Leestip van de dag – maandag 9 april 2018

Grotere vleugels

De nieuwe nachtvlinders hebben grotere vleugels dan vroeger. En wij ?

Soms lees je in de krant iets wat je doet nadenken of zelfs dromen. Bijvoorbeeld over het onderzoek over hoe dieren zich aanpassen in de stad. Nachtvlinders, zo las ik, moeten zich verder verplaatsen vanwege het versnipperde groen in de stad, en ontwikkelden daartoe grotere vleugels.

Wellicht gaat het ook bij mensen zo:
we passen ons doorheen de generaties aan
als de omstandigheden veranderen.

Het gaat natuurlijk veel minder snel dan bij insecten. Daarom zien we het niet zo gemakkelijk. Maar wie terugdenkt aan de verhalen die zijn grootouders vertelden, beseft hoe heel andere menselijke kwaliteiten van tel zijn geworden.

Een grote lichamelijke kracht bezitten is minder belangrijk geworden dan je verbaal goed kunnen uitdrukken. Kennis over landbouwgewassen en oogstseizoenen is vervangen door digitale knowhow. Met goede sociale vaardigheden kom je tegenwoordig een heel eind verder dan met een beperkte en snel verouderende technische bagage.

Wat we precies nodig hebben voor de toekomst
is niet altijd duidelijk.

Waaraan heeft onze wereld behoefte in de volgende decennia?

Een grote fantasie en veel moed om nieuwe wegen te durven inslaan? Zodat we verder kunnen kijken dan direct winstbejag.

Een warm hart om alle mensen op te vangen die hier of elders uit de boot vallen? Zodat er geen diepe kloof komt tussen wie het goed heeft en wie niet.

Wijsheid en mededogen,
als we de Bijbel mogen geloven.
Daarmee kun je elke situatie aan.

Misschien vooral een ziel met grote vleugels. Zodat we de aansluiting niet verliezen met God, die het beste in onszelf wakker maakt.

Net zoals de nachtvlinders hebben ook wij dus grotere vleugels nodig. Zodat we het schaarse groen kunnen vinden en onderweg niet van uitputting sterven. Want zonder voedsel kan niemand overleven. Laten we daarom elke plek vol inspiratie koesteren voor de toekomst.

Misschien gaan wij mensen
zo steeds meer lijken op engelen.

Beetje bij beetje. We hebben nog een lange weg te gaan.

Kolet Janssen

Bron: Kerknet.be