Leestip van de dag – donderdag 7 december 2017
“Ouderen zijn een belofte en een garantie voor de toekomst.”
Paus Franciscus over het geheim van oude mensen
“Dat de ouderen, gesteund door hun familie
en door de christelijke gemeenschappen,
hun wijsheid en ervaring mogen gebruiken om het geloof
te verspreiden en de nieuwe generaties te vormen.”
Hieronder vind je de commentaar door paus Franciscus zelf in zijn video bij zijn gebedsintentie voor december 2017
Een volk dat niet zorgt voor de grootouders en hen niet goed behandelt, is een volk dat geen toekomst heeft! En weet je waarom het geen toekomst heeft? Omdat het zijn geheugen heeft verloren.
En als een samenleving haar geheugen verliest, is zij verloren. Zij heeft geen wortels
De wijsheid hoort bij de ouderen van dagen.
Het is hun taak om hun levenservaring, de geschiedenis van een familie, een gemeenschap, een volk door te geven.
Grootmoeders en grootvaders zijn onze kracht en onze wijsheid.
Laat we onze ouderen niet vergeten, zodat zij, ondersteund door families en instellingen, hun wijsheid en ervaring kunnen inzetten bij de vorming van de nieuwe generaties.
De ouderen zijn een belofte en een garantie voor de toekomst.
Commentaar door pater Ludwig Van Heucke sj
In het vergrijzende Westen is veel aandacht voor ouder worden. Meestal krijgen we dan raad over hoe je best de ongemakken van de ouderdom omzeilt om kwaliteitsvol te kunnen blijven leven. We horen wellicht minder mensen getuigen hoe je ouder worden, teloorgang en pijn kan integreren in je gebed en in je geestelijk leven.
De paus ziet de ouderen hier niet op de eerste plaats als hulpbehoevenden die onze zorg en raadgeving nodig hebben. Maar eerder als deskundigen die, vaardig in het omgaan met levenskwesties en in hun omgang met God, soms op iemand een beslissende indruk kunnen maken.
Paus Franciscus zelf kijkt graag naar wat hij de “zonsondergang van een mensenleven” noemt. Daarbij benadrukt hij het blije en het schone in de kunst van het loslaten, en in iemands totale overgave aan God.
De paus wil hier dan ook oproepen om ouderen meer te beluisteren. Om grotere eerbied voor hen. Om verborgen schatten boven te halen. Hoe vaak gaan we – ook in kerkelijke beslissingen – aan onze senioren niet voorbij? Sommigen zijn in parochie en verenigingsleven hun leven lang drijvende krachten geweest, en zijn ook vandaag actief in catechese, liturgie en allerlei dienstbetoon. Ondanks ongemakken, zorgen en verdriet houden ze – soms als enigen – trouw de boel draaiend en blijven hun penninkje in de schaal werpen. Dan sluit bij heldere hemel het kerkgebouw, en gelden in kwetsbare gemeenschappen ineens ander regels. Zoiets is voor niemand gemakkelijk, en al niet voor iemand op hogere leeftijd.
Bron: Kerknet.be