“Het kruis maakt een moeilijke, menselijke ervaring bespreekbaar”
Axel Wicke over zijn Paaservaring in een klein dorp op Kreta
Volgende week vieren wij eindelijk Pasen. Maar er is geen opstanding zonder kruis, geen zonsopgang zonder het duister van de nacht: daarvoor moeten we het nog over verraad, eenzaamheid en over een verschrikkelijke marteldood hebben. Ja, écht! Ook al vinden velen het gepraat over zonde, lijden, bloed en wonden niet echt meer van deze tijd. En ook al geloven er weinig mensen nog, dat hij of zij als zondaar voor die verschrikkelijke marteldood van Jezus verantwoordelijk is.
Ja, er zijn zeker leukere symbolen dan een wreed martel- en moordinstrument, wat het kruis nu eenmaal is. En heel eerlijk gezegd, ook ik kreeg het zelf al vaker Spaans benauwd bij het zingen van oude liederen of het luisteren naar preken in de veertigdagentijd en dacht: “Zo kan je dat écht niet meer zeggen!” Het zal altijd een uitdagende zoektocht zijn, naar de passende woorden, de passende taal om de boodschap van het kruis voor de tijd en de mensen van vandaag te verkondigen. En tóch is het een essentiële, een waanzinnig belangrijke boodschap, zeker voor onze tijd anno 2022!
