Leestip van de dag – woensdag 22 maart 2017

22 maart

Een jaar na de aanslagen, zestig jaar na het Verdrag van Rome. Voor mij hebben beide verjaardagen te maken met een geloof in vrede, sterker dan woede.

Exact een jaar geleden werd ons land dooreengeschud door twee gruwelijke aanslagen. Vijfendertig mensen lieten het leven, ongeveer tien keer zoveel raakten gewond. We deelden pijn, angst en woede. Kreten om wraak werden overstemd door verbondenheid in sereen beleefd verdriet. Vooral de slachtoffers en hun nabestaanden toonden zich oprecht menselijk in hun reacties.

Kerk & Leven brengt vandaag een interview met twee van hen. Catherine Mathieu en Philippe Breyer overleefden de hel. Zij herstelde van haar verwondingen, hij verloor een been.

Hun verhaal is aangrijpend, omdat hun positieve
instelling indrukwekkend is.

De aanslag maakte ons niet wraakzuchtig, fanatiek of xenofoob, beklemtonen ze. Het leven gaat voort. Elke keer dat er iets goeds is, hebben wij daarvoor meer oog dan voor de ellende.

Waar halen die mensen die kracht ?
Uit hun liefde voor elkaar en uit hun geloof.

We gaan niet naar de mis om te vragen, maar om te danken. Als we iets vragen, is het dat God ons, onze familie en vrienden voort zou beschermen, want we voelen ons erg beschermd. Kijk, we leven allebei nog. Geloven is vertrouwen. Dat is makkelijk gezegd. Deze mensen tonen dat het ook echt zo is.

Niet wrokkig, maar vooruit kijkend

Vandaag herdenken we nog een ander bijzonder feit uit de geschiedenis. Op 22 maart 1957, zestig jaar geleden, ondertekenden zes Europese landen het Verdrag van Rome. Dat werd het begin van wat we nu de Europese Unie noemen. België was er toen al bij, net als Duitsland, de verslagen vijand uit Wereldoorlog II.

De drijvende krachten achter dat verdrag hanteerden dezelfde
visie als Catherine Mathieu en Philippe Breyer.

Zij waren niet wrokkig om wat gebeurd was, maar keken vooruit en wilden werk maken van een betere toekomst. Hun geloof in vrede was sterker dan hun woede.

Intussen kan de Europese Unie een indrukwekkend palmares voorleggen. We leven al decennialang in onderlinge vrede. We konden onze democratie verankeren en zelfs uitbreiden naar Oost-Europa. Nooit eerder in de geschiedenis waren we zo welvarend. We bouwden een sterke sociale en ecologische bescherming uit. Gemeenschappelijke regels beschermen ons op de werkvloer en waken over de kwaliteit en de veiligheid van onze voeding of gebruiksvoorwerpen.

Gevaarlijke nonsens

Uitgerekend nu stappen de Britten uit de Europese Unie en horen we in onze buurlanden populistische politici tekeergaan tegen Europa. Hun doel is niet de EU te verbeteren, maar haar op te doeken. De droom van vrede, democratie en welvaart wordt vertrappeld. Schaamteloos maken die politici ontevreden kiezers wijs dat het zonder Europa allemaal veel beter zou zijn. Dat is kinkklare nonsens. Gevaarlijke nonsens zelfs, want als we de unie opdoeken, zullen onze kinderen slechter af zijn dan wijzelf.

Niet toevallig wilden de Britse jongeren wel aan boord blijven.

Laten we daarom van deze dag, 22 maart, een bezinningsmoment maken. Een dag waarop we beseffen tot welke vreselijke daden fanatici in staat zijn. Hoe kwetsbaar we zijn voor het geweld dat zij als middel hanteren om hun waanzin na te jagen. Een dag ook waarop we de slachtoffers van terreur herdenken en luisteren naar de verhalen van de overlevenden.

Daar mag het echter niet stoppen. Laat 22 maart ook de dag zijn waarop we begrijpen dat de Europese integratie niet vanzelfsprekend is. Het is een droom die niet af is.

Als we een betere toekomst willen, mogen we ons niet terugplooien
op eigen volk of eigen land, met grensposten en prikkeldraad.

Laten we vooruitziend zijn, de Europese Unie blijven versterken en verbeteren. Laten we wereldwijd werk maken van internationale samenwerking. Enkel dan kan 22 maart een datum worden die finaal leidde tot meer vrede en een mooiere wereld voor iedereen.

Bron: Kerknet.be / Kerk en Leven

Ook katholieke scholen herdenken aanslagen van 22 maart

Vandaag, 22 maart, worden nationaal maar ook in vele katholieke scholen de dramatische aanslagen van 22 maart 2016 in Zaventem en Brussel herdacht.

Woensdag 22 maart vindt een nationaal herdenkingsmoment plaats voor de moordende aanslagen op 22 maart vorig jaar in Zaventem en Brussel. Op Brussels Airport wordt een minuut stilte gehouden om 7.58 uur, het uur waarop de eerste ontploffing plaatsvond op de luchthaven. Hetzelfde gebeurt in het Brusselse metrostation Maalbeek om 9.11 uur, het uur van de ontploffing van het metrostel.

Later op de dag wordt in de Kleine Wetstraat, in de buurt van het metrostation Maalbeek in Brussel, een monument onthuld voor alle slachtoffers van de aanslagen. Het is een kunstwerk van Jean-Henri Compère met als titel: Gewond, maar overeind tegen het onbegrijpelijke. Woensdagavond is er om 18 uur in de Brusselse Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal een herdenkingsviering voor de slachtoffers en hun familie waarin kardinaal Jozef De Kesel, de aartsbisschop van Mechelen-Brussel, voorgaat.

Katholiek Onderwijs Vlaanderen roept alle scholen op om woensdagmorgen bij het begin van de schooldag één minuut stilte te houden. De Thomaswebsite heeft ter voorbereiding heel wat werkmateriaal uitgewerkt voor leerkrachten en directies om het stiltemoment en de duiding daarvan zinvolle invulling te geven. Op Thomas zijn teksten, muziek, getuigenissen, foto’s, reflecties en allerhande andere suggesties te vinden om de herdenking tot een zinvol gebeuren te maken in respect voor de overledenen, met zorg voor de slachtoffers en hun families, en met het oog op een vredevolle samenleving waarvan niet haat, maar gerechtigheid en liefde de grondslagen vormen.

Suggesties en werkmateriaal op de Thomaswebsite

Bron: Thomas / Kerknet.be