Lezingen van de dag – zaterdag 26 dec. 2015

H. STEFANUS, EERSTE MARTELAAR

feest

Licht en donker, goed en kwaad, liggen in ons leven vaak niet ver uiteen. Onmiddellijk na het hoogfeest van Kerstmis, confronteert de kerk ons met het droeve tafereel van de marteldood van Stefanus. Alleen een consequent geloof zoals dat van Stafanus kan die tweestrijd in ons overwinnen. Net als Saulus, zijn ook wij vaak passieve toeschouwers die het kwaad laten woekeren en gebeuren. Gelukkig is er de goddelijke barmhartigheid die ons deze zonde wil vergeven.

 

Uit de Handelingen van de Apostelen 6, 8-10 + 7, 54-60

Ik zie de hemel geopend.

Stefanus verrichtte dankzij Gods genade en kracht grote wonderen en tekenen onder het volk.
Enkele leden van de synagoge van de Vrijgelatenen, waartoe ook Joden uit Cyrene en Alexandrië behoorden, evenals Joden uit Cilicië en Asia, kwamen echter in verzet en begonnen met hem te redetwisten, maar ze konden niet op tegen zijn wijsheid en tegen de heilige Geest die hem bezielde.
Toen ze hem hoorden, ontstaken ze in woede en begonnen te knarsetanden.
Maar vervuld van de heilige Geest sloeg Stefanus zijn blik op naar de hemel en zag de luister van God, en Jezus, die aan Gods rechterhand stond, en hij zei: ‘Ik zie de hemel geopend en de Mensenzoon, die aan Gods rechterhand staat.’
Maar ze schreeuwden en tierden, hielden hun handen voor hun oren en stormden met zijn allen op hem af. Ze dreven hem de stad uit om hem te stenigen.
De getuigen gaven hun mantel in bewaring bij een jongeman die Saulus heette.
Terwijl Stefanus gestenigd werd, riep hij uit: ‘Heer Jezus, ontvang mijn geest.’
Hij viel op zijn knieën en riep luidkeels: ‘Heer, reken hun deze zonde niet aan!’
En na deze woorden stierf hij.

 

Psalm 31, 3cd + 4 + 6 + 8 + 16 + 17

Refr.: In uw hand, Heer, leg ik mijn leven.

Heer, wees voor mij een rots,
een toevlucht, een vesting
die mij redding biedt.

U bent mijn rots, mijn vesting,
U zult mijn gids zijn, mij leiden, Icon Lamp
tot eer van uw Naam.

In uw hand leg ik mijn leven,
Heer, trouwe God,
U verlost mij.

Ik zal mij verblijden,
juichen over uw trouw,
want U ziet mijn ellende,
U kent de nood van mijn ziel.

In uw hand liggen mijn lot en mijn leven,
bevrijd mij uit de greep
van mijn vijanden en vervolgers.

Laat het licht van uw gelaat
over mij schijnen,
toon uw trouw en red uw dienaar.

 

Uit het evangelie volgens Matteüs 10, 17-22

Al wie Gods zending uitdraagt, zal ook de nodige tegenkantingen ondervinden zoals Jezus zelf. Hij moet zich er dan niet om bekommeren wat hij zal doen of zeggen ter verdediging. Als hij verbonden blijft met de Heer, zal hem worden ingegeven wat hij moet zeggen. Niet hij is het die dan spreekt, maar door hem spreekt de Geest van de Vader.

Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Pas op voor de mensen, want ze zullen je voor het gerecht brengen en je geselen in hun synagogen. Jullie zullen omwille van mij worden voorgeleid aan gouverneurs en koningen, en een getuigenis moeten afleggen ten overstaan van hen en de heidenen.
Wanneer ze je uitleveren, vraag je dan niet bezorgd af hoe je moet spreken of wat je moet zeggen. Want wat je moet zeggen, zal je op dat moment worden ingegeven.
Jullie zijn het immers niet zelf die dan spreken, het is de Geest van jullie Vader die in jullie spreekt.

Van Woord naar leven

Stefanus viel op zijn knieën en riep luidkeels: ‘Heer, reken hun deze zonde niet aan!’ En na deze woorden stierf hij.Gisteren vierden we de geboorte van Jezus op aarde. Vandaag gedenken we de marteldood van Stefanus; zijn geboorte in de hemel. Beide feesten zijn in wezen geboortefeesten.Er is over Stefanus veel te zeggen, maar laten we eens stilstaan bij de woorden die hij richtte tot de Heer over zijn beulen: ‘Heer, reken hun deze zonde niet aan!’ Hij volgt hiermee zijn Jezus die bad op het kruis: 'Vader vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen'.De sfeer van onze huidige maatschappij is dikwijls tegen de geest van het schenken van vergeving, tegen de geest van Jezus. En het vraagt moed om als christen de geest van het schenken van vergeving levend te houden. Vergeving vragen aan God en zelf vergeving schenken schept ruimte, het schept mogelijkheden tot iets nieuws.In het schenken van vergeving ligt namelijk een diep en blij mysterie verborgen: het mysterie van verzoening, van broederschap, van feest. Het is de weg banen voor het Pasen van de Heer: het langskomen van Hem, het door Hem aangeraakt worden, zijn genezing toelaten daar waar de liefde gekwetst was.Ja lieve mensen, laat ons elkaar vergeven, alle gevoelens van haat loslaten. Laat ons de liefde van God welkom heten, en werkzaam zijn. Laten we in zijn heilige Adem gaan staan, om één met Jezus te doen wat Hij ons geleerd heeft: de wil van God te doen op aarde, zoals die in de hemel gebeurt.Laten we Gods barmhartigheid liefhebben, en vanuit Hem zelf barmhartig zijn.Ook dat is kerstmis.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer,1303HolyWeek schenk ons de genade in U te blijven, zoals Gij in ons blijft. Schenk ons die heilige moed om in onze samenleving tekens te stellen van uw aanwezigheid; tekens van verzoening, van vergeving, van vrede. Kom Jezus, breng ons samen, en maak ons tot haarden van vrede. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.