Lezingen van de dag – zondag 1 juli 2018

13e zondag door het jaar – B


Uit het boek Wijsheid 1, 13-15 + 2, 23-24

God heeft de mens geschapen voor de eeuwigheid, als afspiegeling van zijn eigen wezen.

De dood is niet door God gemaakt. God vindt geen vreugde in de ondergang van enig levend wezen. Hij heeft alles geschapen om het te laten bestaan. Alles ter wereld dient om het leven in stand te houden. In geen enkel schepsel ligt de kiem van de dood, en het dodenrijk kan op aarde geen rechten doen gelden, want rechtvaardigheid maakt onsterfelijk.
God heeft de mens immers geschapen voor de eeuwigheid, als afspiegeling van zijn eigen wezen.
Maar de duivel heeft uit jaloezie de dood in de wereld gebracht; ieder die hem toebehoort roept de dood over zich af.

 

Psalm 30, 2 + 3 + 4 + 5 + 6 + 11 + 13

Refr.: Ik wil U prijzen, Heer, want U hebt mij gered.

Hoog wil ik U prijzen, Heer, want U hebt mij gered
en mijn vijand geen reden gegeven tot vreugde.
Heer, mijn God, ik riep tot U om hulp
en U hebt mij genezen.
Heer, U trok mij uit het dodenrijk omhoog,
ik daalde af in het graf, maar U hield mij in leven.

Zing voor de Heer, allen die Hem trouw zijn,
loof zijn heilige Naam.
Zijn woede duurt een oogwenk,
zijn liefde een leven lang.
Met tranen slapen we ‘s avonds in,
‘s morgens staan we juichend op.

Luister, Heer, en toon uw genade,
Heer, kom mij te hulp.
U hebt mijn klacht veranderd in een dans,
mijn rouwkleed weggenomen, mij in vreugde gehuld.
Mijn ziel zal voor U zingen en niet zwijgen.
Heer, mijn God, U wil ik eeuwig loven.

 

Uit de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs 8, 7 + 9 + 13 + 15

Christus heeft de overvloedige rijkdom van zijn godheid met de mensen gedeeld en onze menselijke behoeftigheid werd overstelpt met een overvloed aan geestelijke gaven. Ook vandaag nog, zijn velen arm. Het voorbeeld van Christus nodigt ons uit om opnieuw een gelijke verdeling van goederen te bewerken. Zouden de rijken geen nood hebben aan een rijkdom die enkel de armen hen kunnen geven?

Broeders en zusters,
u blinkt in alles uit: in geloof, in kennis en welsprekendheid, in inzet op elk gebied, in de liefde die wij in u hebben gewekt; blink dus ook uit in dit goede werk.
Tenslotte kent u de liefde die onze Heer Jezus Christus heeft gegeven: Hij was rijk, maar is omwille van u arm geworden opdat u door zijn armoede rijk zou worden.
Het is niet de bedoeling dat u door anderen te helpen zelf in moeilijkheden raakt. Er moet evenwicht zijn. Zoals ook geschreven staat: ‘Hij die meer had, had niet te veel; hij die minder had, had niet te weinig.’

 

Alleluia.

Uw woord is waarheid, Heer,
wijd ons U toe in de waarheid.

Alleluia.

 

Uit het evangelie volgens Marcus 5, 21-43

Jaïrus en de zieke vrouw wenden zich tot Jezus, een geneesheer die sterkt verschilt van andere. De twee verhalen houden dezelfde bevestiging in: het heil wordt verleend aan om het even wie gelooft in Christus, de meeester van het leven.

Toen Jezus weer met de boot was overgestoken, verzamelde er zich een grote menigte bij Hem, en Hij bleef aan het meer.
Een van de leiders van de synagoge, die Jaïrus heette, kwam naar Hem toe, en toen Hij Jezus zag viel hij aan zijn voeten neer. Hij smeekte Hem dringend: ‘Mijn dochter ligt op sterven; kom haar de handen opleggen om haar te redden en te zorgen dat ze in leven blijft.’ Hij ging met hem mee.

Een grote menigte volgde Hem en verdrong zich om Hem heen. Onder hen was ook een vrouw die al twaalf jaar aan bloedverlies leed. Ze had veel ellende doorgemaakt door de behandeling van allerlei artsen, aan wie ze haar hele vermogen had uitgegeven zonder dat ze ergens baat bij had gehad; integendeel, ze was alleen maar achteruitgegaan. Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan, want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze voorgoed van de kwaal genezen was. Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit Hem was weggestroomd. Midden in de menigte draaide hij zich om en vroeg: ‘Wie heeft mijn kleren aangeraakt?’ Zijn leerlingen zeiden tegen hem: ‘U ziet dat de menigte zich om u verdringt en dan vraagt U: “Wie heeft mij aangeraakt?”’ Maar Hij keek om zich heen om te zien wie het gedaan had. De vrouw, die bang was geworden en stond te trillen omdat ze wist wat er met haar was gebeurd, kwam naar Hem toe en viel voor Hem neer en vertelde hem de hele waarheid. Toen zei Hij tegen haar: ‘Uw geloof heeft u gered; ga in vrede en wees genezen van uw kwaal.’

Nog voor Hij uitgesproken was, kwamen enkele mensen tegen de leider van de synagoge zeggen: ‘Uw dochter is gestorven, waarom valt u de meester nog lastig?’ Maar Jezus hoorde dat en zei tegen de leider van de synagoge: ‘Wees niet bang, maar blijf geloven.’ Hij stond niemand toe om met hem mee te gaan, behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus. Ze kwamen bij het huis van de leider van de synagoge en zagen daar een groep mensen die luid stonden te huilen en te weeklagen. Hij ging naar binnen en zei tegen hen: ‘Waarom maken jullie zo’n misbaar en huilen jullie? Het kind is niet gestorven, het slaapt.’ Ze lachten Hem uit. Maar Hij stuurde hen allemaal naar buiten en ging met de vader en moeder van het kind en de leerlingen die bij Hem waren de kamer van het kind binnen. Hij pakte de hand van het kind vast en zei tegen haar: ‘Talita koem!‘ In onze taal betekent dat: ‘Meisje, ik zeg je, sta op!’ Meteen stond het meisje op en begon heen en weer te lopen. Ze was twaalf jaar. Iedereen was met stomheid geslagen. Hij drukte hun op het hart dat niemand dit te weten mocht komen, en zei dat ze haar te eten moesten geven.

Van Woord naar leven

Twee genezingsverhalen vandaag in het evangelie. Ik wil met u kijken naar de eerste genezing, naar de vrouw die al jarenlang aan bloedverlies deed.Heel dikwijls praten wij (terecht overigens) over het aangeraakt worden door de Heer. Het is van belang dat we ons openen voor Hem, zodat Hij ons kan aanraken opdat alle donkerte in onszelf kan omgebogen worden naar Gods licht. Bij de vrouw met haar bloedverlies zien we een andere beweging. Deze vrouw raakt Jezus aan. Uit eigen beweging gaat zij naar de Heer toe en raakt Hem aan.Wat we uit dit verhaal, of van deze vrouw, kunnen leren, is dat godsontmoeting een dubbele beweging moet kennen. Een beweging van God uit naar de mens, en een beweging van de mens uit naar God.De beweging van de mens bestaat vooral op het vlak van geloof; geloof in de zin van openstaan voor, en overgave aan, de Heer. Je hart openen voor Jezus, Hem welkom heten, de stilte van dit ‘komen van de Heer’ diep beminnen en koesteren. En je dan geven aan Hem, aan zijn aanwezigheid, aan zijn genade. Dat is gods-ontmoeting, dat is staan in de dubbele beweging die een godsontmoeting vraagt.Dus, geliefde mensen, een gebedshouding, zowel tijdens ons expliciet gebed als tijdens ons ‘bidden’ tussen de kookpotten.Moge we vanuit dit aanraken en aangeraakt worden, Gods liefde bezingen doorheen al ons doen en laten; innig verenigd met Hem.Een mooie, zonnige, gezegende zondag voor u allen.kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Goede God, moge uw heilige Geest ons leven bezielen, opdat wij voortdurend in diep geloof de stap zouden zetten naar Jezus, zoals Hij naar ons toe komt. Moge deze godsontmoeting ons ten diepste genezen daar waar dit nodig is, en ons leiden in uw liefde voor allen. In Christus’ naam. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.