Leestip van de dag – vrijdag 23 december 2016

De enige zekerheid die ons redt, pope_francis_2013
is die van de hoop op God !

In zijn catechese tijdens de audiëntie van woensdag 21 december noemde paus Franciscus de geboorte van Jezus als bron van de hoop.

Geliefde broers en zussen, goedendag !

Sinds kort zijn we een catecheseweg over de hoop begonnen, meer dan ooit aangepast aan de adventstijd. Tot nu toe was de profeet Jesaja onze gids. Vandaag, op enkele dagen nog maar van Kerstmis, zou ik willen nadenken over het precieze moment waarop, om zo te zeggen, door de menswording van Gods Zoon, de hoop in de wereld is gekomen. De profeet Jesaja zelf had in enkele uitspraken de geboorte van de Messias aangekondigd: Zie, de jonge vrouw is zwanger, en zal een zoon ter wereld brengen, en u zult hem de naam Immanuël geven (Js 7,14) en ook Een tak ontspruit aan de stronk van Isaï, een twijg ontbloeit aan zijn wortels (JS 11,1). In deze uitspraken licht de betekenis van Kerstmis op: God vervult de belofte door mens te worden. God verlaat zijn volk niet, God komt naderbij door zelfs zijn goddelijkheid af te leggen. Zo toont God zijn trouw en luidt het begin in van een nieuw Rijk, dat aan de mensheid nieuwe hoop geeft. Wat is die hoop? Het eeuwig leven.

Een hoop gegrond in God

Wanneer men over hoop spreekt, verwijst men vaak naar iets dat de macht van de mens te boven gaat en dat niet zichtbaar is. Inderdaad, wat wij hopen overstijgt onze macht en ons zicht. Maar de geboorte van Christus, begin van de verlossing, spreekt over een andere hoop, een betrouwbare, zichtbare en verstaanbare hoop, want in God gegrond. Hij komt in de wereld en geeft ons de kracht om met Hem op weg te gaan: in Jezus gaat God met ons op weg en met Hem op weg gaan naar de volheid van het leven geeft ons de kracht om op een nieuwe wijze in het heden te leven, zij het moeizaam. Van dan af betekent hopen voor de christen de zekerheid met Christus op weg te zijn naar de Vader die ons verwacht.

Hoop staat nooit stil, hoop is altijd op weg en doet ons op weg gaan.
Die hoop, die het Kind van Betlehem ons geeft, biedt ons een doel,
een gelukkig lot van het heden, verlossing voor de mensheid,
gelukzaligheid aan wie zich aan de barmhartige God toevertrouwt.

De heilige Paulus vat dit alles samen met de uitdrukking: In deze hoop zijn wij gered (Rom 8, 24). Dat wil zeggen, door in deze wereld met hoop de weg te gaan, zijn we gered. En dan mogen we ons de vraag stellen, ieder van ons: ga ik met hoop op weg of is mijn inwendig leven star, gesloten? Is mijn hart een gesloten lade of een lade open voor de hoop die mij niet alleen op weg doet gaan, maar samen met Jezus?

Betlehem

In de huizen van de christenen wordt in de advent, de kerstkribbe klaargemaakt, volgens een traditie die teruggaat op de heilige Franciscus van Assisi. In zijn eenvoud verspreidt de kerstkribbe hoop. Elk van de figuren is ondergedompeld in die atmosfeer van hoop. Op de eerste plaats staan we stil bij de plaats waar Jezus geboren werd: Betlehem. Een klein dorp in Judea waar duizend jaar vroeger David geboren was, het herdertje dat door God werd uitgekozen tot koning van Israël.

Betlehem is geen hoofdstad, daarom geniet het de voorkeur van de
goddelijke voorzienigheid die bij voorkeur handelt
langs kleine en nederige mensen.

Op die plek wordt de zoon van David geboren zo lang verwacht, Jezus in wie de hoop van God en de hoop van de mens elkaar ontmoeten.

Maria en Jozef

Kijken we vervolgens naar Maria, Moeder van de hoop. Door haar ja heeft ze voor God de deur van onze wereld geopend: haar meisjeshart was vol hoop, helemaal bewogen door geloof. Zo heeft God haar uitgekozen en zij heeft Gods woord geloofd. Zij die negen maanden lang de ark van het nieuwe en eeuwige Verbond is geweest, schouwt in de grot het Kind en ziet in Hem de liefde van God die zijn volk en heel de mensheid komt verlossen. Aan de zijde van Maria is er Jozef, afstammeling van Jesse en van David. Ook hij heeft geloofd in het woord van de engel, en bij het zien van Jezus in de voederbak, overweegt hij dat dit Kind van de Heilige Geest is en dat God zelf hem opgedragen heeft het Jezus te noemen.

Jezus. In die naam leeft de hoop voor elke mens, want door dit
mensenkind zal God de mensheid redden van dood en zonde.

Daarom is het zo belangrijk naar de kerstkribbe te kijken.

De herders

In de kerststal zijn ook de herders, die de nederige en arme mensen vertegenwoordigen en de Messias, de vertroosting van Israël (Lc 2,25) en de bevrijding van Jeruzalem (Lc 2,38) verwachten. In dat Kind zien ze de verwerkelijking van de beloften en hopen dat de verlossing van God eindelijk ieder van hen zou bereiken. Wie op de eigen zekerheden betrouwt, vooral de stoffelijke, verwacht van God geen verlossing. Laten we dit goed bedenken: onze zekerheden zullen ons niet redden.

De enige zekerheid die ons redt,
is die van de hoop op God.

Zij verlost ons omdat ze sterk is en ons met vreugde door het leven doet gaan, met de wil om goed te doen, met de wil om voor eeuwig gelukkig te worden. De kleinen, de herders, van hun kant vertrouwen op God, hopen op God en verheugen zich wanneer zij in dat Kind het door de engelen aangeduide teken herkennen (cf. Lc 2,12).

De engelen

En precies het koor der engelen verkondigt vanuit den hoge het grote plan dat dit Kind realiseert: Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan de mensen in wie Hij welbehagen heeft (Lc 2, 14). Christelijke hoop drukt zich uit in lofprijzing en dankzegging aan God, die zijn Rijk van liefde, gerechtigheid en vrede heeft ingeluid.

Zalig Kerstmis!

Geliefde broers en zussen, in deze dagen, bereiden we ons voor op Kerstmis van de Heer door bij de kerstkribbe stil te staan. Het zal werkelijk feest zijn als we Jezus onthalen als het zaad van de hoop dat God zaait in het ploegland van onze persoonlijke en gemeenschappelijke geschiedenis.

Elk ‘ja’ aan Jezus die komt, is een bloemknop van hoop.

Laten we betrouwen op deze bloemknop van hoop, in dit ja: Ja, Jezus, Gij kunt mij verlossen, Gij kunt mij verlossen. Een zalig kerstfeest van hoop aan jullie allen!

Vertaling uit het Italiaans: Marcel De Pauw msc

Bron: Kerknet.be