebben, omdat ze zich aan de traditie van hun voorouders houden, en als ze van de markt komen, eten ze pas als ze zich helemaal gewassen hebben, en er zijn nog allerlei andere tradities waaraan ze zich houden, zoals het schoonmaken van bekers, kruiken, ketels en bedden), toen vroegen de farizeeën en de schriftgeleerden Hem: ‘Waarom houden uw leerlingen zich niet aan de tradities van onze voorouders en eten ze hun brood met onreine handen?’
Maar Hij antwoordde: ‘Hoe treffend is de profetie die Jesaja heeft uitgesproken over huichelaars als u! Er staat immers geschreven: “Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is ver van Mij; tevergeefs vereren ze Mij, want wat ze onderwijzen zijn voorschriften van mensen.” De geboden van God geeft u op, maar aan tradities van mensen houdt u vast.’
En Hij vervolgde: ‘Mooi is dat, hoe u Gods geboden ongeldig maakt om uw eigen tradities te kunnen onderhouden! Heeft Mozes niet gezegd: “Toon eerbied voor uw vader en uw moeder”, en ook: “Wie zijn vader of moeder vervloekt, moet ter dood gebracht worden”? Maar u leert dat iemand tegen zijn vader of moeder mag zeggen: “Alles wat van mij is en voor u van nut had kunnen zijn is korban,”’ (wat ‘offergave’ betekent) ‘waarmee u hem niet toestaat nog iets voor zijn vader of moeder te doen, en zo ontkracht u het woord van God door de tradities die u doorgeeft; en u doet nog veel meer van dit soort dingen.’
Van Woord naar leven
VAN BINNEN NAAR BUITEN
(Bij Mc 7, 1-13)
Jezus sprak tot de schriftgeleerden en farizeeën: ‘Hoe treffend is de profetie die Jesaja heeft uitgesproken over huichelaars als u! Er staat immers geschreven: “Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is ver van Mij”‘
Bidden is buiten- én binnenkant. De binnenkant doet ons God ontmoeten. De buitenkant geeft vanuit de binnenkant leven aan Kerk en wereld. Voor wie enkel de buitenkant dient bestaat het gevaar erin dat hij of zij God ontloopt en dat het enkel een eren van God wordt met de lippen, terwijl het hart ver van Hem, en dus ver van de liefde is.
Laten we God ontmoeten met het hart, vanuit Gods Geest in ons gelegd bij ons doopsel. En laten we vanuit dit gebeuren de deuren van ons hart wijd open zetten voor de wereld, haar welkom hetend alsof Christus zélf door al die mensen naar ons toekomt. Laat ons op deze wijze broederschap vormen met állen; verinnigd in de Heer, van binnen naar buiten.
Laten we bidden
Vader,
schenk ons de gave van het innerlijk gebed,
waarin wij in de liefde van uw Geest
Christus ten diepste mogen ontmoeten.
Mogen wij in Hem
tafelen aan uw Drie-ene Liefde,
als een gebed zonder ophouden,
U belichamend naar allen en alles.
Door Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.
Lieve mensen, laat ons aandacht geven aan onze binnenkant, opdat onze buitenkant moge stralen van Gods goedheid.
Een mooie dinsdag voor ieder van jullie.
Met een genegen groet, kris
Vragen om mee op weg te gaan
Eer ik God werkelijk met mijn hart, of is het meer een gebeuren van de lippen?
Geef ik mezelf de ruimte en de tijd om Gods liefde ten diepste te doorvoelen?
Ben ik bereid elke vorm van schijnheiligheid naast me neer te leggen?
Heb ik dezelfde eerbied voor m’n medemens als voor God?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Omdat er zich wel eens kapers op de kust voordoen worden de reacties na ‘goedkeuring’ geplaatst.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Amandus van Elnon († 7e eeuw)
Sint-Amandus (7e eeuw) wordt vereerd als de Apostel der Franken en de Apostel van Vlaanderen. Hij was de 17e heilige bisschop van Maastricht.
Kluizenaar en missiebisschop
Amandus werd omstreeks 594 geboren bij Nantes. Zijn leven werd door een onbekende auteur in de 8ste eeuw beschreven in de Vita Sancti Amandi. Deze vita is lang toegeschreven aan de priester Baudemundus (7e eeuw). Volgens dit werk was Amandus een aantal jaren monnik op Île d’Yeu. Daarna leefde hij veertien jaar lang als kluizenaar, ingemetseld in een cel bij de kathedraal van Bourges. Hij kwam vrij toen hij aangaf een bedevaart naar Rome te willen maken. Samen met Sint Humbertus van Maroilles maakte hij zijn reis. Teruggekomen werd hij in 628 geconsacreerd tot bisschop.
Gent
Op verzoek van de Frankische koning Chlotarius II trok hij naar de Vlaamse stad Gent om daar onder de heidense bevolking te prediken. Hij begon gaandeweg zijn missie tot geheel Vlaanderen uit te breiden. Daarbij had hij vervolging en veel tegenslag te verduren. Onder zijn toezicht werden kloosters gesticht. De heilige Bavo stond onder zijn invloed.
Conflict met Dagobert
Terug in het Frankenrijk stuitte hij koning Dagobert I tegen de borst door diens zedeloze gedrag te veroordelen. De vorst ontstak daarop in toorn en verbande Amandus uit zijn rijk. De missiebisschop evangeliseerde vervolgens in de gebieden waar hij als balling verbleef. Later kreeg Dagobert spijt en verzocht Amandus om vergeving. Hem werd zelfs gevraagd om de erfgenaam van de troon te onderwijzen, maar Amandus sloeg dit af.
Donau
Amandus trok vervolgens naar het Donau-gebied om te missioneren onder de Slavische volkeren die er woonden. Maar dat liep uit op een mislukking. Vandaar reisde hij naar Rome om er aan de paus verslag uit te brengen.
Maastricht
Van 647 tot 650 was Amandus bisschop van Maastricht. De kerkgemeenschap die hij daar aantrof verkeerde in grote wanorde, mede veroorzaakt door een ongehoorzame clerus. Ontmoedigd vertrok hij naar het Scheldegebied, waar hij een aantal kloosters stichtte, om zich vervolgens te wijden aan de opdracht van de paus om in de Frankische landen Neustrië en Austrasië concilies te organiseren. Ook heeft hij gemissioneerd in Baskenland.
Abdij van Elnon
Amandus stierf op hoge leeftijd in 675 of 684 in de door hemzelf gestichte abdij van Elnon, in het huidige Saint-Amand-les-Eaux (Noord-Frankijk).
Feestdag
Zijn feestdag is 6 februari. In de Nederlandse kerkprovincie is zijn liturgische gedachtenis verplicht in het bisdom Breda. In Vlaanderen geldt dit voor alle bisdommen.
Iconografie
Sint Amandus wordt vaak afgebeeld met mijter en staf, en met de attributen kerk (vanwege de vele kloosters die hij stichtte) en draak of slang (vanwege het verhaal in de Vita Sancti Amandiwaarin hij als jonge monnik een gifslang verdreef door er een kruisteken over te maken).
Bron: KRO-NCRV
Van Woord naar leven
VAN BINNEN NAAR BUITEN
(Bij Mc 7, 1-13)
Jezus sprak tot de schriftgeleerden en farizeeën: ‘Hoe treffend is de profetie die Jesaja heeft uitgesproken over huichelaars als u! Er staat immers geschreven: “Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is ver van Mij”‘
Bidden is buiten- én binnenkant. De binnenkant doet ons God ontmoeten. De buitenkant geeft vanuit de binnenkant leven aan Kerk en wereld. Voor wie enkel de buitenkant dient bestaat het gevaar erin dat hij of zij God ontloopt en dat het enkel een eren van God wordt met de lippen, terwijl het hart ver van Hem, en dus ver van de liefde is.
Laten we God ontmoeten met het hart, vanuit Gods Geest in ons gelegd bij ons doopsel. En laten we vanuit dit gebeuren de deuren van ons hart wijd open zetten voor de wereld, haar welkom hetend alsof Christus zélf door al die mensen naar ons toekomt. Laat ons op deze wijze broederschap vormen met állen; verinnigd in de Heer, van binnen naar buiten.
Laten we bidden
Vader,
schenk ons de gave van het innerlijk gebed,
waarin wij in de liefde van uw Geest
Christus ten diepste mogen ontmoeten.
Mogen wij in Hem
tafelen aan uw Drie-ene Liefde,
als een gebed zonder ophouden,
U belichamend naar allen en alles.
Door Christus, onze Broeder en Heer.
Amen.
Lieve mensen, laat ons aandacht geven aan onze binnenkant, opdat onze buitenkant moge stralen van Gods goedheid.
Een mooie dinsdag voor ieder van jullie.
Met een genegen groet, kris
Vragen om mee op weg te gaan
Eer ik God werkelijk met mijn hart, of is het meer een gebeuren van de lippen?
Geef ik mezelf de ruimte en de tijd om Gods liefde ten diepste te doorvoelen?
Ben ik bereid elke vorm van schijnheiligheid naast me neer te leggen?
Heb ik dezelfde eerbied voor m’n medemens als voor God?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Omdat er zich wel eens kapers op de kust voordoen worden de reacties na ‘goedkeuring’ geplaatst.