Lezingen van de dag – zondag 31 mei 2020
Pinksteren
Hoogfeest
Uit de Handelingen van de Apostelen 2, 1-11
De vijftigste dag na Pasen – wat Pinksteren betekent – herdachten de Joden de overhandiging van de Wet op de berg Sinaï. In deze context plaatst Lucas de gave van de Geest, de geboorte van de Kerk en het heil voor gans het heelal in Christus.
Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.
In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ‘Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Parten, Meden en Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kappadocië, mensen uit Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de omgeving van Cyrene in Libië, en ook Joden uit Rome die zich hier gevestigd hebben, Joden en proselieten, mensen uit Kreta en Arabië – wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over Gods grote daden.’
Psalm 104, 1 + 24 + 29 + 30 + 31 + 34
Refr.: Zend uw Geest, dan komt er weer leven.
Heer, mijn God, hoe groot bent U.
Met glans en glorie bent U bekleed.
Hoe talrijk zijn uw werken, Heer.
Alles hebt U met wijsheid gemaakt,
vol van uw schepselen is de aarde.
Verberg uw gelaat en zij bezwijken van angst,
ontneem hun de adem en het is met hen gedaan,
dan keren zij terug tot het stof dat zij waren.
Zend uw adem en zij worden geschapen,
zo geeft U de aarde een nieuw gelaat.
De luister van de Heer moge eeuwig duren,
laat de Heer zich verheugen in zijn werken.
Moge mijn lofzang de Heer behagen,
zoals ik mijn vreugde vind in Hem.
Uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs 12, 3b-7 + 12-13
De Vader is de bron van elke geestelijke kracht. Hieruit komt alle dienstverlening in de Kerk tot stand. Door zijn innerlijke gaven verzekert de Geest de onderlinge eenheid van alle gedoopten.
Broeders en zusters,
niemand kan ooit zeggen: ‘Jezus is de Heer’, behalve door toedoen van de heilige Geest.
Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest; er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer; er zijn verschillende uitingen van bijzondere kracht, maar het is één God die ze allemaal en bij iedereen teweegbrengt. In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente.
Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun veelheid vormen al die delen samen één lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus. Wij zijn allen gedoopt in één Geest en zijn daardoor één lichaam geworden, wij zijn allen van één Geest doordrenkt, of we nu uit het Joodse volk of uit een ander volk afkomstig zijn, of we nu slaven of vrije mensen zijn.
Alleluia.
Kom, heilige Geest,
vervul het hart van uw gelovigen,
en ontsteek in hen het vuur van uw liefde.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 20, 19-23
Zoals de Schepper de levensadem blies in de eerste mens, zo deelt de verrezen Christus aan zijn leerlingen zijn levensgeest mee. De Geest maakt alles nieuw en geeft aan zondaars, die vergeving kregen, de oorspronkelijke gaafheid terug.
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik wens jullie vrede!’
Na deze woorden toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen.
Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.’
Na deze woorden blies Hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest. Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.’
Van Woord naar leven
In het woonzorgcentrum waar ik werkzaam ben hebben wij een afdeling die Stille Droom heet; het zijn uitsluitend dove ouderlingen. Omdat door de coronamaatregelen er nog geen priester in huis mag, hield ik vorige donderdag een Woord- en communiedienst voor Stille Droom; uiteraard met tolk.Stille Droom leeft, net als alle bewoners bij ons in het zorgcentrum, al vele weken in quarantaine. Als een aparte bubbel in huis zagen zij enkel elkaar, en uiteraard het zorgpersoneel. En via de tuin soms ook familie of kennissen.Daar zij vandaag geen viering zouden hebben, had ik ervoor gekozen de lezingen van Pinksteren te nemen. In het woordje na het evangelie sprak ik over hun wekenlange quarantaine. Je kon het wat vergelijken met de leerlingen die uit angst voor de joden de deuren gesloten hielden. De ingevoerde quarantaine was en is in zekere zin immers ingevoerd uit ‘angst’ voor het virus. Maar juist in deze quarantaine, in deze afzondering, in deze bubbel, in deze kleine gemeenschap, komt de Heer aanwezig; net zoals bij de leerlingen toen. Hij komt in ons midden op geen andere wijze, en met geen andere woorden: ‘Ik wens jullie vrede.’De hamvraag die zich hier aandient voor ons is: Ontvangen we Hem, of niet? Zien we Hem, of niet? Staan we open voor Hem, of niet? En bovenal, op deze dag: ‘Zijn we ontvankelijk voor de gave van de heilige Geest die Jezus ons schenken wil, of niet?Eén van onze dove bewoners loopt voortdurend rond met haar tablet, van alles lezend op internet, foto’s trekkend en delend, en zo meer; een passie van haar. Ik vertelde haar dat dit enkel mogelijk is door de wifi die er is. Neem deze wifi weg, en er zou geen internet zijn. Het zou stil zijn op haar tablet. Ik vertelde dat de heilige Geest zoiets is als de wifi tussen Jezus en de Vader. De heilige Geest was datgene wat hen verbond; een levende liefde die hen ‘in elkaar’ hield. En deze heilige Geest, deze hemelse wifi zeg maar, krijgen wij vandaag geschonken, juist om in verbinding te blijven met God, in naam van de Heer. Daarom is het goed dagelijks open te staan voor de Geest, juist om die stroom van liefde toe te laten; ons geschonken om Gods liefde te kunnen zijn.Deze stroom van liefde is geen gezellig onder-onsje tussen God en ons. Het ontvangen van de Geest houdt wel degelijk een zending in. Jezus zegt het ons duidelijk in het evangelie van vandaag: ‘Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit.’ De zending die wij in ons dragen is geen andere zending dan deze van de Heer. Door het feit dat de Heer onder ons is, en in ons zijn woonst heeft, delen wij in zijn zending.In die zin zijn wij geroepen en gezonden evangelie te zijn voor elkaar, en voor allen. We zijn gezonden, ieder naar zijn roeping, naar de medemens te gaan, de straat op, de wereld in. Om Gods licht te zijn en te tonen, om zijn vrede te dragen en uit te dragen, om zijn liefde te belichamen en tot haar op te roepen. We zijn geroepen en gezonden Gods barmhartigheid te zijn; open en ontvankelijk voor ieder, met een bijzondere genegenheid voor wat broos en arm is in deze wereld, naar het voorbeeld van ons Heer. We zijn gezonden ook naar die plekken te gaan die misschien op het eerste zicht niet zo aantrekkelijk lijken; door de mentaliteit die er heerst, door het taalgebruik, of door bepaalde handelingen die daar misschien gebeuren, of wat dan ook. Paus Franciscus heeft gezegd, en hij heeft gelijk, dat we bereid moeten zijn onze handen vuil te durven maken.Ja, we zijn geroepen katholiek te zijn niet enkel onder de kerktoren binnen onze eigen gemeenschap, maar dus ook in de wereld. De wereld, waartoe we door de Heer uitdrukkelijk gezonden zijn.Maar voor dit alles hebben we dus de heilige Geest broodnodig. Buiten Hem zou het enkel stuntwerk zijn van onzentwege, een soort krachtpatserij onder de noemer ‘liefdadigheid’. Het is de bedoeling dat we onze zending beleven in de liefde Gods, diep verbonden met Hem, in naam van Christus. Ja, de Heer in ons, door ons, met ons.Geliefde mensen, heel graag wens ik u allen een zalige hoogdag toe. Moge de Geest ons allen van binnenuit stuwen Gods liefde te zijn voor elkaar, en voor allen.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer Jezus, beadem ons hart met de gloed van Gods Geest, opdat wij in U verenigd mogen blijven bij al wat wij doen en laten. Mogen wij vanuit deze verbondenheid de wereld omarmen, uw liefde dragend en uitdragend doorheen gebed, daad en woord. Kom heilige Geest, ontsteek in ons het vuur van Gods liefde. In Christus’ naam. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.
Laten wij bidden