Kinderen van het licht

Het maandelijkse ‘Woord van leven’ is een zin uit de Bijbel met een uitleg die wil helpen om de woorden in concreet leven om te zetten. De tekst wordt in 90 talen door de Focolarebeweging uitgegeven en bereikt wereldwijd miljoenen mensen. Hieronder het ‘Woord van leven’ voor deze maand november.

“Want u bent allen kinderen van het licht en van de dag. Wij behoren niet toe aan de nacht en de duisternis.” (1 Tes. 5, 5)

Licht heeft altijd symbool gestaan voor het leven. Elke dag maken we de zonsopgang mee. Zij is als de boodschapper van een nieuw begin. Het thema licht is aanwezig in de verhalen van allerlei volkeren en oude religies. De joodse traditie viert het feest van het licht, Chanoeka, dat de herinwijding herdenkt van de tempel in Jeruzalem en de bevrijding van heidense riten. Moslims steken kaarsen aan op de dag van de geboorte van de profeet, Mawlid in het Arabisch of Mevlid Kandili in het Turks. Anderen vieren het feest van Devali, waarvan de naam teruggaat op een rij lichtjes. Het is oorspronkelijk een hindoeïstisch feest en wordt ook gevierd door verschillende religies om de overwinning te vieren van het goede op het kwade. Voor christenen is Jezus Christus het licht dat de duisternis van de wereld verlicht.

Het licht is wereldwijd dan ook geladen met een sterke symboliek. Het licht vertegenwoordigt een aanwezigheid van het goddelijke, een geschenk voor de mensheid en voor de aarde.

“Want u bent allen kinderen van het licht en van de dag. Wij behoren niet toe aan de nacht en de duisternis.”

Wat zijn de kenmerken van de kinderen van het licht? Een daarvan is dat zij ‘niet toebehoren aan de nacht, noch aan de duisternis’. Zij zijn waakzaam. Zij geven zich niet over aan een apathisch afwachten. Het is een keuze van liefde om ten volle te leven en de gegeven tijd te benutten.

De dringende uitnodiging van de apostel Paulus aan de gemeenschap van Tessalonica is dan ook om samen te waken en elke vorm van lusteloosheid en onverschilligheid af te zweren. In een tijd waarin de mensheid een bijzondere behoefte heeft aan licht, zullen degenen die niet tot de nacht behoren, de getuigen zijn van het geloof, de liefde en de hoop, zoals Paulus schrijft (vgl. 1 Tes. 5:8).

Om kinderen van het licht te zijn is het noodzakelijk om altijd opnieuw momenten van gesprek met Hem te vinden, en om zijn woorden in leven om te zetten, want dan kan zijn Woord als een licht in ons leven schijnen.

“Want u bent allen kinderen van het licht en van de dag. Wij behoren niet toe aan de nacht en de duisternis.”

Soms kunnen we gewend raken aan een leven in de duisternis of genoegen nemen met ‘kunstlicht’, met al die schijnbeloften van geluk. Maar God roept ons op om zijn licht in ons te laten schijnen en met dat licht naar mensen en gebeurtenissen te kijken.

Het vraagt een voortdurende keuze om van duisternis naar licht te gaan. “Christenen kunnen niet ontsnappen aan de wereld, zichzelf verbergen, of religie als een privé-aangelegenheid beschouwen”, schreef Chiara Lubich. “We leven in de wereld met een verantwoordelijkheid, een missie voor alle mensen: licht zijn dat verlicht. Ook jij hebt deze taak, en als je dat niet doet, ben je nutteloos als zout dat zijn smaak heeft verloren of als licht dat schaduw is geworden. De taak van een christen is om dit licht dat in hem woont te laten schijnen, om ‘teken’ te zijn van deze aanwezigheid van God onder de mensen.” (1)

“Want u bent allen kinderen van het licht en van de dag. Wij behoren niet toe aan de nacht en de duisternis.”

God is licht, en Hij kan gevonden worden door degenen die Hem zoeken met een oprecht hart. Wat er ook gebeurt, we zullen nooit van zijn liefde worden gescheiden, omdat we zijn kinderen zijn. Als we hier zeker van zijn, zullen we niet verrast of verpletterd worden door de gebeurtenissen die ons van streek zouden kunnen maken.

De aardbeving van dit jaar in Turkije en Syrië, die meer dan 50.000 levens eiste, heeft het leven van miljoenen mensen op zijn kop gezet. Degenen die de catastrofe overleefden, andere personen en hele gemeenschappen van overal in de wereld vormden kleine lichtpuntjes die hulp boden aan degenen die alles hadden verloren.

Patrizia Mazzola en het Woord-van-leven-team

(1) Chiara Lubich, Woord van leven van augustus 1979.