Lezingen van de dag – vrijdag 30 okt. 2015

VRIJDAG IN WEEK 30 DOOR HET JAAR


Uit de brief van Paulus aan de christenen van Rome 9, 1-5

Paulus’ liefde voor de mensen gaat zover dat hij uitdrukkingen gebruikt die ergernis verwekken als men ze letterlijk verstaat. Hij wenst zelfs vervloekt te worden als hij daardoor zijn stamgenoten zou kunnen redden. Maar hij blijft geloven dat alles ten goede zal komen. Christus zal hem niet in de steek laten.

Broeders en zusters,
omdat ik één ben met Christus spreek ik de waarheid, en mijn geweten, geleid door de heilige Geest, is mijn getuige dat ik niet lieg: ik ben diepbedroefd en word voortdurend door verdriet gekweld.
Omwille van mijn volksgenoten, de broeders en zusters met wie ik mijn afkomst deel, zou ik bijna bidden zelf vervloekt te worden en van Christus gescheiden te zijn; omwille van hen, de Israëlieten, die God als zijn kinderen heeft aangenomen en aan wie Hij zijn nabijheid, de verbonden, de wet, de tempeldienst en de beloften heeft geschonken; omwille van het volk dat van de aartsvaders afstamt en waaruit Christus is voortgekomen.
God, die boven alles verheven is, zij geprezen tot in eeuwigheid. Amen.

 

Psalm 147, 12 + 13 + 14 + 15 + 19 + 20

Refr.: Loof nu de Heer, Jeruzalem !

Prijs, Jeruzalem, prijs de Heer,
loof, Sion, loof je God.P1010968

Hij heeft de grendels van je poorten versterkt,
het volk binnen je muren gezegend.

Hij geeft je vrede en veilige grenzen,
met vette tarwe stilt Hij je honger.

Hij zendt zijn bevelen naar de aarde,
vlug als een renbode gaat zijn woord.

Hij maakt zijn woorden aan Jakob bekend,
zijn wetten en voorschriften aan Israël.

Met geen ander volk heeft Hij zich zo verbonden,
met zijn wetten zijn zij niet vertrouwd.

 

Uit het evangelie volgens Lucas 14, 1-6

Jezus’ optreden was voor zijn tijdgenoten niet zelden aanstootgevend. De gevestigden en de mensen van de wet zaten ermee verveeld. Hij stoorde zich niet aan hun gebruiken en nog minder aan hun manier van doen tegenover ‘minderwaardigen’. Dit blijkt wanneer Hij met hen is genodigd bij een van de voornaamste Farzizeeën.

Toen Jezus op sabbat naar het huis van een vooraanstaande Farizeeër ging, waar Hij voor een maaltijd was uitgenodigd, hielden ze Hem in het oog.
Er was daar iemand met waterzucht.
Jezus vroeg aan de wetgeleerden en de Farizeeën: ‘Is het toegestaan hem op sabbat te genezen of niet?’
Maar ze zwegen.
Hij pakte de man bij de hand, genas hem en stuurde hem weg.
En tegen de Farizeeën en wetgeleerden zei Hij: ‘Als uw zoon of uw os in een put valt, dan haalt u hem er toch meteen uit, ook al is het sabbat?’
En daarop hadden ze geen antwoord.

Van Woord naar leven

Vandaag horen we in de psalm: ‘God geeft je vrede en veilige grenzen’.Wanneer je de krant leest, of het nieuws op tv bekijkt, naar die vele duizenden vluchtelingen, opeengepakt in kampen, of wachtend voor afgesloten grenzen, en je denkt dan aan dit psalmvers… Dan staat wat de mensen elkaar aandoen toch wel haaks op hoe God in elkaar zit.De vluchtelingenstroom, niet los te denken van het waarom deze mensen vluchten, is een groot en complex probleem. Het zou onjuist zijn dit probleem met wat Bijbelverzen te bagatelliseren. Maar dat neemt niet weg dat we niet naar het probleem mogen kijken vanuit de boodschap van de Bijbel. Als christenen moeten we dit doen. Eigenlijk zouden we moeten redeneren: als de vluchtelingen inderdaad een probleem zijn, dan is Jezus het antwoord. Ik bedoel dit echt niet platjes. Maar ik vind dat we als Kerk zo moeten denken.Eerder deze week sprak aartsbisschop Silvano Tomasi de volgende woorden, gericht tot de Internationale Organisatie voor de Migratie: ‘De manier waarop er in een samenleving opvang wordt geboden aan migranten is een levend bewijs van de kwaliteit van de democratie. Het migratievraagstuk moet tevens aansporen tot bezinning over de waarden die aan de basis liggen van die democratie en die wij aan de volgende generatie willen doorgeven. Migratie is een unieke kans om de mensenrechten te respecteren en de basisprincipes van een samenleving te versterken.’ Het is gewoon heel waar zoals Tomasi het stelt. Als Europa moeten we durven kijken naar die waarden die ons tot gemeenschap maken, het hart openend voor hen die bij ons komen aankloppen.In de loop van de voorbije maanden zijn er heel wat prachtige initiatieven op gang gekomen inzake opvang en opvolging van vluchtelingen. Prijzenswaardig hoe veel mensen zich daartoe hebben geëngageerd. Tegelijkertijd zijn er heel wat mensen die zich tijdens de voorbije maanden verhard hebben, vanuit allerlei angsten; menselijk gezien dikwijls begrijpelijk, maar in de diepte bijzonder jammer.We moeten erover waken dat Europa zich niet opsplitst in groepen die op korte termijn tegenover elkaar dreigen te gaan staan. Als Europa zijn we gemeenschap. De vluchtelingenstroom zou ons tot nog méér gemeenschap moeten maken die moedig en diepmenselijk het probleem aanpakt door hart, grenzen en deuren met veel warmte te openen.Als christenen mogen we dit doen vanuit God die ons bewoont. Moge we kijken naar deze mensen met Gods ogen, handelen met Gods hart, gemeenschap scheppen zoals God in wezen zelf gemeenschap is.Moge God de mensheid diep zegenen.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Goede God, trek ons in de brand van uw liefde, maaktaizeeveningprayer-londonon-evana ons innig één met uw goedheid, schenk ons de moed ons in U te bewegen. Zegen ons, en leer ons wat het betekent: liefhebben tot het uiterste. Moge elke vorm van angst uit ons leven verdwijnen. Ja, mogen we beeld en gelijkenis worden van uw mateloze liefde; ieder persoonlijk en wij als gemeenschap. In Christus’ naam. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.