Lezingen van de dag – dinsdag 27 september 2016

dinsdag in week 26 door het jaarbijbel


Uit het boek Job 3, 1-3 + 11-17 + 20-23

Het grootste deel van het boek Job bestaat uit dialogen van Job met zijn vrienden. Zij worden omlijst door twee grote klachten van Job, waarvan wij vandaag de eerste lezen. Daaruit blijft hoe de overgave van Job geen gemakkelijke, aangeprate overgave was. Door de worsteling heen moet ze de drempel van het grote mysterie bereiken.

Job opende zijn mond en vervloekte de dag van zijn geboorte. Hij zei:
‘Laat de dag dat ik geboren ben vergaan, en ook de nacht die zei: “Een jongen is verwekt.” Waarom ben ik niet in haar schoot gestorven, niet gestikt toen ik ter wereld kwam! Hadden knieën mij maar niet ontvangen en borsten mij maar niet gezoogd! Dan zou ik nu geborgen in de aarde liggen, dan zou ik geen zorgen hebben, ik zou slapen, omringd door koningen en raadsheren, bouwers van paleizen, al vergaan tot puin, tussen machtigen die goud bezaten en die hun huis met zilver vulden. Was ik maar als een misgeboorte weggestopt, als een kind dat het licht nooit heeft gezien.
In het dodenrijk worden de goddelozen stil, zij die uitgeput zijn, vinden daar hun rust. Gevangenen worden niet meer opgejaagd, de stem van de drijver horen ze niet meer.
Waarom geeft God het licht aan ongelukkigen, het leven aan verbitterden? Zij wachten op de dood die uitblijft, ze zoeken naar hem, meer dan naar schatten; hun vreugde kent geen grenzen, ze jubelen als ze hun graf gevonden hebben.
Waarom geeft God het licht aan hem voor wie de weg verborgen blijft, wie hij de weg verspert?’

 

Psalm 88, 2-8

Refr.: Heer, luister naar mijn klagen.

Heer, God, mijn redder,
overdag schreeuw ik het uit,
‘s nachts zit ik stil voor U neer.
Laat mijn gebed U bereiken. Drieeenheid_2

Luister naar mijn klagen,
ik word door rampen bezocht,
mijn leven nadert het dodenrijk.
Ik hoor bij wie afgedaald zijn in het graf,
ik ben als een man aan het eind van zijn krachten.

Een naamloze dode,
ik ben als een gesneuvelde in een massagraf,
aan wie U niet langer denkt,
losgerukt uit uw hand.

U hebt mij onder in de kuil gelegd,
in het duister van de diepte,
uw toorn drukt zwaar op mij,
uw golven slaan over mij heen.

 

Uit het evangelie volgens Lucas 9, 51-56

Jezus is voor de laatste keer op weg naar Jeruzalem. Zijn leerlingen begrijpen nog altijd niet waar het om gaat en willen voor Hem met geweld een weg bereiden. Zij verstaan niet dat afwijzing, lijden en onbegrip tot Christus’ wezenlijke taak behoren.

Toen de tijd naderde dat Jezus van de aarde zou worden weggenomen, ging Hij vastberaden op weg naar Jeruzalem. Hij stuurde boden voor zich uit. In een Samaritaans dorp, waar ze kwamen om zijn komst voor te bereiden, wilden de dorpelingen Hem niet ontvangen, omdat Jeruzalem het doel van zijn reis was.
Toen de leerlingen Jakobus en Johannes merkten dat Jezus niet welkom was, vroegen ze: ‘Heer, wilt U dat wij vuur uit de hemel afroepen dat hen zal verteren?’
Maar Hij draaide zich naar hen om en wees hen streng terecht.
Ze gingen verder naar een ander dorp.

Van Woord naar leven

Mijn gedachten gaan, bij het lezen van de eerste lezing van vandaag, uit het boek Job, naar die vele mensen die het vandaag niet meer zien zitten, depressief zijn, geen uitweg meer zien, zich laten gaan,... mensen die 'op' zijn. En welke reden er ook aan hun moeilijke periode vooraf gaat, feit is dat ze zich nu zo voelen. Ze dragen een niet te onderschatten pijn, een verborgen lijden, gewoonlijk zeer eenzaam. Onbegrip, oordeel, zelfs uitsluiting, zijn hun jammer genoeg niet vreemd.Beslist kennen we in onze kennissenkring, bij collega's, familie,... ook zo'n mensen. Misschien lijden we er zelf onder.Kerk-zijn betekent deze mensen nabij zijn. Het betekent hen opzoeken met de liefde van Jezus. Het betekent naar hen luisteren, hen bemoedigen, hen nabij zijn, hen dragen. Het betekent ware broederschap met hen aangaan, je vriendschap aanbiedend. Trouw. Het betekent hen dagelijks in gebed bij de Heer brengen, Gods genade afsmekend.Bij Job gaat het veel meer dan om een depressie. Hij 'moest' dit alles doorstaan om achteraf God veel dieper te gaan ontmoeten, wat Hij ook deed, en waarvan Hij zal getuigen. En ook al was het bij Job heel bijzonder en specifiek, wij mogen allen die een donkere periode doorgaan brengen, door onze vrienschap voor hen, naar het licht van God, naar de diepere zin van het bestaan, naar de vrede van Christus.Laat ons Kerk zijn voor elkaar.kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Jezus, Heer en Broer,deepawali-1063738_640 ieder is welkom in uw hart, het staat open voor elkeen, hoe hij zich ook voelt, waar hij zich ook bevindt op z’n levensweg, wat hij ook heeft uitgespookt. Mogen wij diezelfde liefde in ons dragen: dat warme hart dat Gods barmhartigheid uitstraalt naar ieder. Oh Heer, geeft dat wij als Kerk de goedheid van God mogen zijn voor ieder. In uw naam. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.