Standaard afbeelding van thumbnail

Lezingen van de dag – zondag 23 juni 2019

 

12e zondag door het jaar – C


Uit de profeet Zacharia 12, 10-11

Na de vervolging van en de moord op zovele profeten, staat er nu een profeet op die door zijn sterven de bekering bewerkt van allen die hun hoop en hun geloof op Hem hebben gesteld: de Messias.

Zo spreekt de Heer:
‘Het huis van David en de inwoners van Jeruzalem zal Ik vervullen met een geest van mededogen en inkeer. Ze zullen zich weer naar Mij wenden, en over degene die ze hebben doorstoken, zullen ze weeklagen als bij de rouw om een enig kind; hun verdriet zal zo bitter zijn als het verdriet om een oudste zoon.
Op die dag zal men in Jeruzalem zo luid weeklagen als er in de vlakte van Megiddo wordt geweeklaagd om Hadad–Rimmon.’

 

Psalm 63, 2-6 + 8-9

Refr.: Heer, aan U ben ik gehecht, met heel mijn ziel.

God, U bent mijn God, U zoek ik,
naar U smacht mijn ziel,
naar U hunkert mijn lichaam
in een dor en dorstig land, zonder water.

In het heiligdom heb ik U gezien,
uw macht en majesteit aanschouwd.
Uw liefde is meer dan het leven,
mijn lippen zingen uw lof.

U wil ik prijzen, mijn leven lang,
roepend uw Naam, de handen geheven.
Dan wordt mijn ziel verzadigd met uw overvloed,
jubel ligt op mijn lippen, mijn mond zal U loven.

U bent altijd mijn hulp geweest,
ik juichte in de schaduw van uw vleugels.
Ik ben aan U gehecht, met heel mijn ziel,
uw rechterhand houdt mij vast.

 

Uit de brief van Paulus aan de Galaten 3, 26-29

Alle gedoopten zijn op dezelfde wijze verenigd met Christus. In Hem zijn zij allen kinderen van God. Daarin ligt de basis voor een volstrekte gelijkheid en een radicale eenheid onder de mensen. Deze erfenis, eerst door God aan Abraham beloofd, schenkt Jezus voortaan aan elke gelovige.

Broeders en zusters,
door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God.
U allen die door de doop één met Christus bent geworden, hebt u met Christus omkleed.
Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen; u bent allen één in Christus Jezus.
En omdat u Christus toebehoort, bent u nakomelingen van Abraham, erfgenamen volgens de belofte.

 

Alleluia.

Gezegend de koning die komt,
in de naam van de Heer !
Vrede in de hemel en eer in de hoge.

Alleluia.

 

Uit het evangelie volgens Lucas 9, 18-24

Aan de leerlingen, die er langs Petrus toe kwamen om zijn goddelijke zending te belijden, openbaart Jezus zijn komend Pasen. Allen, die na hen in Christus geloven, moeten weten dat zij geroepen zijn de Heer te volgen tot in de dood.

Toen Jezus eens aan het bidden was en alleen de leerlingen bij Hem waren, stelde Hij hun de vraag: ‘Wie zeggen de mensen dat Ik ben?’
Ze antwoordden: ‘Johannes de Doper, maar anderen zeggen Elia, en weer anderen beweren dat een van de oude profeten is opgestaan.
Hij zei tegen hen: ‘En wie ben Ik volgens jullie?’
Petrus antwoordde: ‘De door God gezonden messias.’
Hij beval hun op strenge toon dat tegen niemand te zeggen.
Hij zei: ‘De Mensenzoon zal veel moeten lijden en door de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden worden verworpen en gedood, maar op de derde dag zal Hij uit de dood worden opgewekt.’
Tegen allen zei Hij: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden.

Van Woord naar leven

Vandaag vraagt Jezus aan ieder van ons: ‘Wie ben Ik volgens jullie?’Wanneer een moeder aan haar kind zou vragen: 'Schat, wie ben ik voor u ?', zou het kind antwoorden: 'Jij bent mijn mama, de allerliefste van heel de wereld'. De vraag is onlosmakelijk verbonden aan het antwoord. Niet enkel omdat het de logica zelf is dat er op een vraag een antwoord komt, maar omdat het antwoord een ontmoeting inhoudt vanuit de vraag. Moeder en kind ontmoeten elkaar in vraag en antwoord.Zo ook met de vraag van Jezus aan Petrus gesteld, maar ook aan ons: 'Wie ben Ik volgens jullie?'. Deze vraag is met liefde gesteld. Immers elk woord van de Heer is vervuld van liefde, dus ook deze vraag. Gaat ons antwoord louter een theorietje zijn, of gaan we de Heer ontmoeten in ons antwoord... Een louter theoretisch antwoord kan theologisch gezien misschien wel correct zijn, maar daarom houdt het nog geen ontmoeting in. Wat de Heer wil is ons ontmoeten, zoals die mama haar kindje ontmoette. Wanneer de Heer ons die vraag stelt wilt Hij in ons iets losweken, namelijk die warme ontmoeting met ieder van ons waar Hij (en laat ons eerlijk zijn: wij ook) zo naar verlangt. Hij weet immers wanneer we Hem ontmoeten dat dit heilzame gevolgen heeft voor onszelf, Kerk en samenleving.En dan ons antwoord. Wat gaan we antwoorden op de vraag van Jezus 'Wie ben Ik volgens jullie?' Kunnen we zeggen zoals Petrus: ‘De door God gezonden messias.’ En nogmaals, niet zomaar als een theorie, maar als een waarachtig eerlijk antwoord, vanuit het diepst van ons hart. Wie deze woorden van Petrus tot antwoord neemt naar de Heer toe, zegt veel; héél veel. Eigenlijk zeg je: 'Jij bent de door God gezonden Redder, jij bent mijn bevrijder, mijn inwoning, mijn Heer aan wie ik me graag geef'. Wie - welke weg hij ook nog moet afleggen - deze woorden met hart en ziel kan zeggen, is vol van genade. Het is immers de Heer zelf die in zijn Geest ons bezielt met deze woorden.En dan, zo zou je kunnen denken, volgt er een mooie, vredevolle, bijna romantische weg... Vergeet het.Het evangelie van vandaag eindigt met: 'Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden.' Ons leven verliezen... Da's niet makkelijk. Het vraagt een innerlijk afsterven van al die dingen waar we als mens prat op gaan, dingen die ons wegtrekken van de Heer, die een belemmering vormen te leven in Hem. We hebben zojuist in ons antwoord aan de Heer gezegd dat Hij de door God gezonden messias is. Dat wilt zeggen, wanneer we deze woorden ernstig nemen, dat we Hem toelaten bezit te nemen van heel ons zijn, dat we bereid zijn af te sterven aan al die dingen die hiervoor in de weg staan.Eigenlijk gaat het hier niet over verliezen, maar over winnen. Winnen in de zin van dat je je diepste identiteit zult ontdekken, namelijk het geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis. Ja, wie toelaat dat Christus in hem leeft zal die identiteit ontdekken: de schat in de akker. Prachtig!Maar da's dus geen romantische weg. Het is de weg van het kruis, de weg van het sterven, de weg van de liefde, de weg van het ware leven. Het is de weg van de totale omvorming in Christus. Het is de roeping van ieder van ons persoonlijk, en van ons als gemeenschap de Kerk. In de diepte is het een weg van vrede en vreugde, geworteld in God zelf, in het Pasen van de Heer.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer, ook aan ons vraagt Gij vandaag: 'Wie zegt gij dat Ik ben ?' Geef dat wij U in waarheid mogen antwoorden en dat ons antwoord een innige ontmoeting mag inhouden met U. Trek ons zowel in de vraag als het antwoord in de brand van uw liefde, in het vuur van uw kruisgenade, in het licht van uw opstanding, opdat ons leven innig één mag worden met U; Gij, onze broeder en Heer. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.