Paus Franciscus belt iedere avond naar de Heilige Familieparochie in de Gazastrook
Sinds 9 oktober, twee dagen na het begin van de bombardementen in de Gazastrook, belt paus Franciscus elke avond stipt om 19:00 uur naar de Heilige Familieparochie in de Gazastrook. Met deze avondlijke routine blijft de paus verbonden met de parochiegemeenschap, waar meer dan 600 mensen – christenen en moslims – een veilig onderkomen hebben gevonden in de kerk en de school.
Een klein maar krachtig gebaar
Hoewel de gesprekken maar een paar minuten duren, bieden ze een moment van warmte en verbinding. De paus stelt eenvoudige maar betekenisvolle vragen zoals “Hoe gaat het met jullie?” en “Wat hebben jullie gegeten?” Hij luistert, geeft zijn zegen en begroet de kinderen en ouderen.
In Gaza is het een uur later dan in Vaticaanstad, en de video (zie onder) toont de kilte van de avondlucht. Sinds het staakt-het-vuren afgelopen zondag begon, is de onderdrukkende sfeer van angst en geweld, die meer dan 15 maanden heeft geduurd, langzaam aan het wegtrekken. Hoewel vrede nog niet volledig is bereikt, keren glimlachen en een gevoel van normaliteit langzaam terug.
“Vanavond heeft de hele gemeenschap kip gegeten – kippenvleugels!” vertelde pater Yusuf tijdens het gesprek. De paus, die reageerde vanaf de telefoon van zijn secretaris Juan Cruz Villalón, werd begroet met een enthousiast “Goedenavond, Heilige Vader!” De toon was gevuld met de opwinding van iemand die voor de eerste keer met de paus spreekt, ondanks dat hij hem de dag ervoor al had gesproken.
Een moment van vreugde
Tijdens het gesprek vroeg paus Franciscus aan pater Yusuf: “Hoe gaat het met je?” waarop de priester antwoordde: “Het gaat goed, God-zij-dank.” Pater Gabriel, die in de buurt stond, voegde zich bij het gesprek: “Het is onze geliefde paus!” riep hij uit, terwijl hij anderen opriep dichterbij te komen. Kinderen, vrouwen en mannen, gehuld in sjaals en mutsen, kwamen langzaam dichterbij het scherm in de binnenplaats. De eerste die de paus begroette, was een dokter, die zei: “Salāmu ʿalaykum,” waarop paus Franciscus in het Arabisch antwoordde. Op de achtergrond waren de stemmen van vrouwen en kinderen te horen. Glimlachend zwaaide de paus en begroette hij speels de kinderen, waaronder Karima: “Bye-bye! Ciao!” Hij sloot af met het maken van een kruisteken en zei: “Muchas gracias, grazie tante.”
Een teken van hoop
“Ze willen u bedanken, Heilige Vader. Ze bidden voor u omdat u altijd voor hen bidt,” vertelde pater Yusuf aan de paus. Franciscus reageerde met een vleugje humor: “Bid voor het goede, niet tegen!” wat zorgde voor gelach en gejuich. Hij sloot af in het Arabisch met “Shukran,” terwijl hij warm glimlachte en nog een moment op het scherm bleef hangen.
Het gesprek duurde minder dan vijf minuten, maar het had een diepe betekenis. Voor een gemeenschap die meer dan een jaar van angst, kou en honger heeft doorstaan, zijn de avondlijke telefoontjes van de paus een vitale herinnering dat ze niet vergeten zijn. Met behulp van moderne technologie blijft de 88-jarige paus Franciscus de “nabijheid” belichamen die hij beschrijft als een van Gods belangrijkste eigenschappen, naast medeleven, tederheid en hoop.
Bron: Vatican-news