Simon en Judas, apostelen (feest)

Vandaag, op 28 oktober, gedenken en vieren we Simon en Judas, apostelen. Het koninkrijk Gods groeit ongemerkt, stil maar onweerstaanbaar als kiemend zaad. Zo’n groei merk je ook in de mentaliteit van Simon en Judas. Toen zij zich bij Jezus aansloten waren hun motieven wellicht niet zo zuiver religieus. Simon was zelfs een gekend lid van de ondergrondse beweging die de Romeinse overheersing wilde wegwerken. Ook Judas Thadeüs zag in Jezus een toekomstig staatshoofd. Jezus was een man die aan hun politieke aspiraties beantwoordde, maar wel op zijn manier. Het wonder dat aan hen gebeurde, was dat zij Jezus met volle overgave en met een diep geloof bleven volgen, ook wanneer zij merkten dat zijn rijk niet van deze wereld was.
Vandaag beluisteren we eigen lezingen naar aanleiding van het feest van Simon en Judas.

Uit de brief van Paulus aan de Efeziërs 2, 19-22

U bent gebouwd op het fundament van de apostelen en de profeten.

Broeders en zusters,
u bent geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen, en huisgenoten van God, gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, met Christus Jezus zelf als de hoeksteen. Vanuit Hem groeit het hele gebouw, steen voor steen, uit tot een tempel die gewijd is aan Hem, de Heer, in wie ook u samen opgebouwd wordt tot een plaats waar God woont door zijn Geest.

Psalm 19, 2-5

Refr.: Over heel de aarde gaat hun stem.

De hemel verhaalt van Gods majesteit,
het uitspansel roemt het werk van zijn handen.

De dag zegt het voort aan de dag die komt,
de nacht vertelt het door aan de volgende nacht.

Toch wordt er niets gezegd, geen enkel woord gehoord,
het is een spraak zonder klank.

Over heel de aarde gaat hun stem,
tot aan het einde van de wereld hun taal.

Uit het evangelie volgens Lucas 6, 12-16

Jezus trekt zich terug in gebed met zijn Vader, vooraleer zijn twaalf apostelen te kiezen.

Jezus trok zich terug op de berg om te bidden. De hele nacht bleef Hij tot God bidden.
Toen de dag aanbrak, riep Hij de leerlingen bij zich en koos twaalf van hen uit, die Hij apostelen noemde: Simon, aan wie Hij de naam Petrus gaf, diens broer Andreas, Jakobus en Johannes, Filippus en Bartolomeüs, Matteüs en Tomas, Jakobus, de zoon van Alfeüs, en Simon, die de IJveraar genoemd wordt, Judas, de zoon van Jakobus, en Judas Iskariot, die een verrader werd.

Van Woord naar leven

Alvorens Jezus zijn apostelen koos trok Hij zich terug om te bidden. Geen vijf minuten, maar een hele nacht lang, zo lezen we.
Wat Jezus ons hier toont is het belang van het ‘kiezen in Gods licht’.

Een mens kan keuzes maken: ofwel vanuit God ofwel vanuit zijn allerindividueelste ikje los van God.
De verleiding om te kiezen vanuit ons ikje los van God is dikwijls groot omdat dat op het eerste zicht doorgaans de meest aangename keuze is. Het is een keuze die gewoonlijk geen al te grote offers vraagt, en dikwijls streelt het ons ego wat – oppervlakkig gezien – een goed gevoel geeft. Zo leven, zo keuzes maken, is mager. Voor een christen mag het iets meer zijn.

Wilt dat nu zeggen dat we ons ‘ik’ volledig buiten spel moeten zetten? Nee, tuurlijk niet. Maar een christen is wel geroepen zijn ‘ik’ af te stemmen op God, zodat hij keuzes maakt vanuit Gods inwoning, vanuit een diepe overgave aan Christus in hem. De Heer wilt immers door ons heen leven, spreken, aanraken, zingen,…
We kunnen Hem, bij wijze van spreken, ook de mond snoeren. We kunnen zo leven dat Hij niet aan bod komt in ons leven. Wat natuurlijk niet de bedoeling is. Hij wilt niet liever dat Hij door ons heen kan leven en leven geven. En dat kan Hij maar wanneer wij ons leven, en onze keuzes, afstemmen op God, in Christus.

Het is daarom goed en nodig dat we, alvorens we een keuze maken, bidden. Niet zomaar één keer. We moeten als het ware onze keuze ‘inbidden’. En dit opdat wat we kiezen zou gekozen worden in Gods licht, binnen Gods wil, in de liefde van Gods Geest. Maar dit vraagt dus een biddende overgave, een arm-zijn voor de Heer, een volgehouden gebed, zoals de Heer veel bad, een hele nacht lang. En God weet hoeveel meer nog.

Laat ons het gebed levend houden, opdat we de juiste keuzes mogen maken in ons leven, zowel die vele honderden kleine keuzes in de loop van de dag, alsook onze grote levenskeuzes.

kris

Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer Jezus,
geef dat wij, verenigd met U, God mogen kiezen als het centrum van ons bestaan. Dat Hij het levend hart mag zijn van al ons doen en laten, van onze keuzes klein en groot. Heer, kies met ons, in ons, door ons.
Kom heilige Geest. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn ontleend aan het week- en zondagmissaal, door de benedictijnen van de Sint-Andriesabdij en de norbertijnen van de abdijen Averbode, Postel en Tongerlo, o.l.v. Jos Van Der Veken, uitgegeven bij Brepols-Licap, © Brepols 2007.