Leestip van de dag – donderdag 12 januari 2017

Samen op wegtaize-1092768_960_720

Een oproep vanuit Taizé

In 2017 biedt de 500ste verjaardag van de Reformatie een kans om aan eenheid te werken die verder gaat dan wederzijdse hartelijkheid.

Er zullen altijd verschillen blijven bestaan tussen de verschillende kerken, net als dat er verschillen bestaan binnen één gemeente. Deze verschillen zullen blijvend een onderwerp van gesprek vormen, waarin we eerlijk met elkaar moeten communiceren over ons gevoel daarin, op die manier kunnen deze gesprekken bijdragen in een verrijking. Geleidelijk aan hebben alle kerken na verloop van tijd een confessionele identiteit aangenomen: mensen definiëren zichzelf als protestant, katholiek of orthodox. Wordt het niet tijd dat we voorrang geven aan de algemene christelijke identiteit van de doop?

De volgende vraag vloeit hieruit voort: zouden de verschillende kerken niet moeten proberen om onder eenzelfde dak te durven komen, zonder eerst te wachten op het bereiken van overeenstemming over alle theologische vragen? Of kunnen ze anders op zijn minst onder eenzelfde tent komen en verder kijken dan slechts statisch eenheid te overwegen; we moeten middelen vinden en acties ondernemen die, ook al zijn ze slechts tijdelijk, de vreugde van de eenheid tonen en die leiden tot zichtbare tekenen van de kerk van God, het lichaam van Christus, en de gemeenschap van de Heilige Geest.

Gemeenschap onder allen die van Christus houden, kan alleen worden behaald als ieders verscheidenheid gerespecteerd wordt; deze gemeenschap is alleen geloofwaardig als dat respect zichtbaar getoond wordt. We hebben een nieuw uitgangspunt naar een dergelijke verzoening nodig. En dit uitgangspunt is Christus, die niet verdeeld is. “Het is alleen door Jezus Christus dat we elkaars broeders zijn… Door Christus is ons wederzijds aan elkaar toebehoren echt, volledig en voor altijd” (Dietrich Bonhoeffer).

Op deze wijze kan het delen van gaven worden gerealiseerd: als wij met anderen delen wat wij beschouwen als een gave van God, maar ook als wij ons verheugen over de gaven die God aan anderen gegeven heeft. “Het is niet alleen een kwestie van het ontvangen van informatie over anderen om hen beter te leren kennen; het accepteren van wat de Geest in anderen gezaaid heeft, is ook een geschenk aan ons.” (paus Franciscus).

Hoe kunnen we onder hetzelfde dak komen? Hoe kunnen we samen een route uitstippelen om samen op weg te gaan? Een paar suggesties:

Onze christelijke identiteit wordt gevormd door samen op weg te zijn en niet alleen. Hebben we de moed om samen onder één dak te komen, zodat de veerkracht en de waarheid van het evangelie kan worden geopenbaard?

Bron: Gemeenschap Taizé