maandag in week 9 door het jaar

Uit de tweede brief van Petrus 1, 1-7

Door Christus hebben wij deel gekregen aan Gods eigen wezen. Volgens de tweede brief van Petrus moet dit tot gevolg hebben dat wij deugd, kennis, zelfbeheersing, volharding, vroomheid, en genegenheid voor allen opbrengen.

Van Simeon Petrus, dienaar en apostel van Jezus Christus. Aan allen die dankzij de rechtvaardigheid van onze God en redder Jezus Christus hetzelfde kostbare geloof hebben ontvangen als wij. Genade zij u en vrede, in overvloed, door de kennis van God en van Jezus, onze Heer.
Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van Hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht. Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur.
Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen.

Tussenzang: Psalm 91, 1-2 + 14-16

Refr.: U bent mijn God, op U vertrouw ik.

Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont
en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
zegt tegen de Heer: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,
mijn God, op U vertrouw ik.’

Ik zal bevrijden wie Mij liefheeft
en beschermen wie met mijn Naam vertrouwd is.
Wie Mij aanroept, geef Ik antwoord,
in de nood zal Ik bij hem zijn.

Ik zal hem bevrijden
en met roem overladen,
hem overvloed van dagen geven.
Ik zal zijn redding zijn.’

Vers voor het evangelie (1 Tess 2, 13)

Alleluia.
Ontvan het woord dat u ontvangen hebt,
niet als een boodschap van mensen,
maar als wat het werkelijk is:
het woord van God,
dat werkzaam is in u, die gelooft.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Marcus 12, 1-12

In een vergelijking laat Jezus zien hoe God heel de geschiedenis lang bezorgd is geweest voor zijn volk. Hij is werkelijk gegaan tot het uiterste. Al diegenen die Hij heeft ingezet hebben hun zending betaald met de dood. Zelfs zijn geliefde Zoon was hetzelfde lot beschoren.

In die tijd begon Jezus tot de hogepriesters, schriftgeleerden en oudsten te spreken in gelijkenissen:
‘Een man legde een wijngaard aan en omheinde die. Hij groef een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Hij verpachtte de wijngaard aan wijnbouwers en ging op reis. Toen de oogsttijd was gekomen, stuurde hij een knecht naar de wijnbouwers om zijn deel van de opbrengst in ontvangst te nemen; maar ze grepen hem vast, mishandelden hem en stuurden hem met lege handen terug. Daarna stuurde hij een andere knecht naar hen toe, die ze in het gezicht sloegen en vernederden. Hij stuurde nog een derde, die ze doodden, en nog vele anderen; sommigen werden door de wijnbouwers mishandeld en anderen werden door hen gedood. Ten slotte was alleen nog zijn geliefde zoon over; die stuurde hij als laatste naar hen toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben. Maar de wijnbouwers zeiden tegen elkaar: “Dat is de erfgenaam. Kom op, laten we hem doden, dan is de erfenis van ons.” Ze grepen hem vast en doodden hem en gooiden zijn lichaam buiten de wijngaard. Wat zal de eigenaar van de wijngaard daarna doen? Hij komt zelf, hij doodt de wijnbouwers en geeft de wijngaard aan anderen.
Hebt u deze schrifttekst dan niet gelezen: “De steen die de bouwers afkeurden is de hoeksteen geworden. Dankzij de Heer is dit gebeurd, wonderbaarlijk is het om te zien.”’
Daarop wilden ze Hem gevangennemen, want ze begrepen dat Hij hen op het oog had bij het vertellen van deze gelijkenis, maar ze waren bang voor de reactie van de menigte. Dus lieten ze Hem staan en gingen weg.

Van Woord naar leven

GODS ALMACHT

In de geloofsbelijdenis bidden wij: ‘Ik geloof in God, de almachtige Vader, schepper van hemel en aarde …’. Veel mensen hebben tegenwoordig moeite met het woord ‘almachtige’. Men zegt al snel: ‘Als God zo almachtig is, waarom laat Hij dan oorlogen en al die andere ellende in de wereld toe, ook in mijn persoonlijk leven? Waarom heft Hij deze ellende niet op als Hij zo almachtig is?’ We zullen hier zo dadelijk dieper op ingaan.

Ook Petrus schrijft vandaag over de almacht van God: ‘Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van Hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht.’ Ook hier kun je je afvragen: ‘Van die zogenoemde vroomheid is niet veel te merken als je naar de wereld kijkt … waar is dan die ‘macht’ van God?’

Laten we dieper ingaan op wat deze ‘macht van God’ werkelijk kan betekenen.

Vaak denken we bij almacht aan de mogelijkheid om de wereld te besturen en elke situatie en omstandigheid naar eigen wil te vormen. Echter, de ware essentie van Gods almacht ligt niet in het manipuleren van de wereld zoals een almachtige heerser, maar in het schenken van betekenis en waarde aan de liefde die Hij is, en ons toont; de ware liefde dus.

Gods almacht manifesteert zich volledig in zijn liefde, zoals Hij deze geopenbaard heeft door Jezus Christus. Jezus, God die mens werd, toonde de diepste vorm van liefde door zijn leven, dood en opstanding. Hij daalde af naar de aarde en nam zijn intrek in ieder mens, waardoor Hij liet zien dat ware macht ligt in nederigheid, dienstbaarheid en zelfgave.

Gods almacht bestaat erin dat Hij de mens zo kan transformeren in zichzelf dat Hij zijn lied van liefde door de mens kan zingen. Hij vraagt slechts één ding van ons: dat wij ons in geloof, in volledige overgave aan zijn aanwezigheid, toevertrouwen aan Hem, en wel in Christus. En als we te kampen hebben met eigen zondigheid, of de neiging daartoe (en wie vecht hier niet mee?), biedt Hij vanuit zijn barmhartigheid de mogelijkheid (lees: genade) dat Hij alle duisternis in ons kan ombuigen naar zijn licht, zodat wij inderdaad die instrumenten kunnen worden van zijn liefde.

Gods almacht gaat dus niet over controle en overheersing, maar over het welkom heten van de mens in zijn liefde, zodat deze mens deelgenoot kan worden van zijn liefde. Deze liefde is zo krachtig dat ze in staat is om al het kwade in de wereld te overwinnen. Door deelgenoot te worden aan Gods liefde, door deze te omarmen en uit te dragen, kunnen wij als mensen van deze wereld een plek maken waar het voor ieder goed is om te leven. De oorlogen in deze wereld komen dus niet voort uit het feit dat God zich zou terugtrekken uit een soort almacht, maar uit het feit dat de mens geen gehoor geeft aan Gods uitnodiging te leven in zijn liefde.

Dus, de almacht van God bestaat er niet in dat Hij alles regelt zoals Hij wil, maar dat Hij ons de genade verleent om lief te hebben zoals Hij dat doet. Wij moeten echter willen. Wij moeten in geloof ervoor kiezen dat God door ons heen werkzaam is.

De betekenis van Gods almacht bestaat erin dat Hij alles in zich heeft om van deze wereld een aards paradijs te maken. Maar Hij heeft de mens daarvoor nodig. Aan de mens wil Hij de genade verlenen om een instrument van zijn liefde te zijn. Maar de mens moet willen, en in vrijheid kiezen.

Aan ons de keuze.

Laten we bidden

Almachtige God,
schenk ons de kracht om te leven naar uw wil,
om in vrijheid te kiezen voor uw liefde,
en om zo bij te dragen aan uw koninkrijk hier op aarde.
Moge uw almacht zich manifesteren
in ons vermogen om lief te hebben zoals U liefhebt.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Geliefde mensen, mogen wij vandaag bijdragen aan een wereld waar liefde en goedheid de overhand hebben.
Zegen over deze nieuwe week.
Met een hartelijke groet,
kris

Om mee op weg te gaan

Wat betekent Gods almacht voor mij persoonlijk?

Hoe kan ik vandaag – heel concreet – Gods liefde uitdragen?

Blog ‘Van Woord naar leven’

Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.

Klik hier voor de blog.

 

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.