Leestip van de dag – zaterdag 28 januari 2017

De knop omdraaien

Migratie blijft een gevoelig onderwerp. Zowel autochtone als nieuwe Belgen blijven te vaak steken in een uitzichtloze visie, vindt Luk Vanmaercke in Kerk & Leven van deze week.

Weinig onderwerpen liggen zo gevoelig als migratie. Wie dat thema aansnijdt tijdens een familiefeest, loopt het risico dat de gezellige feeststemming plaatsmaakt voor hoogoplopende emoties en felle meningsverschillen. De nuchterheid neemt meestal een snipperdag als de discussie over migranten gaat.

Aan de ene kant van het spectrum staan mensen die vinden dat ‘vreemdelingen’ ons vooral last bezorgen, dat ze profiteren van ons sociaal systeem, dat ze een bron zijn van criminaliteit en onveiligheid. De tegenpool bestaat uit mensen die menen dat er in ons land plaats is voor iedereen en dat veelkleurigheid een verrijking is.

In zo’n gepolariseerde discussie is het doorgaans wijs
een paar stappen achteruit te doen en de zaak
vanaf een afstand te bekijken.

Vergelijk het met een museumbezoek. Wie met zijn neus op een schilderij gaat staan, ziet wel de details, maar niet het geheel. Dat is in maatschappelijke debatten niet anders.

Een kwalijke kloof

Nuchterheid baart altijd nuance. Migratie brengt zowel troeven als problemen met zich mee. De eerste generaties migranten kwamen ooit naar ons land omdat we dringend betaalbare arbeidskrachten nodig hadden. En ook vandaag heeft onze vergrijsde samenleving hun nakomelingen broodnodig als jonge werkkrachten. Ze zijn ook cruciaal om onze sociale zekerheid in stand te houden.

Toch zijn er ook problemen. De integratie van mensen met een andere taal en cultuur verloopt moeizaam en niet zonder spanningen. Ons land verwaarloosde die integratie lang, maar levert nu gelukkig wel inspanningen. Dat is een goede zaak. Nochtans zien we dat kinderen van migranten globaal minder goed blijven scoren op school. Dat creëert een kloof en dat is kwalijk. Zowel de overheid, het onderwijs als de migranten zelf zullen inspanningen moeten leveren om die scheve situatie recht te trekken. Een goed diploma biedt meer kansen in de samenleving en zet mensen op het juiste pad.

Daarmee komen we bij de kern van de zaak. Zowel autochtone Belgen
als nieuwkomers blijven te veel steken in een uitzichtloze visie.

Autochtonen blijven de nieuwkomers beschouwen als lastpakken die ze liever kwijt dan rijk zijn. Discriminatie en racisme zijn reële problemen. De nieuwkomers verstarren in de fatalistische overtuiging dat ze tweederangsburgers zijn. Dat is een gedachte zonder toekomstperspectief.

Nutteloze rondjes

Daarom moeten we allemaal de knop in ons hoofd omdraaien. Nog steeds blijven sommigen de illusie koesteren dat mensen van buitenlandse origine hier weg moeten. Of dat ze zich volledig moeten assimileren, tot ze onzichtbaar zijn geworden. Dat zal niet gebeuren. Of we het nu leuk vinden of niet, de nieuwkomers zijn hier en zullen hier blijven. Ze zullen een deel van hun cultuur en hun godsdienst behouden. Ze zijn niet enkel nieuwe Belgen, ze zijn ook nieuwe Vlamingen. Het Vlaanderen van vijftig jaar geleden bestaat niet meer. Zolang we dat niet aanvaarden, blijven we nutteloze rondjes draaien, tot ieders frustratie.

Op hun beurt moeten ook migranten en hun nazaten een knop omdraaien. Ze moeten aanvaarden dat hier spelregels en verworvenheden bestaan waaraan niet te tornen valt. Een voorbeeld? Vrouwen zijn evenwaardig aan mannen en hebben dezelfde rechten. Daarop valt niet af te dingen. Wie in ons land woont, moet dat respecteren.

Onze samenleving is grondig veranderd.
Geen politicus kan de klok ooit nog terugdraaien.

Wie het tegendeel beweert, probeert u iets wijs te maken. Laten we dus samen de knop omdraaien. Een doorgedreven integratie, waarbij nieuwkomers echte kansen krijgen en de basiswaarden van onze samenleving aanvaarden, dat is de enige weg naar een toekomst waarin we er allemaal op vooruitgaan.

Bron: Kerk & Leven / Kerknet.be