Leestip van de dag – zondag 18 maart 2018

Spirituele zorg tot het einde toe

Vandaag, op zondag 18 maart,  dag van de zorg, zetten zorginstellingen hun deuren open.

Indy Van Noten is een jonge pastor in een algemeen ziekenhuis. Ze vertelt dat spirituele zorg meer kan betekenen dan soms wordt aangenomen.

Indy Van Noten • Een oudere dame wordt opgenomen op de afdeling geriatrie. Wegens onrust en veel roepen, wordt de psycholoog ingeschakeld. Zij tracht verschillende malen het gesprek aan te gaan, maar de vrouw lijkt ‘ontroostbaar’, ondanks een medicamenteuze behandeling. In een gesprek met de familie geeft deze aan dat de dame gelovig is, waarop de pastor ingeschakeld wordt.

Bij mijn binnenkomst lijkt de vrouw ontroostbaar,
een gesprek blijkt niet mogelijk.

Ik beslis daarom een stuk uit de Bijbel voor te lezen en luidop te bidden met en voor haar. De patiënte komt een beetje tot rust. Ik beloof haar elke dag opnieuw even langs te komen om voor te lezen uit de Bijbel en te bidden.

Op de derde dag (jawel, de derde) merk ik
bij binnenkomst een kalme, rustige vrouw.

Haar eerste woorden zijn: ‘Ik dank God voor uw warme aanwezigheid, voor uw bestaan. Ik was bang dat dit alles een straf van God was. Maar neen, u heeft gelijk. Hij ziet ons graag!’

Hierop volgen heel wat deugddoende
en fijne geloofsgesprekken,
met steeds meer diepgang.

Na tal van therapeutische behandelingen wordt na een maand besloten dat mevrouw niet meer te behandelen is en een palliatieve fase ingaat. Opnieuw neemt de onrust toe en ik grijp onmiddellijk terug naar wat haar eerst ook rustig maakte: haar geloof. Ik stel een ziekenzegening voor en de patiënte en haar familie willen hierop ingaan.

We leggen de handen op de patiënt en spreken
volgende woorden uit: ‘Wij leggen nu onze handen
op jou als een belofte, een belofte dat wij voor jou zorg
zullen dragen zolang we zelf kunnen. Maar zodra we
dit niet meer kunnen, vragen we aan Onze Lieve Heer
om deze warme zorg over te nemen.’

Tot verwondering van de familie wordt de patiënte opnieuw rustig. Enkele dagen later overlijdt ze.

De familie komt persoonlijk langs in het ziekenhuis om de afdeling, de dokter, de psycholoog en de sociale dienst te bedanken. Voor de pastor hebben ze een persoonlijke tekst en een boeket bloemen bij:

‘Wat jij onze mama hebt kunnen geven, waren Gods handen.
Bedankt dat we nog zo fijn en helder afscheid hebben kunnen nemen.
Dat vergeten we nooit.’

Meer weten

Bron: Kerknet.be