maandag in week 31 door het jaar

Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen 2, 1-4

Acht de ander belangrijker dan uzelf.

Broeders en zusters,
nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zoveel hartelijk medeleven, maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle nederigheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 


Psalm 131, 1-3

Refr.: Bij U, Heer, ben ik veilig; bescherm mij in uw vrede.

Heer, niet trots is mijn hart,
niet hoogmoedig mijn blik,
ik zoek niet wat te groot is
voor mij en te hoog gegrepen.

Nee, ik ben stil geworden,
ik heb mijn ziel tot rust gebracht.
Als een kind, de borst ontwend,
stil op de arm van zijn moeder,
zo is mijn ziel in mij.

Israël, hoop op de Heer,
van nu tot in eeuwigheid.


Vers voor het evangelie (Mt 4, 4b)

Alleluia.
De mens leeft niet van brood alleen,
maar van ieder woord
dat klinkt uit de mond van God.
Alleluia.


Uit het evangelie volgens Lucas 14, 12-14

Nodig armen, kreupelen, verlamden, blinden uit.

Jezus zei tot de Farizeeër die Hem aan tafel had genodigd:
‘Wanneer u een maaltijd aanbiedt of een feestmaal geeft, vraag dan niet uw vrienden, uw broers, uw verwanten of uw rijke buren. Want zij zullen op hun beurt u uitnodigen, en zo doen zij iets voor u terug. Wanneer u een feestmaal geeft, nodig dan armen, kreupelen, verlamden en blinden uit. Dan zult u gelukkig zijn, juist omdat zij niets kunnen terugdoen. Want u zult ervoor beloond worden bij de opstanding van de rechtvaardigen.’

Van Woord naar leven

Acht in alle nederigheid de ander belangrijker dan uzelf. 

Wat een prachtige levensregel houdt Paulus hier voor. Een gouden levensregel! Moest de mensheid zo met elkaar omgaan… wat zou de wereld dienend naar elkaar toe leven. Mensen zouden elkaar eren door inderdaad de ander hoger te achten dan henzelf. De liefde zou daardoor bezongen worden; de liefde voor elkaar, de liefde tot God.

Zo dikwijls willen we heersen over de ander, hoger staan, bepalen hoe hij of zij moet zijn. Het is iets van alle tijden, we zien het in alle lagen van de bevolking, in alle beroepsgroepen, overal waar mensen samen komen, samen leven, samen werken. Hoe komt dat toch? Wat beweegt een mens om zo te doen? Het is voer voor psychologen. Misschien is het eigen aan het wezen mens. Wat zeker is dat Jezus deze houding is komen doorbreken. Hij heeft het voorgeleefd, het is zijn boodschap. Voor ons christenen die deze weg willen gaan is Hij er de genade van.

Laten we ons geven aan zijn aanwezigheid in en onder ons. Moge Hij met ons de weg van de nederigheid bewandelen, de weg van de voetwassing, de weg van het leven voor de ander en jezelf.

Laten we hier veel over nadenken. Laten we hier vaak rond bidden. Samen, als Kerk. Laat ons het verschil maken in deze wereld met haar drang naar heersing. Laat ons evangelie zijn. Ja, laten we de liefde eren door haar te zijn.

Moge God gebeuren.

Een mooie maandag,

kris

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Vader,
maak ons arm van geest, nederig van hart, groot in de liefde. Mogen we, in de genade van Christus, de ander altijd hoger achter dan onszelf. Opdat Gij een gezicht moogt krijgen in deze wereld; leven voor ieder.
Door Christus onze Heer.
Amen.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.