Leestip van de dag – donderdag 30 april 2020

Ware vreugde is compromissen afwijzen en de weg van Jezus gaan

In zijn catechese voor de audiëntie van woensdag 29 april 2020 besprak de paus de laatste zaligspreking: zalig wie vervolgd wordt om de gerechtigheid.

Geliefde broeders en zusters, goedendag!

Met de audiëntie vandaag komt een einde aan onze tocht langs de evangelische zaligheden. Zoals we hebben gehoord, wordt in de laatste de eschatologische vreugde verkondigd voor hen die vervolgd worden omwille van de gerechtigheid.

Deze zaligspreking verkondigt hetzelfde geluk als de eerste. Het Rijk der Hemelen is voor de vervolgenden evenals voor de armen van geest. Zo wordt duidelijk dat we aan het einde van één enkele tocht gekomen zijn die in de voorgaande zaligsprekingen werd ontvouwd.

Van de wereld naar God – van het vlees naar de geest

Armoede van geest, tranen, zachtmoedigheid, dorst naar heiligheid, barmhartigheid, zuiverheid van hart en werken van vrede kunnen leiden tot vervolging omwille van Christus. Deze vervolging is uiteindelijk bron van vreugde en van grote beloning in de hemel. Het pad van de zaligsprekingen is een weg die van een leven volgens de wereld leidt naar een leven volgens God, van een bestaan geleid door het vlees – dat wil zeggen door egoïsme – naar een bestaan geleid door de Geest.

Structuren van de zonde

De wereld, met haar afgoden, haar compromissen en haar prioriteiten kan dit soort bestaan niet goedkeuren. De structuren van de zonde (1), vaak voortgebracht door de menselijke mentaliteit, zijn vreemd aan de Geest van de waarheid, die de wereld niet kan ontvangen (cf. Joh 14,17. Zij kunnen niet anders dan armoede, zachtmoedigheid of zuiverheid afwijzen en het leven volgens het Evangelie een vergissing en een probleem noemen. En dus als iets dat moet uitgeroeid worden. Zo denkt de wereld: Dat zijn idealisten of fanatiekelingen…. Zo denken zij.

Hardnekkigheid tegenover christenen

Als de wereld leeft in functie van het geld, dan wordt ieder die aantoont dat leven in geven en onthouding kan bestaan, een hinder voor het systeem van de hebzucht. Dat woord hinder is de sleutel. Immers, het louter christelijke getuigenis, dat veel goed doet aan de vele mensen die het volgen, is hinderlijk voor hen die een wereldse mentaliteit hebben. Ze beleven haar als een verwijt.

Als de heiligheid aan het licht treedt en het leven van de kinderen van God zichtbaar wordt, dan is er in die schoonheid iets dat hindert, dat om een stellingname vraagt.

Ofwel laat men zich in vraag stellen en stelt men zich open voor het goede ofwel wijst men dat licht af en verhardt het hart tot tegenstand en hardnekkigheid (cf. W 2, 14-15). Het is iets eigenaardig, iets dat de aandacht trekt, te zien hoe, bij vervolging van de martelaren, de vijandigheid tot hardnekkigheid uitgroeit. Het volstaat te kijken naar de vervolgingen door de Europese dictaturen in de voorbije eeuw. Het kwam tot hardnekkigheid tegen de christenen, tegen het christelijk getuigenis en tegen de heldhaftigheid van de christenen.

Blij om iets dat meer waard is dan de hele wereld

Zo wordt ook duidelijk dat het drama van de vervolging ook de plaats is van de bevrijding uit onderworpenheid aan het succes, uit verwaandheid en uit de compromissen van de wereld. Waarover verblijdt zich iemand die door wereld omwille van Christus wordt afgewezen? Men verblijdt zich omdat men iets gevonden heeft dat meer waard is dan de hele wereld. Inderdaad, wat voor nut heeft het voor een mens heel de wereld te winnen als dit ten koste gaat van eigen leven? (Mc 8,36). Welk voordeel ligt daar?

Het doet pijn te beseffen dat op dit ogenblik in verschillende streken van de wereld christenen vervolging lijden.

We moeten hopen en bidden dat hun kwelling zo snel als mogelijk ophoudt. Het zijn er vele. Vandaag zijn er meer martelaren dan in de eerste eeuwen. Laten we aan deze broeders en zusters onze nabijheid voelen. We zijn één lichaam, die christenen zijn de bloedende ledematen van het lichaam van Christus dat de Kerk is.

Geen zelfmedelijden

We moeten er ons ook voor hoeden deze zaligspreking te lezen met de sleutel van het slachtoffer, zelfmedelijdend. Immers, misprijzen van de mensen is niet steeds synoniem van vervolging. Jezus wijst er immers op dat christenen het zout der aarde zijn. Hij waarschuwt voor het gevaar krachteloos te worden. Het zout deugt nergens meer voor dan om weggeworpen en door de mensen vertrapt te worden (Mt 5,13). Er bestaat dus een misprijzen waaraan wij zelf schuldig zijn, wanneer we de smaak van Christus en van het Evangelie verliezen.

Het komt erop aan trouw te zijn aan de nederige weg van de zaligsprekingen. Dat leidt ertoe dat we van Christus zijn en niet van de wereld.

Het is goed te denken aan de weg van de heilige Paulus. Toen hij dacht een rechtvaardige te zijn was hij feitelijk een vervolger. Toen hij ontdekte dat hij een vervolger was, werd hij een man vol liefde die met blijdschap het lijden droeg van de vervolging die hij leed (cf. Kol 1,24).

Gelijken op de gekruisigde Christus

Uitsluiting en vervolging doen ons, als God ons die genade schenkt, gelijken op de gekruisigde Christus. En, als we ons aansluiten bij zijn lijden zijn het tekenen van het nieuwe leven. Hetzelfde leven als dat van Christus die voor ons mensen en omwille van ons heil werd geminacht en door de mensen verworpen (cf. Js 53,3; Hnd 8,30)35). Zijn Geest ontvangen kan ertoe leiden zoveel liefde in je hart te hebben dat je het leven voor de wereld geeft zonder compromissen met haar misleidingen en haar afwijzing aanvaardend. Het gevaar zijn de compromissen met de wereld. Een christen wordt voortdurend bekoord tot compromissen met de wereld, met de geest van de wereld.

Compromissen afwijzen en de weg van Jezus Christus gaan, dat is het leven van het Rijk der hemelen, de grootste vreugde, de ware blijdschap.

Bovendien, in de vervolging is Jezus altijd aanwezig; Hij vergezelt ons. De aanwezigheid van Jezus troost ons en de kracht van de Geest helpt ons verder te gaan. Laten we ons niet ontmoedigen als een leven in eenklank met het Evangelie tot vervolging door mensen leidt. Er is de Geest die ons steunt op die weg.

(1) Cfr Toespraak tot de deelnemers aan de workshop “Nieuwe vormen van solidaire broederlijkheid, van inclusie, integratie en vernieuwing”, 5 februari 2020: “De afgoderij van het geld, hebzucht, corruptie, zijn “structuren van de zonde” – zoals Johannes Paulus II ze omschreef – vruchten van “de globalisatie van de onverschilligheid”.

Vertaling uit het Italiaans: Marcel De Pauw msc

Bron: Kerknet.be