donderdag in week 25 door het jaar

Uit het boek Prediker 1, 2-11

De prediker wijst op de eentonigheid en het vervelende van onze dagelijkse bezigheden. Daardoor mogen wij ons niet laten misleiden. Wij moeten in het oog blijven houden waar het op aan komt.

Lucht en leegte, zegt Prediker, lucht en leegte, alles is leegte. Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven, al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon? Generaties gaan, generaties komen, maar de aarde blijft altijd bestaan.
De zon komt op, de zon gaat onder, en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer op zal gaan. De wind waait naar het zuiden, dan draait hij naar het noorden. Hij draait en waait en draait, en al draaiend waait de wind weer terug.
Alle rivieren stromen naar de zee, toch raakt de zee niet vol. De rivieren keren terug naar de plaats waar ze ontsprongen, en beginnen weer opnieuw te stromen.
Alles is vermoeiend, zozeer dat er geen woorden voor te vinden zijn. De ogen van een mens kijken, en vinden geen rust, zijn oren horen, en ze blijven horen.
Wat er was, zal er altijd weer zijn, wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan. Er is niets nieuws onder de zon.
Wanneer men van iets zegt: ‘Kijk, iets nieuws,’ dan is het altijd iets dat er sinds lang vervlogen tijden is geweest. De vroegere generaties zijn vergeten, en ook de komende generaties zullen vergeten worden in de tijden die daarna weer komen.


Psalm 90, 3-4 + 5-6 + 12-13 + 14 + 17a

Refr.: Heer God, vervul onze dagen met uw liefde.

U doet de sterveling terugkeren tot stof
en zegt: ‘Keer terug, mensenkind.’
Duizend jaar zijn in uw ogen
als de dag van gisteren die voorbij is,
niet meer dan een wake in de nacht.

U vaagt ons weg als slaap
in de morgen, als opschietend gras
dat ontkiemt in de morgen en opschiet,
en ’s avonds verwelkt en verdort.

Leer ons zo onze dagen te tellen
dat wijsheid ons hart vervult.
Keer u tot ons, Heer – hoe lang nog?
Ontferm u over uw dienaren.

Vervul ons in de morgen met uw liefde,
laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen.
Laat ons uw genade zien, Heer, onze God.
Bevestig het werk van onze handen.


Vers voor het evangelie (Hebr 4, 12)

Alleluia.
Het woord van God is levend en krachtig,
het dringt diep door
tot waar ziel en geest elkaar raken.
Alleluia.


Uit het evangelie volgens Lucas 9, 7-9

Johannes de Doper had Herodes heel wat last bezorgd door hem te wijzen op zijn onregelmatig leven. Daarom had hij hem doen onthoofden. Johannes lijkt wel herboren nu Herodes voortdurend hoort vertellen van Jezus die veel gelijkenis vertoont met de Doper. Daarom wil de koning Jezus zien.

Herodes, de tetrarch, hoorde wat er allemaal gebeurde en raakte in grote verwarring omdat sommigen zeiden dat Johannes uit de dood was opgewekt, terwijl anderen beweerden dat Elia was verschenen, en weer anderen dat een van de oude profeten was opgestaan. 
Herodes zei: ‘Johannes heb ik laten onthoofden; wie is dan degene over wie ik dergelijke dingen hoor?’ Hij zocht naar een gelegenheid om Jezus te ontmoeten.

Van Woord naar leven

Vandaag zingt de psalmist: ‘Vervul ons in de morgen met uw liefde, laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen.’

Geliefde mensen, nog meer dan de voorbije weken en maanden wordt in deze dagen de wereldvrede bedreigd. Laat ons juist dáárom niet ophouden dit ochtendgebed naar God toe te blijven uitzingen: met aandrang en smekend. Moge deze bede ons eigen hart vervullen met liefde, maar ook het hart van die wereldleiders die het vredeslot van miljarden mensen in handen hebben.

‘Laat ons van blijdschap juichen…’, zegt het psalmvers. Veel reden tot blijdschap is er niet als je de journaals hoort of bekijkt. En toch… Ja, en toch… Als christenen moeten we durven blijven zingen, en wel in diepe innerlijke blijdschap. We mogen absoluut niet de paasvreugde verliezen die Christus in ons hart legt. Als we toegeven aan het verliezen van deze vreugde slaan we om naar bitterheid, kwaadheid en mogelijke haat, wat haaks staat op het evangelie. We moeten de vrede bewaren, in en onder elkaar. Om deze te beleven en uit te dragen op al die plekken waar we komen en mensen ontmoeten.

Maar ook doorheen ons gebed. Laat ons zaaiers van vrede zijn door voortdurend de wereld biddend neer te leggen op de schoot van de Heer. We mogen deze vorm van naastenliefde niet onderschatten.

Heer, vervul ons in de morgen met uw liefde. Vul elk mensenhart met uw vrede. Raak vooral die harten aan waar liefde en vrede ontbreekt. Verlos ons van het kwaad. Ontferm U over deze wereld. Genees waar nodig is. In Jezus’ naam. Amen.

kris

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

God van vrede en gerechtigheid,

we bidden voor vrede in deze wereld, in deze dagen bijzonder denkend aan Oekraïne. We bidden voor het neerleggen van de wapens.

Wij bidden voor allen die vrezen voor de dag van morgen, dat uw Geest van troost tot hen wil naderen.

We bidden voor hen die macht hebben over oorlog of vrede, om wijsheid, onderscheidingsvermogen en medeleven om beslissingen te leiden.

Bovenal bidden wij voor uw kostbare kinderen, in gevaar en angst, dat U hen vasthoudt en beschermt.

We bidden in naam van Jezus, Koning van de Vrede, op voorspraak van onze Moeder Maria.

Amen.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.