donderdag in week 22 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Kolossenzen 1, 9-14
In zijn gebed voor de christenen van Kolosse vraagt Paulus geen materiële voordelen maar meer geestelijk inzicht. Zo zullen zij de wil van God volledig kunnen volbrengen in actieve goedheid op allerlei gebied.
Broeders en zusters,
wij bidden onophoudelijk voor u, vanaf de dag dat we dat gehoord hebben. We vragen dat u Gods wil ten volle mag leren kennen door de wijsheid en het inzicht die zijn Geest u schenkt. Dan zult u leven zoals het past tegenover de Heer, Hem volkomen welgevallig. U zult vrucht dragen door al het goede dat u doet, uw kennis van God zal groeien en u zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen.
Breng dus met vreugde dank aan de Vader. Hij stelt u in staat om te delen in de erfenis die alle heiligen wacht in het licht. Hij heeft ons gered uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het rijk van zijn geliefde Zoon, die ons de verlossing heeft gebracht, de vergeving van onze zonden.
Psalm 98, 2-6
Refr.: De Heer heeft zijn overwinning bekendgemaakt.
De Heer heeft zijn overwinning bekendgemaakt,
voor de ogen van de volken
zijn gerechtigheid onthuld.
Hij heeft gedacht aan zijn liefde
en trouw voor het volk van Israël.
De einden der aarde hebben het gezien:
de overwinning van onze God.
Juich de Heer toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
Zing voor de Heer bij de lier,
laat bij de lier uw lied weerklinken.
Blaas op de ramshoorn en de trompetten,
juich als de Heer, uw koning, verschijnt.
Vers voor het evangelie (Ps 119, 34)
Alleuia.
Geef mij inzicht,
en ik zal uw wet volgen,
hem onderhouden
met heel mijn hart.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 5, 1-11
Wij kunnen de Heer ontmoeten in tekenen. Eén van deze tekenen is het apostolaat. De apostelen kunnen zwoegen en werken, maar dikwijls zonder merkbaar resultaat. Op een teken van de Heer wierpen zij hun netten uit. En het lukte. Zo geeft Christus stuwkracht aan ieder die Hem volgt.
Toen Jezus eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om Hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, zag Hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; Hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot.
Toen Hij was opgehouden met spreken, zei Hij tegen Simon: ‘Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen.’
Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als U het zegt, zal ik de netten uitwerpen.’
En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zo’n enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken.
Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens.’
Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten.
Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen.’
En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden Hem.
Van Woord naar leven
NAAR DE DIEPTE VAN GOD
(bij Lc 5, 1-11)
Geloven kunnen we moeilijk wanneer we ons laten drijven op de wind van onze lust, op de stroming van genot en eigenzin, door onze zeilen gewoon naar de wind te zetten. We hebben iemand nodig die ons zegt: ‘Vaar naar diep water’. Durf je netten daar uit te werpen. Gooi het met je leven over een andere boeg.
We hebben een gids nodig, een loods, een kompas waar we gelovig op aansturen. Jezus wil dit zijn voor ieder van ons.
Hij koos als zijn eerste leerlingen mensen van de zee en van het strand, mensen zoals wij, met haken en ogen, met stormschade en met breekbare netten. Hij roept ons om te luisteren naar zijn Woord, om zijn Boodschap te beminnen, om ons te schenken aan Hem.
Laten we deze roep vol van genade niet missen. Jezus bezoekt meermaals per dag ons persoonlijk haventje om te zeilen naar het diepe van God.
Hoor, koester, vaar en gooi uit. Hij is met je.
Laten we bidden
Heer Jezus,
moge uw Geest ons in staat stellen
U te beminnen,
naar U te luisteren,
U te volgen.
Moge ons vertrouwen in U
zo sterk zijn
dat we te allen tijde
bereid zijn
met U naar het diepe te varen
om de ware Liefde te ontmoeten,
haar te omarmen én beleven.
In uw naam.
Amen.
Laten wij ons met héél véél liefde toevertrouwen aan de Heer. Onze visnetten zullen overvol zitten.
Een mooie donderdag voor ieder van u.
Met een genegen groet, kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Hildward van Dikkelvenne († ca 750)
0sb, België
Wetenschappelijk gesproken is er eigenlijk maar één ding zeker over hem: halverwege de 9e eeuw werden zijn relieken, tezamen met die van Sint Christiana van Dikkelvenne († ca 700; feest 26 juli), overgebracht naar Dendermonde. Ook meent men voor waar te kunnen aannemen dat Hildward een rondreizend missiebisschop was die te Dikkelvenne een benedictijner abdij en een kerk stichtte.
Voor het overige is men aangewezen op levensbeschrijvingen die vele eeuwen na zijn dood zijn geschreven door vrome monniken. In het beste geval konden zij daarbij steunen op oude documenten. Maar voor het overige vulden zij het verhaal aan met vrome gedachten die veeleer hun beeld van een heilige weerspiegelen dan gebeurde feiten.
Volgens die verhalen zou Hildward van Frankische afkomst zijn geweest. Bij bisschop Bertinus van Toul zou hij opleiding hebben genoten. Nadat de bisschop door struikrovers om het leven was gebracht werd Hildward door koning Dagobert III († 715) en het volk als diens opvolger aangewezen.
Op oude bisschopslijsten van deze stad komt zijn naam echter niet voor. Wetenschappers betwijfelen dan ook sterk of dat ooit het geval is geweest.
Maar een plaatselijke edelman wilde zijn zoon liever zien op die zetel. Daarop stuurde Hildward zijn ring terug aan Dagobert met het verzoek een uitspraak te doen. God strafte de graaf; er wordt niet bij verteld hoe, en deze zag verder af van zijn aanspraken.
Nu vertrok Hildward met twee gezellen, Brinus en Bittinus, naar Rome om er de apostelgraven te bezoeken en de zegen van de paus te ontvangen. Deze gaf hem te kennen dat zijn bestemming niet in Toul lag, maar meer naar het noorden, in Vlaanderen.
Zo vestigde hij zich als rondreizend missiebisschop zonder vaste zetel in Dikkelvenne. Hij kreeg onderdak bij een weduwe die hij tot Christus bekeerde. Een plaatselijke edelman vond dit alles zeer bedreigend: hij diende Hildward en de weduwe lijfstraffen toe. Maar terwijl hij nog geraffineerder straffen aan het uitdenken was, werd hij plotseling getroffen door de waarheid van het evangelie, bekeerde zich en liet zich dopen. Hij deed schenkingen waarvan de St-Pietersabdij en de St-Pieterskerk te Dikkelvenne konden worden gesticht.
Intussen verscheen een Engelse prinses op het toneel: Christiana. Zij stelde zich onder zijn leiding en liet zich dopen. Daarna leidde zij het leven van een toegewijde kluizenares.
Hildward moet rond 750 te Dikkelvenne gestorven zijn. Hij zou als abt worden opgevolgd door zijn twee medepelgrims van destijds: Brinus en Bittinus. Zijn klooster werd rond 1081 overgeplaatst naar Geraardsbergen onder de naam St-Adrianusabdij.
In 846 werden de relieken van Hildward en Christiana overgebracht naar Dendermonde. Daar bevinden ze zich nog steeds. Sindsdien is Christiana eerste patroon van de stad en en Hildward tweede.
Bron: Heiligen.net
Van Woord naar leven
NAAR DE DIEPTE VAN GOD
(bij Lc 5, 1-11)
Geloven kunnen we moeilijk wanneer we ons laten drijven op de wind van onze lust, op de stroming van genot en eigenzin, door onze zeilen gewoon naar de wind te zetten. We hebben iemand nodig die ons zegt: ‘Vaar naar diep water’. Durf je netten daar uit te werpen. Gooi het met je leven over een andere boeg.
We hebben een gids nodig, een loods, een kompas waar we gelovig op aansturen. Jezus wil dit zijn voor ieder van ons.
Hij koos als zijn eerste leerlingen mensen van de zee en van het strand, mensen zoals wij, met haken en ogen, met stormschade en met breekbare netten. Hij roept ons om te luisteren naar zijn Woord, om zijn Boodschap te beminnen, om ons te schenken aan Hem.
Laten we deze roep vol van genade niet missen. Jezus bezoekt meermaals per dag ons persoonlijk haventje om te zeilen naar het diepe van God.
Hoor, koester, vaar en gooi uit. Hij is met je.
Laten we bidden
Heer Jezus,
moge uw Geest ons in staat stellen
U te beminnen,
naar U te luisteren,
U te volgen.
Moge ons vertrouwen in U
zo sterk zijn
dat we te allen tijde
bereid zijn
met U naar het diepe te varen
om de ware Liefde te ontmoeten,
haar te omarmen én beleven.
In uw naam.
Amen.
Laten wij ons met héél véél liefde toevertrouwen aan de Heer. Onze visnetten zullen overvol zitten.
Een mooie donderdag voor ieder van u.
Met een genegen groet, kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.