Over de eenvoud en de impact van ‘kleine goedheid’
De term ‘kleine goedheid’ komt van de Frans-Joodse filosoof Emmanuel Levinas (1906 -1995), die bekend staat om zijn ethische filosofie die de nadruk legt op de relatie tussen mensen. Voor Levinas is ethiek niet gebaseerd op abstracte principes of regels, maar op concrete, alledaagse interacties tussen individuen.
Het draait allemaal om de kleine gebaren van goedheid die we in ons dagelijks leven maken naar anderen toe, zonder te verwachten dat we er iets voor terugkrijgen.
Stel je voor dat je iemand op straat ziet die worstelt met zware tassen. In plaats van gewoon voorbij te lopen, bied je aan om te helpen dragen, zonder erbij na te denken of het je iets oplevert. Dat is een voorbeeld van kleine goedheid.
Levinas geloofde dat deze kleine daden van vriendelijkheid enorm krachtig zijn. Ze zijn niet alleen belangrijk voor de persoon die geholpen wordt, maar ze dragen ook de eigenschap in zich om de banden tussen mensen te versterken en de ervaring van gemeenschap te creëren.
Het gaat erom dat we ons bewust worden van de behoefte van anderen en bereid zijn om te handelen.
Dit bewust zijn ontstaat wanneer we die ander durven in het gelaat te kijken, al dan niet letterlijk. We zullen vanuit de ander het appel ervaren ons van binnenuit te engageren hem of haar bij te staan in heel concrete daden.
Dus, kleine goedheid gaat over het herkennen van kansen om anderen te helpen en vriendelijkheid te tonen, ook in meest kleine dingen.
We dragen allemaal het vermogen om een positieve impact te hebben op de wereld om ons heen, gewoon door vriendelijk en zorgzaam te zijn tegenover elkaar en ieder ander.
kris
Foto ontleend bij Pixabay