Heilige (of feest) van de dag

Joachim en Anna,
ouders van de H. Maagd Maria

gedachtenis

Volgens de legende was Anna de moeder van Jezus’ moeder, Maria. Zij was gehuwd met Joachim. Het waren vrome Joden, die hun leven lieten leiden door de liefde tot God. Met alle grote feesten begaf Joachim zich naar de tempel om daar een offer aan God op te dragen. Verdrietig was alleen dat ze geen kinderen hadden. Herhaaldelijk hadden ze God erom gesmeekt, en ze beloofden erbij dat ze het kind aan God zouden toewijden, zodat Hij erover kon beschikken, maar zonder resultaat. Intussen waren ze al oud geworden.

Bij gelegenheid van het feest van de tempelwijding trok Joachim met een paar familieleden naar de tempel om een offer op te dragen. Anna bleef thuis. Maar toen de hogepriester hem tussen de andere joden in zag staan, sprak hij smalend: “Hoe durf jij, Joachim, tussen al die anderen te gaan staan? God heeft je immers gestraft door je geen kinderen te geven. En dacht je dan dat Hij je offer zou aannemen? Zorg eerst maar dat die schande van jou uit ons midden wordt weggenomen, dan mag je terugkomen om weer te offeren.”

Beschaamd maakte Joachim dat hij wegkwam. Hij durfde ook niet meer naar huis, bang dat hij daar met de vinger zou worden nagewezen. Hij verborg zich tussen de herders van Bethlehem. Daar verscheen hem een engel die hem aankondigde dat hij een kind zou krijgen: een meisje dat hij Maria moest noemen. En geef haar aan God, zoals je beloofd hebt. Ga naar Jeruzalem; daar zul je je vrouw Anna tegenkomen. Ze maakt zich erg bezorgd om je. Je zult haar treffen bij de Gouden Poort.

Zo ging de engel ook naar Anna. Haar verkondigde hij dezelfde vreugdevolle boodschap. Ook zij begaf zich op weg. Bij de Gouden Poort werd het een aandoenlijk weerzien. Die ontmoeting geldt als het moment, waarop Anna van Maria in verwachting raakte.

Dit alles berust op legende. Geschiedkundig gesproken is er over hen niets bekend. In de bijbel komen nog wel Jezus’ opa’s voor in de geslachtslijsten, maar over Jezus’ oma’s horen we zelfs daar helemaal niets.

HH. Joachim en Anna

gedachtenis  –  eigen lezingen

Of een kind tot een volwaardig persoon uitgroeit hangt voor een groot deel van de ouders af. Zij leveren het grootste en moeilijkste werk. Aan geen enkel ouderpaar werd daarvan zo’n goddelijke bevestiging gegeven dan wel aan de ouders van Maria. Zo nauwgezet en gewetensvol hebben zij hun stille taak verricht dat hun dochter moeder van Gods Zoon mocht worden.
Over deze twee mensen is geen enkel gegeven bekend. Dit feest is een dankbare hulde aan een goede vader en een verdienstelijke moeder voor hun aandeel in onze heilsgeschiedenis.

Uit het boek Wijsheid van Jezus Sirach 44, 1 + 10-15

Over hun wijsheid zullen de volken vertellen.

Laat ons de beroemde mannen prijzen, onze voorvaders, generatie na generatie.
Maar de eersten waren barmhartig, hun rechtvaardigheid werd niet vergeten. Hun naam blijft met hun nageslacht, hun nakomelingen zijn hun goede erfenis.
Hun nageslacht houdt zich aan de verbonden, hun nakomelingen doen dat dankzij hen.
Hun nageslacht blijft tot in eeuwigheid, hun roem zal niet worden uitgewist.
Ze werden in vrede begraven, hun naam leeft voort van generatie op generatie.
Over hun wijsheid zullen de volken vertellen, de gemeenschap zal hun lof verkondigen.

Psalm 132, 11 + 13 + 14 + 17 + 18

Refr.: De Heer schenkt Hem de troon van zijn vader David.

De Heer heeft David trouw gezworen,
en zijn belofte neemt Hij niet terug:
Een van je nazaten
laat Ik je troon bestijgen.

De Heer heeft Sion verkozen
en als woonplaats begeerd:
Dit is, voor altijd, mijn rustplaats,
hier verlang Ik te wonen.

Hier breng Ik Davids huis tot aanzien,
hier ontsteek Ik een lamp voor mijn gezalfde.
Zijn vijanden bekleed Ik met schande,
maar op zijn hoofd schittert een kroon.

Uit het evangelie volgens Matteüs 13, 16-17

‘Gelukkig jullie ogen omdat ze zien’.

Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Gelukkig jullie ogen omdat ze zien, en jullie oren omdat ze horen! Want Ik verzeker jullie: vele profeten en rechtvaardigen hebben ernaar verlangd te zien wat jullie zien, maar ze kregen het niet te zien, en te horen wat jullie horen, maar ze kregen het niet te horen.’

Van Woord naar leven

Jezus sprak tot zijn leerlingen: ‘Gelukkig jullie ogen omdat ze zien, en jullie oren omdat ze horen! Want Ik verzeker jullie: vele profeten en rechtvaardigen hebben ernaar verlangd te zien wat jullie zien, maar ze kregen het niet te zien, en te horen wat jullie horen, maar ze kregen het niet te horen.’

Inderdaad, vele geslachten voor de tijd van Jezus verlangden naar het Messiaanse tijdperk waarover zo dikwijls geprofeteerd werd door de profeten. De leerlingen, en velen met hen uit die dagen, mochten het allemaal van dichtbij meemaken. Wat een bijzondere tijd moet dat geweest zijn.

Wij zouden kunnen jaloers zijn op deze mensen. Want wat zij mochten zien kunnen wij – sinds de hemelvaart van Jezus – niet meer zien.
Maar het zou wel eens kunnen zijn dat Jezus ons dan zou berispen, zoals Hij dat deed tot zijn leerlingen die niet konden geloven dat Hij iemand kon genezen: ‘Wat zijn jullie toch een ongelovig en dwars volk, hoe lang moet Ik nog bij jullie blijven? Hoe lang moet ik jullie nog verdragen?’ (Mt. 17, 17)

Wie kijkt met de ogen van de Geest (en die gave is ieder van ons geschonken bij ons doopsel) is in staat de Heer wel degelijk te zien. Toegegeven: anders dan vroeger, maar daarom niet minder reëel. Hij is even echt aanwezig in onszelf en de medemens dan in de tijd dat Hij lichamelijk rondliep toen met zijn leerlingen.

Wie Hem wil zien, Hem wil ontmoeten, van Hem wil ontvangen, moet kijken in zichzelf want daar woont Hij, wil Hij ieder van ons in zich trekken. Ook in de medemens – elke medemens op aarde ! – woont Hij en vraagt om bemind te worden.

Een andere vorm van Jezus’ tegenwoordigheid is de eucharistie. Naar de geconsacreerde hostie kijken is naar Jezus kijken, tastbaar aanwezig. De communie ontvangen is Jezus ontvangen. Wat een groot geschenk gegeven aan de Kerk en de hele mensheid !

Denken we ook aan zijn aanwezigheid in de andere sacramenten, alsook in het wezen van de Kerk. Zo’n rijke mysteries !!

Nog een andere wijze van Jezus’ aanwezigheid is het Woord uit de Schrift. De Bijbel lezen is God beluisteren, het is een zeer diepe vorm van gebed. Doorheen het Woord raakt Jezus ons genadevol aan. Bedoeling is deze genade welkom te heten opdat ze ons kan leiden en omvormen tot die mensen die God met ons voorheeft. Geen makkelijke weg, maar rijk voor hen die arm zijn geworden van zichzelf.

Ook doorheen vele gebeurtenissen die op het eerste gezicht eerder toevallig lijken, is Jezus meer aanwezig dan we doorgaans denken. Maar daarvoor moeten we leren kijken met gelovige ogen, leren zien met een gelovig hart. Gelovig, in de zin van overgave aan het diepere van het gebeuren.

En dan hebben we nog de mysteries van geboorte en dood waarin God zich heel bijzonder toont.

En niet te vergeten de schoonheid van de schepping.

Enz enz …

Laat ons niet enkel bidden, maar laat ons gebed worden. We zullen zien wat zovelen voor de tijd van Jezus verlangden te zien.

kris

Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging,
kan via de blog Van Woord naar leven.

Laat ons bidden

Heer Jezus,

in uw naam willen wij God danken om uw grootouders, Joachim en Anna. Ook al weten we geschiedkundig weinig of niets over hen, we willen hen vandaag van harte in de bloemekes zetten.

Vandaag willen wij bijzonder bidden voor onze gezinnen; dat het plaatsen mogen zijn waar het gebed een centrale plaats heeft, waar de liefde mag bemind worden, waar Gij ontmoet moogt worden.

Heilige Joachim, heilige Anna, bid voor ons.

Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.