“In het hart van elke persoon is er altijd een hoekje van vrede”

Pater Sebastiano D’Ambra (zie foto) heeft de “Bishop Jorge Barlin Golden Cross” award van de Katholieke Kerk in de Filipijnen ontvangen voor zijn belangrijke inspanningen om vrede en dialoog tussen christenen en moslims in Mindanao te bevorderen via de Silsilah-beweging.

De inspanningen van Sebastiano D’Ambra om vrede en dialoog tussen christenen en moslims op het eiland Mindanao te bevorderen, waren de reden voor de Katholieke Kerk in de Filipijnen om hem deze prijs toe te kennen. Sebastiano D’Ambra, van het Pauselijk Instituut voor Buitenlandse Missies (PIME), is de oprichter van de interreligieuze Silsilah-beweging.

De “Bishop Jorge Barlin Golden Cross” award is opgedragen aan de nagedachtenis van de eerste Filipijnse priester die tot bisschop werd gewijd in de Katholieke Kerk (in 1906).
De uitreiking vond plaats op 7 juli tijdens de Plenaire Vergadering van de Bisschoppenconferentie.

Wat was uw eerste reactie op het nieuws van de prijs?

Ik ben blij, vooral omdat de Kerk in de Filipijnen niet alleen heeft erkend wat ik heb gedaan, maar ook om de verschillende aspecten die uit mijn werk zijn voortgekomen. In mijn beginperiode als missionaris droeg ik bij aan de vrede als bemiddelaar tussen rebellen en het leger. Het was een moeilijke periode die eindigde door vredesonderhandelingen, ondanks dat ik gedwongen werd de Filipijnen te verlaten.

Tijdens die tijd heb ik mijn kennis van de dialoog met de islam verdiept. Toen ik in 1983 terugkeerde naar de Filipijnen, stelde ik de Silsilah-beweging voor aan moslims en christenen, en we begonnen in 1984 samen te werken.

De Bisschoppenconferentie van de Filipijnen erkende toen de “Emmaus Dialoogbeweging” die ik in 1987 oprichtte: een beweging die gewijde leken, gehuwden, priesters, zusters, seminaristen, jongeren en recentelijk ook een bisschop omvat.

Verwachtte u deze erkenning?

Nee, maar ik weet dat de Bisschoppenconferentie van de Filipijnen met belangstelling kijkt naar wat wij doen. Daarom wilden ze mij deze prijs geven.

Hoe heeft u vrede en dialoog tussen christenen en moslims in Mindanao bevorderd?

Er was veel inzet nodig en er moesten vanaf het begin vele uitdagingen worden aangegaan. Als PIME-missionaris probeerde ik de richtlijnen van het Tweede Vaticaans Concilie over dialoog te implementeren, die toen werden beschouwd als onderdeel van de “Nieuwe Wegen van Missie”.

Toen ik begon in Mindanao was de militaire dictatuur van kracht, en er was veel geweld en haat tussen christenen en moslims. Soms leg ik vrienden uit dat ik enkele van de moeilijkste aspecten van de missie heb gekozen omdat de Heer me de moed en kracht gaf om die weg te volgen.

Bent u tevreden met de behaalde resultaten?

In de loop der jaren zijn er veel resultaten geweest, gemengd met lijden en misverstanden. In het begin was er vooroordeel en wantrouwen, maar nu heeft iedereen meer interesse in de missie van de Kerk, hoewel er in sommige delen van de samenleving nog steeds weerstand en wantrouwen is.

Wat is de situatie in Mindanao?

Die is complex. De overheid probeert op verschillende manieren in te grijpen, ook met een vredesakkoord en een autonome vorm van bestuur in enkele gebieden van het eiland met een moslimmeerderheid. Bovendien zijn moslimgroepen nu meer verdeeld en verspreid over verschillende regio’s. Het synodale pad van de Kerk helpt ons. Desondanks is het een lange weg.

Wat waren de belangrijkste obstakels voor uw missie?

In 1977 begon ik met het dienen van enkele christelijke gemeenschappen in de bergen, daarna werkte ik met een stamgroep genaamd Subanon, maar vanwege het conflict in dat gebied koos ik na twee jaar ervoor om samen met de moslims te werken, bij hen te wonen en als bemiddelaar voor vrede op te treden.

Helaas werd mijn groep in 1981 getroffen door geweld: Een lid werd gedood en ik moest terug naar Italië. Ik heb veel fasen van de missie doorgemaakt en moest enkele beslissingen nemen. In dit kader werkte ik ook voor de Bisschoppenconferentie, eerst met bisschop Fernando Robles Capalla, die me vroeg hem te helpen in de Bisschoppelijke Commissie voor Interreligieuze Dialoog. Later, toen hij aartsbisschop van Davao werd, hielp ik hem als secretaris van de Bishop-Ulama Forum Commissie, die later de Bishop-Ulama Conferentie werd. Het was een interessante ervaring op het gebied van interreligieuze dialoog, die ook invloed had op buurlanden zoals Indonesië en Maleisië.

Denkt u dat de harmonie in Mindanao in de toekomst versterkt kan worden? Welke gevaren zouden er kunnen zijn?

Ik denk dat de dialoog in de toekomst versterkt zal worden omdat de Filipijnse Kerk en de Universele Kerk in het algemeen in deze richting bewegen, vooral met het synodale pad. Tegelijkertijd zie ik dat er nieuwe moeilijkheden aan de horizon van de wereldvrede opdoemen. De weg naar vrede gaat vaak gepaard met geweld en ik denk dat dit hier ook zal doorgaan.

Hebt u initiatieven gepland?

Als Silsilah-beweging hebben we verschillende initiatieven gepland; één daarvan loopt sinds 1987. Dit is de Zomeropleiding voor moslims en christenen, die binnenkort de 38e editie zal zijn. In de afgelopen jaren hebben we duizenden deelnemers gehad, van wie velen nu verantwoordelijkheden in de Kerk en de samenleving bekleden.

De Silsilah-beweging is ook nationaal bekend om het organiseren van andere programma’s voor solidariteit, training, aandacht voor Filipijnen in het buitenland, gevangenisomstandigheden en milieubescherming, die we als onderdeel van onze missie en roeping uitvoeren om een cultuur van dialoog te bevorderen als pad naar vrede.

Onze dialoog heeft een spirituele basis die we hebben overgedragen aan de Emmaus-beweging, die gericht is op katholieken die deze roeping en missie kiezen. Aan het Emmaus College voor Theologie, met als hoofdvak Interreligieuze Dialoog, studeren jonge katholieken om een stevige opleiding te verkrijgen en leiders in de Kerk te worden terwijl ze de geest van dialoog belichamen.

Heeft u goede relaties met de leiders van de islamitische gemeenschap?

Onze relaties met moslims zijn goed. Ze weten dat Silsilah een beweging voor iedereen is, ook al is het gestart door een katholieke missionaris. We kunnen de aanwezigheid van terroristische groepen hier, net als in andere delen van de wereld, niet negeren. Daarom worden we gevraagd om in het heden te leven en bij te dragen aan het goede en aan vrede in de geest van universele broederschap. Er is nog een lange weg te gaan.

Zou de Silsilah-beweging als voorbeeld kunnen dienen voor andere landen waar sterke spanningen zijn?

Het zou goed zijn als de beweging een voorbeeld kon zijn voor andere landen. In Japan vragen ze om Silsilah erkend te worden door UNESCO. De weg van dialoog en vrede die we zijn ingeslagen, is gemotiveerd door de wens om de liefde te delen die God in het hart van ieder van ons heeft gelegd.

Ik ben ervan overtuigd, omdat ik het heb ervaren onder de rebellen, dat er in het hart van elke persoon altijd een hoekje van vrede is. In die geest ga ik door met mijn missie.

Bron: Vatican-news

Wat is de De Silsilah-beweging?

De Silsilah-beweging is een interreligieuze organisatie die in de jaren ’80 werd opgericht door pater Sebastiano D’Ambra op het eiland Mindanao in de Filipijnen. Het doel van de beweging is het bevorderen van dialoog en samenwerking tussen christenen en moslims.

Belangrijkste kenmerken van de Silsilah-beweging:

Dialoog en Vrede: De beweging richt zich op het opbouwen van relaties tussen verschillende religieuze gemeenschappen om vrede en begrip te bevorderen.
Interreligieuze Activiteiten: Silsilah organiseert diverse activiteiten, waaronder trainingen, workshops en evenementen die gericht zijn op het bevorderen van interreligieuze samenwerking.
Gemeenschapsvorming: De beweging moedigt leden aan om samen te werken aan sociale projecten en de ontwikkeling van hun gemeenschappen.
Educatie: Silsilah biedt educatieve programma’s aan, waaronder de jaarlijkse Zomeropleiding voor moslims en christenen, waar deelnemers leren over elkaars geloof en cultuur.
Broederschap: De beweging benadrukt universele broederschap en de gemeenschappelijke waarden die mensen verbinden, ongeacht hun religieuze achtergrond.

Impact: De Silsilah-beweging heeft een belangrijke rol gespeeld in het bevorderen van vrede en harmonie in een regio die vaak te maken heeft met conflicten. Het heeft bijgedragen aan een beter begrip tussen christelijke en moslimgemeenschappen in Mindanao.


Filippijnen (foto via Pixabay)