Neem eens een vluchteling in huis

Een getuigenis van Guido Caerts over het opnemen van een vluchteling en wat dat met hem en zijn vrouw deed

We hadden haar ruim een jaar geleden leren kennen. De tijd om als erkende vluchteling een woning te vinden was toen verstreken. Via het CAW was ze in een vluchthuis voor vrouwen terechtgekomen. Tijdens een receptie naar aanleiding van een tentoonstelling, werd mijn vrouw aan de mouw getrokken: of ze niet mee wilde zoeken naar een betaalbaar onderkomen voor Hanan, een talentvolle en gemotiveerde jonge vrouw uit Jemen. Geen eenvoudige opdracht gezien de schaarste op de sociale woningmarkt. Maar na enig zoeken lukte het. Een wat verouderd appartementje met enkele mankementen, maar goed gelegen voor wie zich met het openbaar vervoer verplaatst. We staken een handje toe om er met meubilair en andere benodigdheden een leefbare plek van te maken. De eerste maanden hadden we nog geregeld contact, maar stilaan verwaterde dat. Na een tijdje kwamen we erachter dat ze het moeilijk had alleen op haar stekje. Ze was vermagerd: zonder gezelschap had ze geen trek in eten. Uiteindelijk vond ze soelaas bij een Palestijnse vriend: hij had nog een kamer vrij. Ze mocht er in zijn huis mee aanschuiven aan tafel en met een gedeeld onderkomen kon ze besparen op de verwarmingskosten van haar appartement. Zo groeide de idee dat ze die eigen woonst niet echt nodig had. De voorlopige oplossing mocht voor haar nog even duren. Ze zegde haar oorspronkelijke huurovereenkomst op.

Net toen alles getekend was, kwam er een kink in de kabel. De Palestijnse vriend bleek een vriendin te hebben en die wilde nu plots zelf bij hem gaan inwonen. Gevolg: van de ene dag op de andere stond Hanan op straat. Een week eerder had mijn vrouw nog een lange babbel met haar gehad. Dat ze toch nog eens goed moest nadenken, of de situatie wel te vertrouwen was … Toen we haar enkele dagen later aan de telefoon kregen, werd meteen duidelijk dat onze achterdocht gegrond was: ze had die nacht buiten doorgebracht, tegen het portaal van de kerk.