Lezingen van de dag – zondag 11 aug 2019

zondag 19 door het jaar – C

Uit het boek Wijsheid 18, 6-9

De voornaamste gebeurtenis in de geschiedenis van het Godsvolk voltrekt zich gedurende de nacht: de uittocht uit Egypte naar het Beloofde Land en de keuze van Israël tot uitverkoren volk. Enkel wie Hem verwacht in gebed en lofprijzing, zal God herkennen in de nacht.

De nacht van de uittocht uit Egypte was onze voorouders van tevoren aangekondigd, opdat ze moed zouden putten uit de vervulling van de beloften waarop ze vertrouwd hadden. Uw volk verwachtte de redding van de rechtvaardigen en de ondergang van hun vijanden.
En wat U bij de tegenstanders gebruikte als straf, hebt U ons, die door U geroepen zijn, als genade toebedeeld. De vrome dienaren van het goede volk brachten hun offers in het verborgene. Eensgezind namen de heiligen het goddelijke gebod in acht dat zij moeten delen in elkaars voor– en tegenspoed. Zo konden zij al van tevoren de lofliederen van onze voorouders aanheffen.

Psalm 33, 1 + 12 + 18 + 19 + 20 + 21 + 22

Refr.: Gelukkig het volk dat de Heer als zijn God heeft.

Juich, rechtvaardigen, voor de Heer,
de oprechten moeten Hem loven.

Gelukkig het volk dat de Heer als zijn God heeft,
de natie die Hij verkoos als de zijne.

Het oog van de Heer rust op wie Hem vrezen,
en hopen op zijn trouw.

Hij zal hen redden in doodsgevaar,
bij hongersnood zal Hij hun leven sparen.

Wij verwachten vol verlangen de Heer,
Hij is onze hulp en ons schild.

Ja, om Hem is ons hart verblijd,
op zijn heilige Naam vertrouwen wij.

Schenk ons uw trouw, Heer,
op U is al onze hoop gevestigd.

Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën 11, 1-2 + 8-19

Deze tekst is een ‘hymne aan het geloof’, niet opgevat als een beredeneerd instemmen met dat geloof of als een zoeken naar zekerheid, maar als een verhaal. Vrouwen en mannen werden geroepen, weggehaald uit het gevestigd bestaan, om vertrouwvol op weg te gaan. Onvermoeibaar, vaak doorheen de nacht van twijfel, vervolgden zij de zoektocht naar een ander vaderland. En wanneer de gehoorzaamheid hen geleid had tot de dood, hadden zij de zekerheid dat God hen het leven terug schonk.

Broeders en zusters,
het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien. Om hun geloof werden de mensen uit vroeger tijden geprezen.
Door zijn geloof ging Abraham, toen hij geroepen werd, gehoorzaam op weg naar een plaats die hij in bezit zou krijgen, en hij ging op weg zonder te weten waarheen. Door zijn geloof trok hij naar het land dat hem beloofd was maar hem nog niet toebehoorde. Samen met Isaak en Jakob, mede–erfgenamen van de belofte, woonde hij daar in tenten omdat hij uitzag naar een stad met fundamenten, door God zelf ontworpen en gebouwd.
Door haar geloof ontving ook Sara, hoewel ze onvruchtbaar was gebleven en niet meer in de bloei van haar leven was, de kracht om een kind te verwekken, en wel omdat ze vertrouwde op degene die de belofte had gedaan. Zo bracht één man, wiens kracht al gestorven was, zoveel nakomelingen voort als er sterren aan de hemel staan, ontelbaar als zandkorrels op het strand langs de zee.
Zij allen zijn in geloof gestorven; wat hun beloofd was zagen ze geen werkelijkheid worden, ze hebben slechts een glimp ervan begroet, en ze zeiden van zichzelf dat zij op aarde leefden als vreemdelingen en gasten. Door zo te spreken lieten ze blijken op doorreis te zijn naar een vaderland. En daarmee bedoelden ze niet het vaderland waaruit ze weggetrokken waren, anders waren ze daarheen wel teruggekeerd. Nee, ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Daarom schaamt God zich er niet voor hun God genoemd te worden en heeft Hij voor hen een stad gereedgemaakt.
Door zijn geloof kon Abraham, toen hij op de proef werd gesteld, Isaak als offer opdragen. Hij die de beloften had ontvangen, was bereid zijn enige zoon te offeren. Terwijl er tegen hem gezegd was: ‘Alleen door Isaak zul je nageslacht krijgen’, zei hij bij zichzelf dat het voor God mogelijk moest zijn iemand uit de dood op te wekken, en daarom kreeg hij hem ook terug, bij wijze van voorafbeelding.

Alleluia.

Geprezen de koning die komt,
in de naam van de Heer !
Vrede in de hemel en eer in de hoge.

Alleluia.

Uit het evangelie volgens Lucas 12, 32-48

Het Koninkrijk is er al: wij moeten ons dus ontdoen van aardse rijkdom en een onvergankeljke schat verzamelen. Het Koninkrijk is nog komende: wij moeten dus klaar staan om de Meester te ontvangen die op elk ogenblik kan terugkomen, zelfs midden in de nacht. De knecht die klaar staat om te dienen, zal door de Heer zelf worden bediend. De dienaar die verrast wordt door ledigheid, zal door de Heer worden achtergelaten. Ieder zal rekenschap moeten afleggen volgens zijn gaven en verantwoordelijkheden.

Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Vrees niet, kleine kudde, want jullie Vader heeft jullie het Koninkrijk willen schenken. Verkoop je bezittingen en geef aalmoezen. Maak voor jezelf een geldbuidel die niet verslijt, een schat in de hemel die niet opraakt, waar een dief niet bij kan en die door geen mot kan worden aangevreten. Waar jullie schat is, daar zal ook jullie hart zijn.
Sta klaar, doe je gordel om en houd de lampen brandend, en wees als knechten die hun heer opwachten wanneer hij terugkeert van een bruiloft, zodat ze direct voor hem opendoen wanneer hij aanklopt. Gelukkig de knechten die de Heer bij zijn komst wakend aantreft. Ik verzeker jullie: hij zal zijn gordel omdoen, hen aan tafel nodigen en hen bedienen. Gelukkig degenen die hij zo aantreft, ook al komt hij midden in de nacht of kort voor het aanbreken van de dag. Besef wel: als de heer des huizes had geweten op welk uur de dief zou komen, dan zou hij niet in zijn huis hebben laten inbreken. Ook jullie moeten klaarstaan, want de Mensenzoon komt op een tijdstip waarop je het niet verwacht.’
Petrus vroeg: ‘Heer, is deze gelijkenis alleen voor ons bedoeld of voor iedereen?’
De Heer antwoordde: ‘Wie is die betrouwbare en verstandige rentmeester die de heer zal aanstellen over zijn knechten om hun op tijd het eten te geven dat hun toekomt? Gelukkig de dienaar die daarmee bezig is wanneer zijn heer komt. Ik verzeker jullie: hij zal hem aanstellen over alles wat hij bezit. Maar als die dienaar bij zichzelf zegt: Mijn heer komt maar niet, en als hij de knechten en dienstmeisjes gaat slaan, zich volvreet en zich bedrinkt, dan komt de heer van die dienaar op een dag waarop hij het niet verwacht en op een tijdstip dat hij niet kent, en dan zal hij hem straffen met zijn zwaard en hem het lot van de trouwelozen doen ondergaan. De dienaar die weet wat zijn heer wil, maar geen voorbereidingen treft en niet overeenkomstig zijn wil handelt, zal veel slagen te verduren krijgen. Maar wie niet weet wat zijn heer wil en zo handelt dat hij slaag verdient, zal weinig slagen te verduren krijgen. Van iedereen aan wie veel gegeven is, zal veel worden geëist, en hoe meer aan iemand is toevertrouwd, des te meer zal van hem worden gevraagd.’

Laten wij bidden

Goede God, maak van ons waakzame mensen, die als een gebed zonder ophouden eenvoudig en blij uitkijken naar uw voortdurend komen, nu en in het uur van onze dood. Geef ons een hart dat open staat voor uw liefde, opdat wij vanuit uw Geest mogen beminnen en U aanwezig stellen in al wat wij doen. In Christus' naam. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.