Lezingen van de dag – zondag 24 mei 2015

PINKSTEREN      (hoogfeest)

Uit de Handelingen van de Apostelen 2, 1-11

De vijftigste dag na Pasen – wat Pinksteren betekent – herdachten de Joden de overhandiging van de Wet op de berg Sinaï. In deze context plaatst Lucas de gave van de Geest, de geboorte van de Kerk en het heil voor gans het heelal in Christus.

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.
In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, Joden en proselieten, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’

 

Psalm 104, 1ab + 24 + 29-30 + 34

Refr.: Zend uw Geest, en maak uw schepping weer nieuw.

Prijs de Heer, mijn ziel. Heer,
mijn God, hoe groot bent U. 22a1915828cf25bf24584e27e43fa473
Hoe talrijk zijn uw werken, Heer.
Alles hebt U met wijsheid gemaakt,
vol van uw schepselen is de aarde.

Verberg uw gelaat en zij bezwijken van angst,
ontneem hun de adem en het is met hen gedaan,
dan keren zij terug tot het stof dat zij waren.
Zend uw adem en zij worden geschapen,
zo geeft U de aarde een nieuw gelaat.

Moge mijn lofzang de Heer behagen,
zoals ik mijn vreugde vind in Hem.

 

Uit de brief van Paulus aan de Galaten 5, 16-25

Leven onder stuwing van de Geest betekent deelhebben aan de dood en de verrijzenis van de Heer. Het is zich vrijmaken van een natuur die getekend is door de zonde en door kleinzielige eigenliefde. Het betekent zich openstellen voor een levenswijze waarin Christus zelf de norm wordt van elke inzet: ‘Ik ben het niet die leeft, maar Christus in mij’.

Broeders en zusters,
laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt.
Maar wanneer u door de Geest geleid wordt, bent u niet onderworpen aan de wet.
Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing die ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God. Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Er is geen wet die daar iets tegen heeft.
Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen.
Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst.

 

Alleluia.images

Kom, heilige Geest,
vervul het hart van uw gelovigen,
en ontsteek in hen het vuur van uw liefde.

Alleluia.

 

Uit het evangelie volgens Johannes 15, 26-27 + 16, 12-15

De heilige Geest zal ons leiden naar de volle waarheid.

Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Wanneer de Pleitbezorger komt die Ik van de Vader naar jullie zal zenden, de Geest van de waarheid die van de Vader komt, zal die over mij getuigen. Ook jullie moeten mijn getuigen zijn, want jullie zijn vanaf het begin bij mij geweest.
Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer Hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar Hij zal zeggen wat Hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat. Door jullie bekend te maken wat Hij van mij heeft, zal Hij mij eren.
Alles wat van de Vader is, is van mij – daarom heb Ik gezegd dat Hij alles wat Hij jullie bekend zal maken, van mij heeft.’

Van Woord naar leven

Het is deugddoend dat wij, in ons christelijk geloof, God ook mogen ervaren als Heilige Geest, als de bezielende Kracht in ieder van ons. Want er gaat een “kracht” uit van onze Liefde-God. In de liturgie van vandaag wordt zijn aanwezigheid beschreven met symbolische tekens: Vuur! Een heilig vuur dat brandt, maar niet vernietigt of verteert, zoals bij het brandend braambos dat Mozes heeft ervaren. Vandaag laait er een nieuwe vurigheid op, een enthousiasme en een bezieling in ons kille, lauwe hart. En Wind! Een hevige wind, die ons doet denken aan de levensadem van God over het water uit het scheppingsverhaal. Op Pinksteren waait er een krachtige, nieuwe wind over onze oude wereld. Hier gebeurt een nieuwe schepping. Vuur en Wind, het zijn oude, Bijbelse symbolen voor de aanwezigheid van God zelf.Maar op Pinksteren vieren wij vooral dat onze Liefde-God met zijn vurigheid en zijn levensadem op elk van ons neerkomt, in ieder van ons woont om er voor altijd te blijven."Kunnen wij nog wel bezield worden?" zullen sommigen zich misschien afvragen. "Is er nog iets waardoor wij bewogen kunnen geraken, na alles er gebeurt de laatste tijd, ook in onszelf?" Mensen kunnen inderdaad heel wat ontgoochelingen oplopen. Misschien toch vooral dán, wanneer zij in beweging werden gebracht door dingen die hen eigenlijk niet gelukkig konden maken: geldzucht, prestige, carrière, genot, oude ideeën, of omdat zij hun energie hebben gestoken in relaties die toch geen toekomst hadden. Jong en oud, wij hebben allemaal nood aan een nieuwe begeestering door iets dat ons leven waardevol maakt. Vandaag zeggen wij dat wij geloven dat het kan! Wij geloven in de komst van een nieuwe, echte liefde in ons hart en ons gemoed.Maar opgepast! Gods levenskracht is geen soort magnetische inductie die iedereen willens nillens, verplicht móet ondergaan. Gods Geest is een “liefdevolle” kracht. En liefde dwingt niet, maar nodigt uit, praamt misschien en stuwt, maar respecteert steeds de andere. Gods Geest komt dus wonen in wie zijn hart voor Hem openstelt, in wie de liefde wíl toelaten in zijn leven. Hij spreekt onze vrijheid aan en vraagt onze medewerking.Als wij Hem in ons binnenlaten, dan is Hij wel geen gemakkelijke Gast, maar Iemand die veel van ons durft vragen. Bij alles wat wij ondernemen en doen, "brengt Hij ons in herinnering wat Jezus heeft gezegd ", nodigt Hij ons dus voortdurend uit tot de levensmentaliteit van Jezus: en dat is: zichzelf breken en delen, opdat anderen zouden leven. Geen zelfverheerlijking dus, maar zelfgave. Jezus’ liefde vraagt inderdaad een pijnlijke strijd tegen onze eigen zelfzucht. Maar, hoe louterend dit ook is, alleen deze zichzelf-gevende en anderen-dienende liefde is bij machte ons te bezielen tot diep menselijk geluk. Gods kracht verplettert onze menselijke vrijheid dus helemaal niet, maar spreekt die juist aan en nodigt ons uit tot heel persoonlijke medewerking met zijn liefdegloed.Wie echt bewogen wordt, gaat ook zelf bewegen. Wie bezield is, breekt naar buiten. De eerste vrucht van de echte liefde is openheid. Liefde maakt vrij. Wie innerlijk bevrijd is van zijn zelfzucht kan het niet nalaten op zoek te gaan om ook anderen te bevrijden van alles wat hen klein en opgesloten houdt. Jezus' bange leerlingen werden vrijmoedige getuigen. En zij werden door allen begrepen. Echte liefde doorbreekt en overschrijdt alle grenzen tussen mensen. Echte liefde is een taal die door iedereen wordt verstaan. Gods liefdekracht is niet beperkt tot een klein groepje vromen, maar is bestemd en ervaarbaar voor allen.Dat vieren wij met Pinksteren: dat Jezus’ Liefde in ons hart is uitgestort en, als wij met Hem meewerken, daar bezielend werkzaam is doorheen al het goede dat wij doen. En dat die Liefde bij machte is heel de wereld te vernieuwen, van binnenuit."Kom, Heilige Geest, kom in ons hart en onze wereld wonen met Uw Liefdekracht!"Frans Mistiaen, sjReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.  

Laten wij bidden

Kom heilige Geest,come_holy_spirit_yvonne_bell_1a schenk ons de gave van een warm en diep gebedsleven. Geef ons een sterk geloof dat ons doet schenken aan Hem die zich aan ons geschonken heeft. Leg in ons hart dat vurig enthousiasme dat ons fris en blij naar de medemens brengt. Maak van ons liefdevolle mensen die bereid zijn met allen gemeenschap te vormen, in Christus, onze broeder en Heer. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.