Leestip van de dag – vrijdag 28 febr 2020

Veertigdagentijd: tijd voor een gezonde ecologie van het hart

In zijn catechese tijdens de algemene audiëntie van woensdag 26 februari 2020, Aswoensdag, bad de paus voor een vruchtbare veertigdagentijd.

Dierbare zusters en broeders

De woestijn is het oord waar men afstand neemt van het lawaai dat ons omringt. Het is afwezigheid van woorden om ruimte te scheppen voor dat andere Woord, het Woord van God. Als een zachte bries streelt het ons hart. De woestijn is het oord van het Woord met hoofdletter.

De veertigdagentijd is de tijd om de televisie uit te schakelen en de Bijbel te openen. Het is de tijd om los te komen van de mobiele telefoon en aansluiting te zoeken bij het Evangelie. Toen ik klein was, bestond de televisie niet. Wel was er het gebruik om tijdens de vasten de radio niet aan te zetten. Veertigdagentijd is woestijn, de tijd om zich een en ander te ontzeggen. Het is de tijd om af te zien van nodeloze woorden, kletspraatjes, prietpraat en bij het spreken jij te zeggen aan de Heer.

Veertigdagentijd is de tijd om zich te wijden aan een gezonde ecologie van het hart en daar opruiming te houden.

Stem van de Heer

We worden overstelpt met lege woorden, met reclame, met bedrieglijke boodschappen. We zijn het gewoon geworden alles over iedereen te horen en we lopen het gevaar af te glijden in een oppervlakkigheid die ons hart verschrompelt. Er bestaat geen bypass om dit te genezen, tenzij de stilte. We spannen ons in om de stem van de Heer die tot ons spreekt niet te horen, de stem van het geweten, de stem van het goede. Door ons naar de woestijn te roepen, nodigt Jezus ons uit te luisteren naar wat echt telt, naar het belangrijke, naar het wezenlijke.

Een massa nutteloze zaken omgeven ons. We jagen ontelbare dingen na die noodzakelijk lijken, maar het niet zijn.

Alleen voor God komen de neigingen van het hart aan het licht en vallen de dubbelzinnigheden van de ziel weg. Dat is woestijn. Plaats van leven, niet van dood. Immers, in stilte met de Heer spreken hernieuwt ons leven.

Vasten

Het zou ons goed doen, ons vrij te maken van de vele overbodige zaken en zo te herontdekken wat echt telt en ook het gelaat te herontdekken van wie naast ons leeft! Ook op dit punt geeft Jezus ons het voorbeeld door te vasten. Vasten doet men niet slechts om te vermageren.

Vasten is naar het wezenlijke gaan en de schoonheid zoeken van een eenvoudiger leven.

Vele woestijnen

Ook vandaag, dicht bij ons bestaan vele woestijnen, vele eenzame mensen. Mensen alleen en verlaten. Zovele armen en bejaarden tellen niet mee en leven in stilte, zonder lawaai te maken. Gemarginaliseerd en uitgesloten! Over hen praten, trekt de aandacht niet. De woestijn echter leidt ons naar hen, naar de velen die tot zwijgen zijn gebracht en die in stilte onze hulp vragen. Talloze zwijgende blikken die onze hulp vragen.

De tocht door de woestijn van de veertigdagentijd is een tocht van naastenliefde naar wie zwak is.

Laten we met Jezus de woestijn ingaan we zullen eruit komen met de smaak van Pasen. Dat is de kracht van Gods liefde die het leven hernieuwt. Het zal ons overkomen zoals de woestijnen die in de lente gaan bloeien. Onverwacht, uit het niets zullen knoppen en bloemen bloeien.

Goede moed, laten we de woestijn van de veertigdagentijd binnen gaan en Jezus volgen: met Hem zullen onze woestijnen gaan bloeien.

Uittreksels uit de catechese over de veertigdagentijd zoals gepubliceerd door Vatican News.

Vertaling uit het Italiaans: Marcel De Pauw msc

Bron: Kerknet.be