Lezingen van de dag – zaterdag 21 januari 2017

zaterdag in week 2 door het jaar


Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën 9, 2-3 + 11-14

Christus is zo ver gegaan in zijn gegeven-zijn aan de anderen, dat Hij er zelfs zijn leven voor over had. Dit was zijn offer. In vergelijking met de offers van het oude Verbond, de offers van bokken en stieren, ligt het grote verschil hierin dat Hij zichzelf geeft. Dit kon omdat Hij trouw wilde zijn aan de Geest die Hem hiertoe aanzette.

Broeders en zusters,
De voorste tent, die is ingericht met de lampenstandaard en de tafel voor de toonbroden, wordt het heilige genoemd. Achter het tweede voorhangsel bevindt zich de tent die het allerheiligste genoemd wordt.
Christus daarentegen is aangetreden als hogepriester van al het goede dat ons is toebedacht: Hij is door een indrukwekkender en volmaakter tent – die niet door mensenhanden gemaakt is en niet behoort tot onze schepping – voor eens en altijd het hemelse heiligdom binnengegaan, en dan niet met bloed van bokken en jonge stieren maar met zijn eigen bloed. Zo heeft Hij een eeuwige verlossing verworven. Want als het lichaam van wie onrein is al wordt gereinigd en geheiligd wanneer het besprenkeld wordt met het bloed van bokken en stieren of bestrooid met de as van een jonge koe, hoeveel te meer zal dan niet het bloed van Christus, die dankzij de eeuwige Geest zichzelf heeft kunnen opdragen als offer zonder smet, ons geweten reinigen van daden die tot de dood leiden, en het heiligen voor de dienst aan de levende God?

 

Psalm 47, 2 + 3 + 6 + 7 + 8 + 9

Refr.: Juich God toe met jubelzang.

Klap in de handen, o volken,
juich God toe met jubelzang.

Geducht is de Heer, de Allerhoogste,
machtige koning van heel de aarde.

Onder gejuich steeg God omhoog,
de Heer steeg op bij hoorngeschal.

Zing voor God, zing een lied,
zing voor onze koning, zing Hem een lied.

God is koning van heel de aarde.
Zing een feestelijk lied.

God heerst als koning over de volken,
God zetelt op zijn heilige troon.

 

Uit het evangelie volgens Marcus 3, 20-21

Jezus’ optreden wekte heel wat verwondering en ergernis, zelfs bij zijn familieleden. Zijn belangloze inzet en zijn verregaande dienst om niet, konden ze niet vatten. Ook voor hen was alléén geloof de norm om Hem te begrijpen. Verhalen die laten verstaan dat mensen uit Jezus’ onmiddellijke omgeving alles direct vernamen, vertekenen de waarheid en maken Jezus’ familie onecht.

Jezus ging terug naar huis, en weer verzamelde zich een menigte, zodat ze zelfs niet de kans kregen om te gaan eten.
Toen zijn verwanten hiervan hoorden, gingen ze op weg om Hem, desnoods onder dwang, mee te nemen, want volgens hen had Hij zijn verstand verloren.

Van Woord naar leven

... volgens hen had Hij zijn verstand verloren, zo lezen we.Het was een merkwaardig beeld gisteren: Donald Trump die zijn eed tot het presidentschap van de Verenigde Staten aflegde met de hand op de Bijbel. Dat is nogal wat ... dacht ik bij mezelf. Tegelijk, of net daarna, sprak hij in zijn eerste presidentiële speech over 'eerst Amerika'. En de rest van de wereld ??? En wat met die hand op de Bijbel ??? Ik kan dit niet vatten. Sorry. Het ligt misschien aan mij maar ik kan daar echt niet bij. Is de Bijbel niet één grote oproep tot gemeenschap, tot broederschap met ieder, met een bijzondere liefde voor zij die arm en kwetsbaar zijn. Het Nieuwe Testament spreekt niet van grenzen, bepaalde bevolkingsgroepen of rassen. Zij spreekt van naastenliefde voor ieder, tot aan de uiteinden der aarde. Jezus noemde zichzelf dan ook geen koning van deze wereld. Donald Trump doet dat - in zekere zin - wel. En gelijk heeft hij. Hij spreekt dan ook niet als de Messias, wat Jezus wel deed. Maar die hand op de Bijbel stoort me, zeker wanneer je enkele minuten nadien zo'n egoïstische boodschap de wereld instuurt. Ik kan dat niet gerijmd krijgen.En toch is dat de wereld van vandaag. 'Eigen volk eerst' leeft ook in onze contreien, in de harten van velen; harten die zich laten leiden door angst en verbittering, door populisme en kortzichtige cafépraat. Het echte debat dat de wereld zo nodig heeft - het debat van de Liefde - wordt niet door iedereen bemind. En toch is dat de weg die in de diepte heil brengt aan onze samenleving; hier in België, maar ook wereldwijd.We moeten in deze wereld leven, de liefde dienend, met hart en ziel, ons engagerend waar het kan en naar onze mogelijkheden, maar zonder van de wereld te zijn. En als men zegt of denkt dat we ons verstand verloren hebben ... ach het zij zo. Laat de kippen maar kakelen.Liefhebben, altijd en overal. Dat is de boodschap; Blijde Boodschap.kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer Jezus, leer ons van harte in deze wereld te leven zonder van deze wereld te zijn. Moge de liefde Gods onze enige richtsnoer zijn. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.