‘Mogen wij, net als Simeon en Hanna, hoop brengen in de harten van onze broeders en zusters’

Daar paus Franciscus nog steeds in het ziekenhuis ligt, werd zijn woensdagcatechese, die hij eerder had voorbereid, gisteren online geplaatst op Vatican-news. In deze catechese reflecteert hij op de opdracht van Jezus in de tempel en de betekenis ervan voor ons geloof. Hij belicht de hoop en het vertrouwen die Hanna en Simeon uitstraalden bij het herkennen van de Verlosser.

“Beste broeders en zusters, goedemorgen !

Vandaag staan we stil bij de schoonheid van ‘Jezus Christus, onze hoop’ (1 Tim 1, 1), en het bijzondere moment waarop Hij werd opgedragen in de tempel.

In het evangelie van Lucas zien we hoe Maria en Jozef gehoor geven aan de Wet van de Heer. Strikt genomen was het niet verplicht om een kind in de tempel op te dragen, maar gelovigen die Gods Woord wilden volgen, zagen dit als een waardevolle traditie. Zo deed ook Hanna, de moeder van de profeet Samuel: nadat God haar gebed had verhoord en zij een zoon had gekregen, bracht ze hem naar de Tempel en droeg hem voorgoed op aan de Heer (vgl. 1 Sam 1, 24-28).

Lucas beschrijft Jezus’ eerste daad van eredienst, in de heilige stad Jeruzalem – de stad waar Hij uiteindelijk zijn missie zal voltooien. Vanaf het moment dat Hij vastberaden besluit om daarheen te gaan (vgl. Lc 9, 51), wordt Jeruzalem het einddoel van zijn reis.

Maria en Jozef geven Jezus niet alleen een plaats binnen hun familie en volk, maar laten Hem ook opgroeien in een sfeer van geloof en gebed. Tegelijkertijd groeien zij zelf in het besef dat Jezus’ roeping veel groter is dan zij ooit hadden kunnen vermoeden.

In de tempel, het ‘huis van gebed’ (Lc 19, 46), werkt de Heilige Geest. Hij spreekt tot het hart van een oude man: Simeon. Als vrome Israëliet leeft hij in verwachting en hoop, verlangend naar de vervulling van Gods beloften. Geleid door de Geest herkent hij in het Kind Jezus de Gezalfde van de Heer, het licht dat straalt te midden van de duisternis (vgl. Jes 9, 1). Hij haast zich naar het Kind, over wie de profeet Jesaja had gesproken: ‘Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven, de Vredevorst’ (Jes 9,5).

Simeon neemt het Kind in zijn armen. Het is klein en kwetsbaar, maar toch vindt hij in dit moment de vervulling van zijn diepste verlangen. Zijn lofzang, doordrongen van dankbaarheid, is in de Kerk uitgegroeid tot het gebed dat aan het einde van de dag wordt gebeden:

‘Nu laat U, Heer, uw dienaar in vrede heengaan,
zoals U hebt beloofd,
want mijn ogen hebben uw redding gezien,
die U hebt bereid voor de ogen van alle volken:
een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen
en glorie voor uw volk Israël’ (Lc 2, 29-32).

Simeon jubelt van vreugde omdat hij Hem heeft gezien, omdat hij Hem heeft herkend. Hij getuigt van het geloof dat hij als gave heeft ontvangen en nu doorgeeft aan anderen. Hij is een getuige van de hoop die niet teleurstelt. Hij is een getuige van Gods liefde, die het hart vervult met vreugde en vrede. Gevuld met deze troost ervaart Simeon de dood niet als een einde, maar als een vervulling, als een overgang naar het ware leven dat hij al heeft geproefd en waarin hij gelooft.

Maar die dag is Simeon niet de enige die de redding herkent in het Kind Jezus. Ook Hanna, een weduwe van meer dan tachtig jaar, volledig toegewijd aan gebed en dienst in de Tempel, ziet Hem. Zodra zij het Kind ziet, begint ze God te loven. In Hem herkent ze de verlossing van Israël en zij verkondigt dit vol vreugde aan anderen. De lofzang van deze twee ouderen wordt zo een aankondiging van een jubeljaar voor heel het volk en de hele wereld. In de Tempel van Jeruzalem wordt de hoop opnieuw gewekt, want Christus, onze hoop, is binnengekomen.

Beste broeders en zusters, laten wij Simeon en Hanna navolgen. Laten wij, als pelgrims van de hoop, verder kijken dan wat zichtbaar is, Gods aanwezigheid ontdekken in het kleine en eenvoudige, en met vreugde zijn komst verwelkomen. Mogen wij, net als zij, hoop brengen in de harten van onze broeders en zusters.”

Bron: Vatican-news

Gezondsheidstoestand paus Franciscus

Gisteravond (woensdag) gaf het persbureau van de Heilige Stoel nog de volgende update over de gezondheidstoestand van paus Franciscus:

“De toestand van de Heilige Vader heeft in de afgelopen 24 uur een lichte verdere verbetering laten zien. De milde nierinsufficiëntie die de afgelopen dagen werd waargenomen, is afgenomen. Een CT-scan van de borstkas, die gisteravond werd uitgevoerd, toonde een normale vooruitgang van de longontsteking. Bloedonderzoek dat vandaag werd uitgevoerd, bevestigde de verbetering die gisteren al zichtbaar was.
De paus blijft zuurstoftherapie met hoge flow ontvangen, maar heeft vandaag geen astma-achtige ademhalingsproblemen gehad. De ademhalingsfysiotherapie wordt voortgezet. Ondanks de lichte verbetering blijft de prognose voorzichtig.”