Leestip van de dag – zondag 8 juli 2018

“Je hebt niet meer dan mijn genade nodig,
want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.”

Het maandelijkse Woord van leven is een zin uit de bijbel met een uitleg die wil helpen om de woorden in concreet leven om te zetten. De tekst wordt in 90 talen door de Focolarebeweging uitgegeven en bereikt wereldwijd miljoenen mensen.

“Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.” (2 Kor. 12, 9)

In zijn tweede brief aan de gemeenschap van Korinte gaat de apostel Paulus het gesprek aan met enkele personen die de rechtmatigheid van zijn apostolaat in twijfel trekken. Maar hij verdedigt zich niet door te wijzen op zijn verdiensten en successen. Integendeel, hij maakt duidelijk dat het God was die in en door hem zijn werk heeft gedaan. Paulus spreekt over zijn mystieke ervaring van een diepe relatie met God, maar voegt daar meteen aan toe dat hij te lijden heeft van een “doorn” die hem kwelt. Hij legt niet uit wat die doorn precies is, maar het is duidelijk dat het een grote moeilijkheid is, die hem zou kunnen beperken in zijn inzet als brenger van het Evangelie. Daarom zegt hij dat hij aan God heeft gevraagd om hem van dat probleem te bevrijden. Maar het antwoord dat hij van God krijgt, is zonder meer schokkend: “Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.”

We ervaren allemaal onze broosheid, en we kennen die van anderen. We zien rondom ons een mensheid die lijdt. En we voelen ons niet bij machte om de problemen op te lossen of zelfs maar aan te zien; hooguit beperken we ons ertoe niemand kwaad te doen. De ervaring van Paulus opent voor ons een nieuwe horizon: wanneer we onze zwakheid erkennen en aanvaarden, kunnen we onszelf overgeven in de handen van de Vader. Hij heeft ons lief zoals we zijn en wil ons steunen op onze weg. Daarom stelt Paulus: “In mijn zwakheid ben ik sterk.”

Naar aanleiding van deze woorden schreef Chiara Lubich: “Ons verstand ziet in deze woorden een tegenspraak. Maar toch ligt hierin een van de allerhoogste waarheden van het christelijk geloof. Jezus laat ons dat zien met zijn leven en vooral met zijn dood. Wanneer heeft Hij het werk volbracht dat de Vader Hem had toevertrouwd? Wanneer heeft Hij ons van de zonde verlost? Toen Hij stierf aan het kruis. Toen Hij, tot niets gemaakt, uitriep: “Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?” Jezus was het sterkst toen Hij het zwakst was. Hij had enkel met zijn verkondiging een nieuw volk kunnen laten ontstaan, of met een of ander wonder. Maar nee, Hij kiest de weg van de zwakheid. In het lijden bloeien de werken van God op. In onze broosheid kunnen we een unieke ervaring opdoen: de kracht van Christus die gestorven en verrezen is.”

“Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.”

Dit is de paradox van het Evangelie: aan de zachtmoedigen wordt de aarde als erfdeel beloofd. In het Magnificat looft Maria de kracht van de Heer, die juist in onze kleinheid en in het totale vertrouwen op het handelen van God tot uiting komt. In haar commentaar bij deze ervaring van Paulus gaf Chiara nog deze suggestie: “De keuze die wij als christenen moeten maken is in tegenstelling met wat men normaal gesproken doet. Hier gaan we werkelijk tegen de stroom in. Het levensideaal van de wereld bestaat over het algemeen in succes hebben, macht, prestige… Paulus zegt daarentegen dat we ons moeten beroemen op onze zwakheden. Laten we vertrouwen op God. Hij werkt via onze zwakheid, via ons niets-zijn. En wanneer Hij handelt kunnen we zeker zijn dat Hij werken verricht die waarde hebben en blijvend zijn.”

Letizia Magri