Leestip van de dag – donderdag 26 maart 2020

Lichtkrans

Het moment is aangebroken om voor elkaar een corona te zijn. Een lichtkrans dus.

Auteur: Luc Vanmaercke

Zag u al eens een foto van een zonsverduistering? Dat is een fenomeen waarbij de zon achter de maan verdwijnt. De zon wordt dan schijnbaar een zwarte schijf, maar daarrond verschijnt een stralende lichtkrans. Die krans heet – o ironie – een corona.

Vandaag ondergaat een groot deel van de wereld een soort maatschappelijke zonsverduistering. Het coronavirus (wetenschappelijke naam: SARS-CoV-2) dat over onze planeet raast, legt het leven stil, maak mensen bang, leidt tot ziekte en in extreme gevallen zelfs tot de dood. Op enkele weken tijd is onze samenleving ingrijpend veranderd. Culturele en sociale activiteiten werden geschorst, scholen geven geen les meer, restaurants en cafés blijven dicht, veel mensen werken thuis. We wachten in spanning af hoe het verder moet. Hoelang zal deze beproeving duren? We weten het niet. Virologen hopen dat in mei het keerpunt komt.

Zien we ook rond deze zonsverduistering een lichtkrans? Ja, die is er wel degelijk.

We worden verwarmd door de stralen van zo veel mensen die zich vandaag inzetten voor hun medemens.

We bewonderen de moed van artsen en verpleegkundigen, die overuren draaien en geen inspanning uit de weg gaan, zelfs als ze daarbij zelf gezondheidsrisico’s lopen. We zijn dankbaar voor de mensen die winkels bevoorraden met levensmiddelen en medicijnen, die erover waken dat de essentiële diensten in de samenleving beschikbaar blijven. We mogen ons gelukkig prijzen met hen die telefooncentrales bemannen om hulpbehoevenden bij te staan. We beseffen vandaag dat zij de ware helden zijn, veel meer dan dikbetaalde vedetten. Zullen we dat onthouden wanneer alles voorbij is?

Ook in de eigen kring zien we helden. Mensen die boodschappen doen voor een eenzame en weinig mobiele buur. Of die geregeld even bellen om te horen hoe het met ons gaat. Die ons troosten, moed inspreken, ons even uit het isolement halen. Mensen die anderen op de eerste plaats zetten, nog vóór hun eigen behoeften of angsten. Het is in hun daden dat we de Geest aan het werk zien.

Het kerkelijke leven is grotendeels stilgevallen. Er zijn geen vieringen meer, noch doopsels of huwelijken. Vormsels en eerste communies zijn de komende weken – mogelijk zelfs maanden – onwaarschijnlijk. Op het moment van dit schrijven zijn kerkgebouwen wel nog toegankelijk voor individueel gebed of het branden van een kaars.

Laten we nu vooral voor elkaar bidden.

Op Kerknet vindt u een kleine gebedsreeks die u persoonlijk of in de gezinskring kunt bidden. De zondagse eucharistie kunnen we volgen op radio of tv, of via livestreams op het internet.

Laten we nu vooral een corona zijn voor elkaar. Niet het enge virus natuurlijk, maar de lichtkrans. Het is op de duistere momenten dat we elkaars licht kunnen zijn. „Als een licht ben Ik in de wereld gekomen”, zei Christus (Johannes 12, 46) en nu zijn wij geroepen dat licht te versterken. Respecteer de omgangsregels (afstand houden, geen onnodige samenkomsten, handen wassen…) en zoek manieren om er voor elkaar te zijn, zelfs als we fysiek uit elkaars buurt moeten blijven. Zorg goed voor uzelf en voor de ander. Wees solidair en verantwoordelijk. We zijn tot veel in staat, wanneer we kiezen voor elkaar en ons laten leiden door de Geest.”

Bron: Kerknet.be